Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Υπάρχει ακόμα ελπίδα....






Μερικές φορές οι πιο απλές πράξεις κρύβουν πραγματικό μεγαλείο! Σε στιγμές που η ανθρωπότητα πάει από το κακό στο χειρότερο..
οι παρακάτω περιπτώσεις δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμα αχτίδες ελπίδας!



Κάτι που όλοι έχουμε πραγματικά ανάγκη.


Οι γονείς που μετέτρεψαν το αναπηρικό καροτσάκι του γιου τους

στην καλύτερη αποκριάτικη μεταμφίεση που έγινε ποτέ






Ο άνθρωπος που βρίσκεται στο τελικό στάδιο της ασθένειας του και λατρεύει να λαμβάνει αλληλογραφία… πήρε πολύ περισσότερα απ’ ότι περίμενε ποτέ! Ο Scott Widak έχει σύνδρομο Down, υποφέρει από ηπατική νόσο και λατρεύει να δέχεται αλληλογραφία. Ο ανιψιός του Sean δημοσίευσε την ταχυδρομική του διεύθυνση στην ιστοσελίδα Reddit και οι χρήστες του site ανταποκρίθηκαν στέλνοντας εκατοντάδες επιστολές, δέματα και δώρα.









Ο αστυνομικός που αγόρασε παπούτσια για έναν ξυπόλητο άστεγο άνδρα






Και οι αστυνομικοί που έκαναν το όνειρο του 13χρονου τυφλού αγοριού

Gge Hancock-Stevens να γίνει αστυνομικός, πραγματικότητα







Η γυναίκα που κράτησε έναν άστεγο άνδρα στεγνό κατά τη διάρκεια μιας ξαφνικής μπόρας






Οι Ισλανδοί ήρωες που έσωσαν ένα πρόβατο κατά τη διάρκεια μιας τρομερής χιονοθύελλας







Ο διάσημος παίχτης του ράγκμπι που επισκέφτηκε

την μεγαλύτερη θαυμάστρια του στο νοσοκομείο





Ο σταρ του ράγκμπι που δίνει κάθε χρόνο στα παιδιά που έχουν ανάγκη

ένα ξεφάντωμα αγορών.Αποδείξεις για $19.000 σε παιχνίδια, δηλαδή περίπου 14.500 ευρώ.







Το εκπληκτικό ζευγάρι που έμεινε μαζί παρά τις απίστευτες αντιξοότητες









Οι άνθρωποι που σήκωσαν στα χέρια έναν νεαρό σε καροτσάκι

προκειμένου να απολαύσει μια συναυλία των Korn στη Μόσχα







Η δρομέας που έχασε την πρωτιά για να βοηθήσει μια τραυματισμένη αντίπαλο της

να τερματίσει, μπροστά από την ίδια που βγήκε τελευταία







Ο άνδρας που έσωσε κουτάβια από πλημμύρα στις Φιλιππίνες




Ο άνθρωπος που παρηγορεί το γέρικο σκυλί που του έσωσε τη ζωή

Τι κάνει μια αρκούδα όταν βρει έναν παλιό καναπέ...;;;

Η απάντηση στις φωτογραφίες που ακολουθούν…





Πνίγηκε ενώ σκόρπιζε την τέφρα της συζύγου του

Πνίγηκε ενώ σκόρπιζε την τέφρα της συζύγου τουΈνας άνδρας πνίγηκε, παρασυρμένος από τα κύματα, την ώρα που σκόρπιζε τις στάχτες της νεκρής συζύγου του στη θάλασσα, στη Μαρ δελ Πλάτα της Αργεντινής, ανέφερε σήμερα η τοπική εφημερίδα Λα Καπιτάλ επικαλούμενη πηγές της ακτοφυλακής.

Ο 55χρονος Έκτορ Ούγο Μοντενέγκρο συνοδευόμενος από τον 11χρονο γιο του, πήγε στην περιοχή για να εκτελέσει την τελευταία επιθυμία της γυναίκας του, να ρίξει την τέφρα της στη θάλασσα. Ενώ σκαρφάλωναν στα βράχια, πατέρας και γιος παρασύρθηκαν από ένα κύμα.

Οι διασώστες κατάφεραν να βγάλουν από τη θάλασσα το παιδί, ελαφρά τραυματισμένο. Δεν μπόρεσαν όμως να σώσουν τον πατέρα ο οποίος ανασύρθηκε λίγη ώρα αργότερα νεκρός.

Το πρώτο φτερούγισμα στην αυγή της εξέλιξης

Το πρώτο φτερούγισμα στην αυγή της εξέλιξηςEνα πουλί που είχε μέγεθος όσο ο φασιανός, φαίνεται πως είναι το αρχαιότερο - γνωστό - πτηνό που περπάτησε ποτέ στη Γη.
Το απολίθωμά του, που περιήλθε με παράδοξο τρόπο στην κατοχή επιστημόνων, έδειξε επίσης ότι το συγκεκριμένο πτηνό μάλλον δεν μπορούσε να πετάει.
Ωστόσο η εμφάνισή του στη Γη χρονολογείται περίπου 10 εκατομμύρια χρόνια νωρίτερα από εκείνη του αρχαιοπτέρυγος, ο οποίος μέχρι σήμερα κατείχε τον τίτλο του αρχαιότερου πουλιού στον πλανήτη.
Το πουλί με το μέγεθος φασιανού είχε μήκος γύρω στα 50 εκατοστά και μπροστά στα μάτια του παρήλαυναν οι δεινόσαυροι, καθώς έζησε πριν από 160 εκατομμύρια χρόνια.
Οι επιστήμονες τού έδωσαν το όνομα Aurornis xui. Είχε μακριά ουρά, νύχια, εμπρόσθια και οπίσθια πόδια, όπως και ο αρχαιοπτέρυξ, αλλά ήταν πιο αρχέγονο από αυτόν όπως έδειξαν κάποια μορφολογικά χαρακτηριστικά των οστών του. Η ονομασία του προέρχεται από τη λατινική λέξη aurora που σημαίνει αυγή και την απόδοση στα αγγλικά της λέξης όρνις, ornis, δηλαδή πουλί. Το xui είναι προς τιμήν του κινέζου παλαιοντολόγου Σου Σινγκ, όπως αναφέρει η επιθεώρηση «Nature».

ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ. Το απολίθωμα του αρχέγονου πτηνού αγόρασαν επιστήμονες στο Πάρκο Γεωλογίας και Απολιθωμάτων Γιζχού, στη Βορειοανατολική Κίνα, από έναν ντόπιο έμπορο απολιθωμάτων. Ο έμπορος ισχυρίστηκε ότι το απολίθωμα προέρχεται από την περιοχή Λιαονίνγκ όπου τα ιζηματογενή πετρώματα έχουν ηλικία από 153 εκατομμύρια χρόνια μέχρι 165 εκατομμύρια χρόνια πριν από σήμερα. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Γκάρντιαν», οι δοσοληψίες επιστημόνων και εμπόρων απολιθωμάτων δεν είναι ασυνήθιστες. Είναι όμως επίφοβες. Αν δεν ξέρεις με σιγουριά από ποια περιοχή προέρχεται το απολίθωμα, μπορεί να είναι ακόμη και αδύνατο να το χρονολογήσεις.
Για παράδειγμα, το 2009 μια δημοσιευμένη εργασία που έλεγε ότι τα τσιτάχ έλκουν την καταγωγή τους από την Κίνα, αποσύρθηκε όταν αποδείχθηκε ότι το απολίθωμα πάνω στο οποίο στηρίχθηκε η μελέτη ήταν πολύ πιο πρόσφατο απ' όσο είχε αρχικά εκτιμηθεί. Στην περίπτωση του Aurornis xui, επιστήμονες υπό τον Πασκάλ Γκοντεφρόιτ στο Βασιλικό Ινστιτούτο Φυσικών Επιστημών του Βελγίου εξέτασαν το απολίθωμα και διαπίστωσαν ότι η προέλευσή του είναι από τους γεωλογικούς σχηματισμούς που είχε ισχυρισθεί ο έμπορος.

Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ. Και μπορεί το απολίθωμα αυτό καθαυτό να έχει πολύ μεγάλη σημασία καθώς αποκαλύπτει την ύπαρξη του «πουλιού της αυγής», οι επιστήμονες ωστόσο δείχνουν ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τη σημασία που έχει το πουλί αυτό στην εξέλιξη των πτηνών και στην απόκτηση της ικανότητας πτήσης. «Υπήρχε μια περίοδος κατά την οποία πουλιά που έμοιαζαν με δεινοσαύρους και δεινόσαυροι που έμοιαζαν με πουλιά ζούσαν δίπλα δίπλα», λέει ο Πολ Μπάρετ από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου. «Υπήρχαν μικροσκοπικές διαφοροποιήσεις που έκαναν διακριτό το ένα είδος από το άλλο και αυτό μας δείχνει πόσο δύσκολο είναι να προσδιορίσουμε πότε έγινε αυτός ο διαχωρισμός». Κατά τον βρετανό ειδικό, το νέο είδος πουλιού είναι σίγουρα παλαιότερο από τον αρχαιοπτέρυγα και είναι σωστό να πούμε πως πρόκειται για αρχέγονο πουλί.

Καφετέρια χρεώνει τον καφέ με την ώρα που κάθεσαι!


Η "τιμωρία" για έναν Έλληνα...
Ένα νέο café άνοιξε τις πύλες του στο γερμανικό κοινό,και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Βισμπάντεν, εν ονόματι «Slow Café», παρουσιάζοντας στους επισκέπτες ένα πραγματικά ευρηματικό concept: Χρεώνει το χρόνο που περνά κάποιος στην καφετέρια και όχι τον καφέ που θα πάρει. Όταν ο πελάτης επισκέπτεται το café παίρνει ένα βραχιολάκι, σύμφωνα με το perierga όπου αναγράφεται η ώρα που μπήκε στο χώρο και χρεώνεται στη συνέχεια για 2 ευρώ περίπου την πρώτη μισή ώρα που θα παραμείνει εκεί. τους δίνεται ένα βραχιολάκι με το χρόνο, και να χρεώνεται € 2.00 (περίπου $ 2.59), το οποίο καλύπτει την πρώτη μισή ώρα.

Μία ώρα παραμονής κοστίζει γύρω στα 3 ευρώ, ενώ το λεπτό 0,05. Η 24χρονη ιδιοκτήτρια εμπνεύστηκε το θεματικό café από άλλα αντίστοιχα στη Ρωσία, ενώ βασικός στόχος της είναι να πουλήσει χρόνο χαλάρωσης και ξεκούρασης στους επισκέπτες προσφέροντας βιβλία, επιτραπέζια και καλή παρέα. «Τον καφέ του ή το τσάι του, ακόμα και το φαγητό του μπορεί ο καθένας να τα φέρει από το σπίτι του», λέει η ίδια. Αξίζει να σημειώσουμε ότι το βασικό διακοσμητικό στοιχείο στην καφετέρια είναι -τι άλλο;- τα πολλά ρολόγια και μάλιστα σε διαφορετικές ώρες το καθένα!
 http://www.newsbomb.gr

Τα οικιακά αντικείμενα που μπορούν να εκραγούν.

Μπορεί το σπίτι να είναι το καταφύγιo του καθενός, παρέχοντας την απαιτούμενη ασφάλεια στον ιδιοκτήτη του, αλλά στην πραγματικότητα 
υπάρχουν τουλάχιστον 16 οικιακά αντικείμενα, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να…εκραγούν. Και στ αριθμό αυτό, δε συγκαταλέγονται οι «συνήθεις «ύποπτοι», δοχεία καυσίμων, διαρροές κ.λπ.

Βέβαια, αν και όλα τα αντικείμενα που αναφέρονται παρακάτω, έχουν δυνητικά «εκρηκτική δράση», άρα είναι επικίνδυνα, αυτό αυτόματα δε σημαίνει, ότι η λίστα πρέπει να λειτουργήσει ως οδηγός γ το σπίτι σας. Ορισμένες περιπτώσεις δε, είναι κάπως...ακραίες.

1. Θερμοσίφωνας

Κλασική η ιστορία του θερμοσίφωνα. Αν και από τις πιο πολυχρησιμοποιημένες συσκευές στο σπίτι, ο θερμοσίφωνας θα μπορούσε να είναι ένας εν δυνάμει εκρηκτικός μηχανισμός. Εάν η βαλβίδα και ο θερμοστάτης του θερμαντήρα «καούν» ταυτόχρονα, τότε ο θερμοσίφωνάς σας έχει τη δυνατότητα να απογειωθεί σαν ένα διαστημικό λεωφορείο. Το ίδιο ισχύει και για τα μπόιλερ.

2. Δοχεία αποθήκευσης τροφίμων με χαλασμένα τρόφιμα

Αν αφήσετε αποφάγια σε ένα σφραγισμένο δοχείο για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, τα αέρια από την αποσύνθεση των τροφίμων, που μπορούν να δημιουργηθούν, είναι ικανά να ανατινάξουν το… καπάκι.

3. Ψητές πατάτες

Πριν αποφασίσετε να μαγειρέψετε τις πατάτες σας, θυμηθείτε να τρυπήσετε τη φλούδα τους, για να αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις.

4. Γλόμπος

Μια λάμπα (γλόμπος) είναι σαν ένας κενός σωλήνας και στην πραγματικότητα εκρήγνυται, όταν σπάει. Μάλιστα, σε περίπτωση που μία σταγόνα νερού πέσει πάνω σε μία ζεστή λάμπα, μπορεί να προκληθεί έκρηξη, γι' αυτό καλό θα ήταν να αποφεύγεται η επαφή.

5. Μπύρα

Ένα μπουκάλι μπύρας ξεχασμένο στην κατάψυξη μπορεί να αποτελέσει αιτία έκρηξης. Μάλιστα, αν το μπουκάλι είναι γυάλινο χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή.

6. Γκαζάκια και εντομοκτόνα

Αν αφήστε ένα γκαζάκι ή ένα δοχείο από εντομοκτόνο κοντά σε υψηλή θερμοκρασία ή σε άμεση επαφή με τον ήλιο, ενδέχεται να προκληθεί έκρηξη. Μάλιστα, καλό θα ήταν να αποφεύγετε να τα αφήνετε σε αυτά τα σημεία, έστω και αν έχουν αδειάσει. Το ίδιο ισχύει και για τους αναπτήρες, φυσικά.

7. Ηλεκτρικές συσκευές

Ένα βραχυκύκλωμα είναι ικανό να «εκτοξεύσει» τις ηλεκτρικές σας συσκευές. Για να το αποφύγετε, καλό θα είναι να τις βγάζετε από την πρίζα ή να κλείνετε τους γενικούς διακόπτες, αφού τις χρησιμοποιήσετε.

8. Μπουκάλια αναψυκτικού

Αν ανακινήσετε ένα μπουκάλι, που περιέχει ανθρακικό, μία μικρή έκρηξη δε θα τη γλιτώσετε. Εξάλλου, όλοι σχεδόν το έχουμε βιώσει αυτό.

9. Ξυλόσομπα

Πολλοί ιδιοκτήτες, που για οικονομικούς κυρίως λόγους, είχαν επιλέξει να χρησιμοποιούν ξυλόσομπα και να καίνε ξύλα αμφιβόλου ποιότητας, ενδεχομένως να έζησαν την εμπειρία μιας έκρηξης, η οποία δημιούργησε μία αποπνικτική ατμόσφαιρα στο χώρο.

10. Καπάκι κουζίνας

Το γυάλινο καπάκι της κουζίνας (αυτό που προστατεύει τις εστίες) μπορεί εύκολα, αν ξεχάσετε την εστία αναμμένη και το καπάκι κατεβασμένο, να εκραγεί. Ένα δυνατό μπαμ είναι ικανό, όχι μόνο να σας τρομάξει αλλά και να σας τραυματίσει, αν βρεθείτε τη λάθος στιγμή στο λάθος σημείο.

11. Φορητή δεξαμενή προπανίου για το barbeque

Όταν μιλάμε για εκρηκτικές...γεύσεις σίιγουρα δεν εννοούμε αυτό. Οι ψησταριές barbeque όσο ιδανικές είναι για το κρέας και τα ψητά λαχανικά σας, τόσο επικίνδυνες μπορεί να γίνουν, αν δεν προσέξετε.

12. Αλεύρι

Το απλό κλασικό αλεύρι μπορεί στα χέρια των «ειδικών» να μετατραπεί σε μία βόμβα πρώτης …τάξεως. Μάλιστα, μερικές από τις πιο καταστροφικές και θανατηφόρες εκρήξεις σημειώθηκαν σε αλευρόμυλους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έκρηξη το 1878 στον μεγαλύτερο αλευρόμυλο των ΗΠΑ, στο Washburn της Μινεάπολης.

13. Νερό με καυτό λάδι

Θα έχετε δει όλοι σας, ότι αν ρίξετε μία σταγόνα νερό σε καυτό λάδι, αυτό θα αρχίσει να πετάγεται παντού. Καλό θα είναι να μην ελέγχετε τη θερμοκρασία του λαδιού με αυτόν τον τρόπο, γιατί υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστείτε. Το τηγάνισμα εξάλλου είναι επικίνδυνο… σπορ.

14. Εσπρεσιέρα

Η φράση, «Μην αφαιρείτε τη μονάδα του φίλτρου, όταν βρίσκεται υπό πίεση», είναι μία καλή συμβουλή που πρέπει να τηρείτε. Και αν σας μπαίνουν ιδέες, απλά αναλογιστείτε, ότι η μηχανή του εσπρέσο είναι αρκετά ακριβή για να την «θυσιάσετε» στο βωμό... της περιέργειάς σας.

15. Γυαλί

Αρκετοί γνωρίζουν, ότι εάν βάλουν καυτό υγρό σε ένα παγωμένο ποτήρι (ή το αντίθετο) το γυαλί θα σπάσει, προκαλώντας μία μικρή έκρηξη. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή βέβαια, γιατί μπορεί να τραυματιστείτε σοβαρά.

16. Μπαταρίες

Πολλές μπαταρίες είναι δυνητικά εκρηκτικές ύλες. Μάλιστα, οι προειδοποιήσεις που αναγράφουν, αναφορικά με το πού πρέπει να τις πετάτε όταν τελειώσουν, είναι περισσότερο από μία απλή ένδειξη.

Γιατί βλέπουμε εφιάλτες;

Καμιά φορά τα αληθινά συναισθήματα αναδύονται ακόμα και στη διάρκεια του ύπνου. Όταν τα συνηθισμένα
όνειρα δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά μας, τότε εμφανίζονται οι εφιάλτες. Το άτομο που ονειρεύεται μετατοπίζει τον συμβολισμό σε ένα καινούργιο επίπεδο το ψυχωτικό.
Γράφει ο ψυχολόγος, συγγραφέας κ ψυχιατρικός κοινωνικός λειτουργός Δρ. Άρθουρ Τζάνοφ.

Οι δράκοι και τα τέρατα που συχνά βλέπουμε σε ένα όνειρο αποτελούν κάτι που θα μπορούσαν να αναφέρω ως ψυχωτικό συμβολισμό. Οι εφιάλτες είναι μια νυχτερινή αρρώστια. Γι αυτό το άτομο αισθάνεται τρομερή ανακούφιση όταν ξυπνάει κ ξαναβρίσκεται στον πραγματικό καλό κόσμο. Το συναίσθημα μέσα στον εφιάλτη μας ξυπνάει έτσι ώστε το συναίσθημα αυτό να παραμείνει ασυνείδητο με τν ίδιο τρόπο που μερικοί νευρωτικοί διατηρούν ασυνείδητες τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους όλη την ημέρα και δν τις φέρνουν στην επιφάνεια με τη βοήθεια των αμυντικών μηχανισμών, εκείνων που μας προστατεύουν.

Αν ένα άτομο έχει συνεχείς εφιάλτες, τότε μιλάμε γι μια αναβίωση κρυμμένων συναισθημάτων. Γι αυτό και πολλές φορές συνεχίζει να βιώνει τον τρόμο ακόμα και μετά το ξαφνικό ξύπνημά του. Η καρδιά του χτυπάει δυνατά. Οι μύες του είναι τεντωμένοι. Δυστυχώς δεν καταφέρνει να φτάσει στην αναβίωση των πραγματικών συναισθημάτων, στν σύνδεση με την αλήθεια που του προκαλεί τον «πόνο». Αν εκείνη τη στιγμή ήταν κάποιος θεραπευτής κοντά του το άτομο θα βυθιζόταν στις αναβιώσεις του και θα έπαιρνε τον πραγματικό δρόμο για τν αναζήτηση των πραγματικών αιτίων της συναισθηματικής ταραχής, στην εύρεση του πραγματικού εαυτού.

Γιατί μερικοί εφιάλτες επαναλαμβάνονται συνέχεια;

Ένα κακό όνειρο που επαναλαμβάνεται συνέχεια είναι ένα συναίσθημα που παραμένει και εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο ξανά και ξανά. Μπορεί η επανάληψη να συνεχιστεί ακόμα κ για χρόνια! Μοιάζει με επίθεση από έναν εχθρό που επαναλαμβάνεται και κάθε φορά μια εμπλοκή στο όπλο σταματά «το έγκλημα». Κ κάθε φορά στην επίθεση η δυνατότητα διαφυγής είναι περιορισμένη.

Μονάχοι και αβοήθητοι στον εφιάλτη όπως και στην πραγματική ζωή;

Τι σημαίνει άραγε το ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε; Μήπως το ότι δεν υπάρχει κανείς στην πραγματικότητα να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε το πρόβλημά μας, τα καθημερινά μας συναισθήματα; Στ όνειρο το άτομο βρίσκεται ολομόναχο συνήθως, όπως ολομόναχο βρίσκεται και στον πραγματικό κόσμο.

Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο



Όταν το πτυχίο δεν εξασφαλίζει πλούτη και ζωή χαρισάμενη, την εξασφαλίζει το… ακριβώς αντίθετο!
Το να εγκαταλείψει κάποιος τις σπουδές του είναι μια κίνηση που δεν χαρακτηρίζεται γενικώς ως «σωστή».
Το ακαδημαϊκό υπόβαθρο είναι προαπαιτούμενο για μια καλύτερη θέση στην αγορά εργασίας. Ή μήπως και όχι;
Ας δούμε τους πλέον επιτυχημένους ανθρώπους που έκαναν «σκασιαρχείο» μια και καλή από το ακαδημαϊκό περιβάλλον, χωρίς να παραγνωρίζουμε φυσικά το ταλέντο και τις προσωπικές φιλοδοξίες, κίνητρα που μπορούν να καλύψουν το ακαδημαϊκό κενό…
Bill Gates
dropcol1 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Το ίδιο το Harvard τον έχει αναγορεύσει επισήμως ως «τον πιο πετυχημένο άντρα που παράτησε το Harvard», την ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος τον αποκαλεί απλά… ενοχλητικά πλούσιο! Για πάνω από μια δεκαετία ο Bill Gates έχει υπάρξει στους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη -αν όχι ο πλουσιότερος-, χωρίς να πάρει ποτέ το πολυπόθητο πτυχίο. Γιος δικηγόρου και δασκάλας, ο Gates μπήκε στο Harvard το φθινόπωρο του 1973, για να το εγκαταλείψει δύο μόλις χρόνια αργότερα για να ιδρύσει τη Microsoft με τον παιδικό του φίλο Paul Allen. Το 2007, περισσότερο από 30 χρόνια μετά την «κοπάνα» του από το πανεπιστήμιο, το Harvard τον αναγόρευσε τιμητικά επίτιμο διδάκτορα. Στην απονομή μάλιστα του διπλώματός του, ο Gates απευθύνθηκε στους φοιτητές: «Είμαι κακή επιρροή. Γι’ αυτό και με κάλεσαν να μιλήσω στην αποφοίτησή σας. Γιατί αν σας μιλούσα κατά την τελετή έναρξης της χρονιάς, θα ήσασταν σήμερα εδώ πολύ λιγότεροι»…

Steve Jobs

dropcol2 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Αν ο Steve Jobs ολοκλήρωνε τις σπουδές του, μπορεί σήμερα να μην είχαμε Mac, iPod, iPhone και iPad! Ο κατοπινός «μάγος» της τεχνολογίας εγκατέλειψε το Reed College έξι μόνο μήνες μετά την εγγραφή του, καθώς τα οικονομικά της μεσοαστικής οικογένειάς του δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σχολής. Αντ’ αυτού, ο νεαρός Steve θα ιδρύσει την Apple, τη NeXT Computer και αργότερα την Pixar, αλλάζοντας διά παντός το τοπίο του τεχνολογικού κόσμου. Το 6μηνο που πέρασε ωστόσο στο κολέγιο δεν πήγε χαμένο, καθώς ο Jobs -όπως ισχυρίστηκε σε ομιλία του το 2005 στο Stanford University- απέδωσε στο μάθημα καλλιγραφίας που είχε πάρει στο Reed College την ανάπτυξη των τυπογραφικών δεδομένων που χρησιμοποίησε στο πρώτο Macintosh.

Frank Lloyd Wright
dropcol3 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Ο πλέον διαπρεπής αρχιτέκτονας της Αμερικής πέρασε περισσότερο χρόνο να σχεδιάζει κολέγια παρά να φοιτά σε αυτά! Ο Frank Lloyd Wright έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison το 1886, τα παράτησε ωστόσο την επόμενη χρονιά. Θα μετακόμιζε στο Chicago και θα μαθήτευε κοντά στον Louis Sullivan, τον «πατέρα του μοντερνισμού». Μέχρι τον θάνατό του, ο Wright ολοκλήρωσε πάνω από 500 δουλειές…
Buckminster Fuller
dropcol4 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Buckminster Fuller: αρχιτέκτονας, διανοητής, εφευρέτης, οραματιστής, κοπανατζής από το πανεπιστήμιο! Αποβλήθηκε από το Harvard όχι μία, αλλά δύο φορές, αυτό ωστόσο δεν φάνηκε να τον καταβάλει. Σε ηλικία 32 ετών, βάλθηκε να αλλάξει τον κόσμο προς το καλύτερο: οι ιδέες του για τους γεωδαιτικούς θόλους θα του εξασφάλιζαν παγκόσμια αναγνώριση και φήμη…
James Cameron
dropcol5 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Ο διάσημος σκηνοθέτης μπήκε στο Χόλιγουντ από την πλάγια οδό. Μεγαλωμένος στον Καναδά, αυτός και η οικογένειά του μετακόμισαν στην Καλιφόρνια το 1971 και ο νεαρός Cameron έγινε δεκτός στο Fullerton College στο τμήμα Φυσικής. Η ακαδημαϊκή του ζωή έμελλε ωστόσο να είναι βραχεία: θα τα παρατούσε γρήγορα, θα παντρευόταν μια σερβιτόρα και θα δούλευε ως οδηγός σε σχολικό λεωφορείο. Κι όλα αυτά μέχρι το 1977, όταν και είδε το «Star Wars»: ο Cameron θαμπώθηκε από την ταινία και θα δοκίμαζε την τύχη του στα κινηματογραφικά πράγματα. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία…
Mark Zuckerberg
dropcol6 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Οι περισσότεροι φοιτητές χρησιμοποιούν το δωμάτιό τους για να διαβάζουν, να κοιμούνται ή να κάνουν πράγματα που δεν θα ενέκριναν οι γονείς τους. Ο Mark Zuckerberg ωστόσο ίδρυσε το Facebook στο δικό του! Αρχικά προοριζόταν μόνο για τους σπουδαστές του Harvard, το δημοφιλές κοινωνικό δίκτυο επεκτάθηκε ωστόσο γρήγορα και στα άλλα πανεπιστήμια της Αμερικής. Κι όταν η δημοτικότητα του Facebook εκτοξεύτηκε, ο Zuckerberg μάζεψε τα μπογαλάκια του και μετέφερε την έδρα της εταιρίας του στην Καλιφόρνια, αφήνοντας για πάντα τον ακαδημαϊκό χώρο. Μια απόφαση που έμελλε να αποδειχθεί… χρυσωρυχείο!

Tom Hanks

dropcol7 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Το πανεπιστήμιο Sacramento State μπορεί να περηφανεύεται ότι ο Tom Hanks είναι ο διασημότερος κοπανατζής του! Ο ανήσυχος ηθοποιός εγκατέλειψε το κολέγιο για να κάνει πρακτική στο Great Lakes Theater Festival του Cleveland, όπου και έμαθε τα πάντα για τη θεατρική πράξη, θέτοντας τις βάσεις για τη μεταπήδησή του στο Χόλιγουντ ως ηθοποιός, παραγωγός, σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Ο Tom δεν ξέχασε ωστόσο από πού ξεκίνησε και το 2009 οργάνωσε έρανο για την ανακαίνιση του θεάτρου-σχολής του Cleveland…
Harrison Ford
dropcol8 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Είναι ξεκάθαρο ότι δεν χρειάζεσαι πανεπιστημιακό δίπλωμα για να πετάξεις το «Millennium Falcon»! Ο Harrison Ford των «Star Wars» και των «Indiana Jones» σπούδαζε φιλοσοφία στο Ripon College, πριν τα παρατήσει λίγους μόλις μήνες προτού αποφοιτήσει. Έπαιξε σε μπόλικα μικρά ρολάκια στο Χόλιγουντ, απηυδισμένος ωστόσο από την αποτυχημένη καριέρα του τα παρατάει και εργάζεται πλέον ως μαραγκός. Δέκα περίπου χρόνια αργότερα, θα εμφανιστεί στην ταινία του George Lucas «American Graffiti» (1973) και κατόπιν θα τον ακολουθήσει σε έναν γαλαξία μακριά, πολύ μακριά: στο απόλυτο sci-fi του 1977 «Πόλεμος των Άστρων»…
Lady Gaga
dropcol9 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Πριν γίνει Gaga, ήταν Germanotta. Γεννημένη ως Stefani Joanne Angelina Germanotta, η καλλιτέχνιδα που είναι πλέον γνωστή ως Lady Gaga σπούδαζε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στο Tisch School of the Arts, πριν εγκαταλείψει τη σχολή της έναν χρόνο αργότερα για να κυνηγήσει το μουσικό όνειρο. «Ξεπετάχτηκε» στη νεοϋρκέζικη σκηνή με τα περίφημα μπουρλέσκ σόου της, πριν υπογράψει συμβόλαιο στην Interscope Records σε ηλικία μόλις 20 ετών. Το ντεμπούτο της το 2008 με το άλμπουμ «The Fame» θα έκανε τον κόσμο να παραμιλά και την ίδια αστέρι πρώτου μεγέθους…
Tiger Woods
dropcol10 Παράτησαν το κολέγιο αλλά κατέκτησαν τον κόσμο
Σε έναν κόσμο που τα ταλέντα του αθλητισμού παρατούν τις σπουδές τους για χάρη του επαγγελματισμού, ο Tiger Woods επέλεξε να συνεχίσει να παίζει γκολφ ερασιτεχνικά στο Stanford University και να δώσει έμφαση στην ακαδημαϊκή του κατάρτιση (σπούδαζε Οικονομικά). Δύο χρόνια αργότερα ωστόσο, ο Woods θα στρεφόταν στο επαγγελματικό γκολφ διαγράφοντας επισήμως τα κολεγιακά του χρόνια. Τελικά, θα κατέληγε να μετατραπεί σε έναν από τους πλέον ακριβοπληρωμένους αθλητές παγκοσμίως, με απολαβές πάνω από 100 εκατ. δολάρια τον χρόνο (στην ακμή της καριέρας του). Μιλώντας για οικονομικά…

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Bjarni Bernhardur: Εξομολογήσεις ενός δολοφόνου-ποιητή

Bjarni Bernhardur: Εξομολογήσεις ενός δολοφόνου-ποιητήΊσως να ήταν ένας κοινός αργόσχολος ηλικιωμένος με ψώνιο που απλά περνά την ώρα του πουλώντας τις ποιητικές συλλογές του, ίσως να ήταν ένας κοινός θνητός. Αλλά δεν είναι. Ο Bjarni πριν 25 χρόνια πετσόκοψε τον σπιτονοικοκύρη του· αυτό θα στοιχειώνει για πάντα τη γραφή του.
Ο Bjarni Bernhardur είχε μια προβληματική παιδική ηλικία, με τραύματα που επιδεινώθηκαν σε μια εφηβεία βουτηγμένη στις παραισθήσεις του LSD. Κάποτε σε ένα ταξίδι του, εξομολογείται, βρήκε τον Θεό· μετά τον έχασε πάλι. Ασχολήθηκε με την ποίηση και γύρισε πάλι στα πεζά οράματα των παραισθησιογόνων. Σιγά-σιγά, ο εθισμός του στις παραισθητικές ουσίες τον έκλεινε όλο και περισσότερο στον μικρόκοσμό του, ένα ζοφερό σύμπαν συνομωσιολογίας και επικείμενης καταστροφής. Η ασταθής συμπεριφορά του έγινε μόνιμη και πιστοποιήθηκε από το ψυχιατρείο με χαρτί. Η κοινωνική πρόνοια δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα, καθώς τα επιδόματα του κράτους έγιναν το εισιτήριο του Bjarni για το μαγικό tour στην Ευρώπη του LSD. Για αρκετούς μήνες ο Ισλανδός ποιητής ταξίδεψε στη Γηραιά Ήπειρο μέχρι να καταλήξει και πάλι στο Ρέικιαβικ, όπου και έκανε ένα διάλειμμα από τις εξαρτήσεις του. Εκεί, όπως αναφέρει, άρχισε να κυκλοφορεί με ένα μαχαίρι πάντα στην τσέπη. «Για προστασία… Δεν είχα σκοπό να το χρησιμοποιήσω. Είχα απόλυτη συνείδηση της πράξης μου αυτής»
.
Αν δεις τον Bjarni να κάνει περίπατο στα παγωμένα πάρκα του Ρέικιαβικ, σταμάτησέ τον και ζήτα του να σου πει την ιστορία του, θα τρελαθεί από τη χαρά του! «Η ιστορία μου είναι μια τραγωδία την οποία, όμως, πολλοί άνθρωποι λατρεύουν να ακούν», παραδέχεται ο ίδιος. Όλα ξεκίνησαν με την πιο αναπάντεχη αφορμή. Το 1986, όταν Ρέιγκαν και Γκορμπατσόφ βρέθηκαν στο Ρέικιαβικ σε μια ιστορική  συνάντηση που θα σήμαινε και την αρχή του τέλους για τον Ψυχρό Πόλεμο. Η πολιτική επικαιρότητα ήταν αρκετή για να θεριέψει τις συνομωσιολογικές παραισθήσεις του Bjarni, ο οποίος άρχισε να βλέπει τους πάντες ως μυστικούς πράκτορες μιας ναζί αποκάλυψης, οργανωμένης από τους ηγέτες του πλανήτη. Η παράνοιά του τον οδήγησε το απόγευμα εκείνο με ένα μάτσο LSD στη γλώσσα και μια τυφλή παρόρμηση να επισκεφτεί τον σπιτονοικοκύρη του. Εκείνος, που μάλλον τον δέχτηκε από ευγένεια στο σπίτι του, δέχτηκε την πρώτη επίθεση τη στιγμή που έσκυψε να βάλει τη βελόνα στο πικάπ. Ενώ, λοιπόν, έπαιζε τόσο ειρωνικά το «What a Wonderful World» του Louis Armstrong, το μαχαίρι από την τσέπη του Bjarni βυθίστηκε στην πλάτη του θύματος, κίνηση παλινδρομική που επαναλήφτηκε ξανά και ξανά. «Δεν είμαι σίγουρος για ποιο λόγο πήγα στο σπίτι του εκείνο το βράδυ.  Όλα είχαν καταρρεύσει στο μυαλό μου. Άρχισα να πιστεύω ότι ο σπιτονοικοκύρης είναι ηγέτης μιας φασιστικής τρομοκρατικής ομάδας. Νόμιζα πως ήταν ο Χίτλερ!». Ο Bjarni μαχαίρωσε επανειλημμένα το θύμα, φτάνοντας στο σημείο να το παραμορφώσει.  Μέσα στη μανία του, πήρε αίμα και άρχισε να γράφει ονόματα τρομοκρατικών οργανώσεων στους τοίχους. Ο Bjarni καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλακή και στη συνέχεια πέρασε δύο χρόνια σε ψυχιατρική κλινική.
Η ζωή του Bjarni πέρασε από τις παγωμένες ψυχώσεις των ναρκωτικών και το βίαιο αποκορύφωμά τους σε μια δύσκολη επανένταξη και από εκεί στην άνοιξη των ποιητικών του εξάρσεων. Η πορεία του Bjarni ενέπνευσε τον κινηματογραφιστή Baltasar Kormakur ο οποίος θα γυρίσει ένα φιλμ βασισμένο στη ζωή του. 
j

Henrietta Lacks: Η άγνωστη ιστορία της γυναίκας που με τον θάνατό της έσωσε ζωές

Henrietta Lacks: Η άγνωστη ιστορία της γυναίκας που με τον θάνατό της έσωσε ζωέςΟ θάνατος της Henrietta Lacks από καρκίνο της μήτρας ήταν μια τραγωδία για την οικογένειά της, αλλά για τον κόσμο της ιατρικής έρευνας και όλους εμάς ήταν ένα θαύμα που έσωσε και εξακολουθεί να σώζει εκατομμύρια ζωές. Τα κύτταρα από τον όγκο της εξακολουθούν να ζουν εργαστηριακά και είναι υπεύθυνα για μερικές από τις σημαντικότερες ανακαλύψεις και θεραπείες όλων των εποχών. Το εμβόλιο για την πολιομυελίτιδα, η χημειοθεραπεία, η κλωνοποίηση, η χαρτογράφηση των κυττάρων και πολλά άλλα ιατρικά θαύματα χρωστούν την ύπαρξή τους στη ζωή και το θάνατο της Henrietta Lacks.

Η Henrietta Lacks ήταν μια φτωχή καπνεργάτρια που γεννήθηκε το 1920 και πέθανε από καρκίνο της μήτρας το 1951 στην ξεχωριστή πτέρυγα για τους μαύρους του νοσοκομείου John Hopkins στην Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Άφησε πέντε παιδιά και τα πρώτα αθάνατα κύτταρα που καταγράφηκαν στην ιστορία της Ιατρικής, τα HeLa όπως είναι γνωστά, από τα αρχικά του ονόματός της.

Κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της στο John Hopkins και χωρίς να το γνωρίζει η ίδια ή η οικογένεια της, οι γιατροί αφαίρεσαν δύο μεγάλα κομμάτια από την μήτρα της ενώ την χειρουργούσαν. Οι πανεπιστημιακοί ιατροί προσπαθούσαν για χρόνια να δημιουργήσουν μια κυτταρική αλυσίδα συνεχούς αναπαραγωγής, αλλά τα κύτταρα δεν επιζούσαν. Τα κανονικά κύτταρα συνήθως έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής. Τα κύτταρα από το σώμα της Lacks ήταν τα πρώτα που επιβίωσαν, δημιουργώντας μια αλυσίδα κυττάρων που είναι κυριολεκτικά αθάνατη. Ο λόγος για τον οποίο τα HeLa αποδείχτηκαν τόσο γερά δεν είναι ακόμα ακόμα ξεκάθαρος αλλά έχει μάλλον να κάνει με τον καρκίνο της μήτρας, αλλά και με την σύφιλη από την οποία επίσης έπασχε.

Από την στιγμή που ανακαλύφθηκε η ανθεκτικότητα των HeLa, δείγματα τους στάλθηκαν σε όλα τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της Αμερικής. Από εκεί, στάλθηκαν σε ιδρύματα σε όλον τον κόσμο. Τα κύτταρα μπήκαν στη μαζική παραγωγή και έχουν φτάσει ακόμα και στο διάστημα μέσα σε έναν ειδικό δορυφόρο προκειμένου να εξεταστεί η ανθεκτικότητά τους στην έλλειψη βαρύτητας. Για τον βιοχημικό κόσμο, τα HeLa είναι εξίσου γνωστά και σημαντικά με τους εργαστηριακούς αρουραίους και τα πιατάκια καλλιέργειας μικροβίων. Υπολογίζεται ότι από το 1951 μέχρι σήμερα, έχουν γραφτεί παραπάνω από 60.000 επιστημονικά άρθρα για έρευνες που έχουν γίνει πάνω στα HeLa και ο αριθμός αυτός αυξάνεται καθημερινά αφού κάθε μήνα δημοσιεύονται γύρω στις 300 καινούργιες εργασίες. Μέσα σε αυτά τα χρόνια τα κύτταρα έχουν εκτεθεί σε άπειρες τοξίνες και ιούς, ακτινοβολίες ενώ κάθε καινούργιο φάρμακο που ανακαλύπτεται ελέγχεται πάνω σε αυτά. Και τα ΗeLa εξακολουθούν να αναπαράγονται, διπλασιάζοντας το μέγεθός τους σχεδόν καθημερινά. Ένας ερευνητής υπολόγισε ότι αν έμπαιναν στην σειρά θα κάλυπταν το εμβαδόν της γης τρείς φορές.

Σίγουρα η Henrietta Lacks θα εκπλήσσονταν αν μάθαινε τι κληρονομιά άφησε πίσω της. Η ίδια ήταν μια μικροσκοπική γυναίκα, ευχάριστη και χαμογελαστή που της άρεσε να βοηθάει τους γύρω τους. Ωστόσο, οι γιατροί πήραν τα κύτταρα της χωρίς η ίδια να έχει ενημερωθεί. Κι ενώ τα κύτταρα της βοηθούσαν τον κόσμο και εξέλισσαν την ιατρική επιστήμη, η οικογένεια της δεν γνώριζε τίποτα. Η τραγική ειρωνεία της τύχης είναι ότι κανένα μέλος των Lacks δεν είχε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Στην Αμερική, το σύστημα υγείας είναι ιδιωτικό και μόνο οι εύποροι έχουν πρόσβαση σε θεραπείες, νοσηλεία και φαρμακευτικές αγωγές. Άρα οι αγωγές που τα κύτταρα της Henrietta βοηθούσαν να ανακαλυφθούν δεν ήταν προσβάσιμες στα παιδιά της.

Επίσης, τα κύτταρα της Henrietta βοηθούσαν κάποιους ανθρώπους να γίνουν πολύ πλούσιοι –συγκεκριμένα τις φαρμακοβιομηχανίες. Τα HeLa είναι πατενταρισμένα και πωλούνται γύρω στα 230 ευρώ το φιαλίδιο. Αλλά τίποτα από αυτά δεν πηγαίνει προς τους Lacks οι οποίοι ζουν σε συνθήκες ανέχειας. Η ίδια η Henrietta ενταφιάστηκε χωρίς ταφόπλακα γιατί δεν υπήρχαν λεφτά για να την θάψουν με κανονικές συνθήκες.

Στο βιβλίο της The Immortal Life of Henrietta Lacks, η συγγραφέας Rebecca Skloot αναφέρει ότι η τελευταία επιθυμία της Henrietta προς τον άντρα της ήταν «να προσέξεις τα παιδιά μας… να μην αφήσεις να τους συμβεί τίποτα». Και όσο και αν προσπάθησε ο Day Lacks, ένας μαύρος εργάτης, τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά. Η μεγαλύτερη κόρη τους, η Elsie, πέθανε σε ένα φρενοκομείο για νέγρους λίγο μετά την μητέρα της και αργότερα αποκαλύφθηκε ότι είχε κακοποιηθεί εκεί ενώ της είχαν γίνει και παράνομα πειράματα τα οποία προκάλεσαν τον θάνατό της. Ο γιος της Joe, αφού άφησε νωρίς το σχολείο, μαχαίρωσε κάποιον και φυλακίστηκε για 15 χρόνια. Άλλη μια κόρη, η Deborah, έγινε μητέρα σε εφηβική ηλικία και άφησε τον σύζυγό της γιατί την κακοποιούσε. Όταν τους εντόπισε η Skloot, όλοι τους ήταν πολύ άρρωστοι και κανείς τους δεν είχε την οικονομική ευχέρεια για θεραπεία.

Η οικογένεια έμαθε την αλήθεια για το τι συνέβη στην μητέρα τους με αναπάντεχο τρόπο, όταν ένας ερευνητής προσέγγισε την γυναίκα ενός από τους γιούς της Henrietta σε έναν γάμο. Ωστόσο, θα το μάθαιναν ούτως ή άλλως αφού οι ερευνητές χρειάζονταν τους απογόνους για εργαστηριακές εξετάσεις. Τα HeLa είχαν μολυνθεί και έπρεπε να ανακαλύψουν τι τους είχε συμβεί. Ωστόσο, ακόμα και τότε κανείς δεν ενημέρωσε την οικογένεια για τον πραγματικό σκοπό των εξετάσεων. H Skloot λέει ότι «τα παιδιά της Henrietta νόμιζαν ότι τους εξέταζαν για τον ίδιο καρκίνο που είχε σκοτώσει την μητέρα τους». Φυσικά, οι Lacks δεν είχαν λεφτά ούτε για δικηγόρο.

Το βιβλίο της Rebecca Skloot, The Immortal Life of Henrietta Lacks, βοήθησε να γίνει γνωστή η ιστορία για τον άνθρωπο πίσω από τα HeLa. Ένα από τα πιο επιτυχημένα βιβλία της χρονιάς, μπήκε σε 60 λίστες για τα καλύτερα αναγνώσματα του 2010 ενώ ετοιμάζεται να μεταφερθεί και στην μεγάλη οθόνη από την εταιρεία παραγωγής της Oprah Winfrey.

Το 2010, σχεδόν 50 χρόνια μετά το θάνατό της, μια ταφόπλακα μπήκε στο σημείο ταφής της Henrietta. Είναι αφιερωμένη στη μνήμη μιας γυναίκας «που άγγιξε την ζωή πολλών».

Μαύρη Ντάλια: Η αλήθεια πίσω από το μυστήριο της φύσης

Μαύρη Ντάλια: Η αλήθεια πίσω από το μυστήριο της φύσηςΠέρα από το αποτρόπαιο έγκλημα της «Μαύρης Ντάλιας», ένα πέπλο μυστηρίου τυλίγει και το ομώνυμο λουλούδι του οποίου οι αποχρώσεις αποτελούσαν ανέκαθεν πονοκέφαλο για τους ειδικούς, αφού ήταν αδύνατον να βρουν σε τι οφείλεται το μαύροκόκκινο χρώμα του.
Το χρώμα των λουλουδιών στις ντάλιες βασίζεται αποκλειστικά στη συγκέντρωση διαφόρων φλαβονοειδών (όπως φλαβόνες, φλαβονόλες, ανθοκυανίνες κ.α.) και οι άσπρες, κόκκινες, κίτρινες και μωβ ντάλιες παίρνουν τα διαφορετικά χρώματά τους από τους συγκεκριμένους μοριακούς μηχανισμούς, ωστόσο μέχρι τώρα η μαύρη ντάλια παρέμενε ένα χρωματικό μυστήριο.
Πρόσφατα οι επιστήμονες βρήκαν την λύση του μυστηρίου, αφού διαπίστωσαν ότι το χρώμα αυτό, οφείλεται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο φυτό έχει πολύ αυξημένη ποσότητα των φυτοχημικών ουσιών ανθοκυανινών, σε συνδυασμό με μία σημαντική μείωση των αντιοξειδωτικών ουσιών φλαβονών στο συγκεκριμένο λουλούδι.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας της Βιένης, με επικεφαλής τη Χάιντι Χάλμπβιρθ, μελέτησαν τη βιοχημική και γενετική βάση του μαύρου χρώματος στις ντάλιες και ανέλυσαν τη δραστηριότητα των ενζύμων που παράγουν τις χρωστικές ουσίες, την έκφραση των σχετικών γονιδίων και τις ίδιες τις ουσίες που παράγουν το χρώμα.
Η μελέτη αυτή τους οδήγησε στο συμπέρασμα ότι οι μαύρες ντάλιες περιέχουν πάρα πολύ χαμηλές συγκεντρώσεις φλαβονών, οι οποίες ανταγωνίζονται άμεσα τις ανθοκυανίνες και η μείωση των πρώτων σημαίνει αυτόματα αύξηση των δεύτερων. Έτσι, διαπιστώθηκε ότι οι μαύρες ντάλιες περιέχουν τεράστιες ποσότητες ανθοκυανινών.
Η μεγάλη ποσότητα ανθοκυανινών μπλοκάρει ένα συγκεκριμένο ένζυμο που παράγει φλαβόνες ακι η διαπίστωση αυτή είναι πολύ σημαντική, αφού αν οι βιολόγοι καταφέρουν να προκαλέσουν τεχνητά την ίδια μοριακή λειτουργία, τότε θα μπορούσαν να δημιουργήσουν περισσότερες μαύρες ντάλιες.
Οι ντάλιες ήταν ανέκαθεν πολύ δημοφιλές φυτό για τον στολισμό των κήπων, ενώ με τις διασταυρώσεις έχουν προκύψει περίπου 20.000 διαφορετικές ποικιλίες. Παρόλαυτά, τα μαύρα λουλούδια στις ντάλιες παραμένουν σχετικά σπάνια.

Η σκοτεινή γοητεία των κατά συρροή δολοφόνων

Τζ. ΧολμςΜία πρόχειρη έρευνα στις διαδικτυακές βάσεις δεδομένων αρκεί για να αντιληφθεί κανείς πως μόνο στις ΗΠΑ έχουν καταγραφεί πάνω από 100 περιπτώσεις κατά συρροή δολοφόνων. Και πρόκειται μονάχα για τις πιο κραυγαλέες...
Μία εξίσου πρόχειρη έρευνα αρκεί, επίσης, για να αποκαλύψει ότι οι διασημότεροι αυτών είτε έχουν αποτελέσει αντικείμενο ενός μεγάλου αριθμού κινηματογραφικών ταινιών, είτε έχουν εμπνεύσει ένα μεγάλο κομμάτι της αμερικανικής ποπ κουλτούρας, κυρίως της μουσικής, μια που αυτή συνδέεται κατ' αμεσότερο τρόπο με την αισθητική και την ιδεολογία των underground ρευμάτων, είτε τέλος έχουν γίνει αντικείμενο λατρείας από χιλιάδες οπαδών, οι οποίοι οργανώνονται σε εθνικά ή διεθνή φαν-κλαμπς, ανάγοντάς τους σε πολιτισμικά icons και ινδάλματα (ας θυμηθούμε και τη δική μας περίπτωση του βιαστή Κυριάκου Παπαχρόνη, ο οποίος δεχόταν επί χρόνια στη φυλακή επιστολές λατρευτικού περιεχομένου από οπαδούς θηλυκού γένους).
Πρόκειται για εξαιρετικά σύνηθες στις ΗΠΑ φαινόμενο, το οποίο «φωτογραφίζει» ένα σημαντικό κομμάτι της αμερικανικής «ψυχής» και της ενδιάθετης ροπής της προς τη φετιχοποίηση των σκοτεινών πλευρών του ασυνειδήτου της, της τάσης της να δει τον εαυτό της ως άλλο, ως δολοφονικό κύριο Χάιντ, ή καλύτερα να δει τον άλλο στον πυρήνα του ίδιου του εαυτού της, τον ανεξέλεγκτο επικίνδυνο σωσία της.
Επιπλέον, ένα τέτοιο φαινόμενο σχετίζεται και με μία γενικότερη καπιταλιστική λογική πραγμοποίησης όλων των εκφάνσεων της επιθυμίας: ο καπιταλισμός έχει ερεθίσει σε τέτοιο βαθμό την επιθυμία που πλέον αυτή, μουδιασμένη από την υπερδιέγερση, αποζητά ολοένα και πιο ακραία ερεθίσματα για να μπορέσει να κορεστεί. Ολοένα και πιο ακραία φαινόμενα, ολοένα και πιο ακραιφνείς εικόνες, ολοένα και πιο σκληρά ακούσματα.
Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται και η πρόσφατη περίπτωση του κατά συρροή δολοφόνου ή «μακελάρη του Κολοράντο»: ιδού πως ο διαταραγμένος νους που προέβη στη μαζική δολοφονία 12 ατόμων αρχίζει σιγά-σιγά να μετασχηματίζεται, υπό τη μυθοποιητική διαμεσολάβηση των media, σε icon. Και μόνο το γεγονός ότι δεν αποκαλείται πλέον με το όνομά του (Τζέιμς Χολμς), αλλά με ένα προσωνύμιο που δεν προσδιορίζει και τόσο ένα άτομο, αλλά μία κατάσταση, ένα συμβάν - σαν να μην πρόκειται για πραγματικό άτομο, σαν να μην είναι ένας από «εμάς» τους καθημερινούς ανθρώπους - μαρτυρεί τη διαδικασία σταδιακής μεταμόρφωσής του σε «σημείο» ή σύνολο σημείων, το οποίο εις το εξής μπορεί να κυκλοφορεί στην οικονομία των media και να επενδύεται με πολλαπλούς τρόπους.
Καθόλου δεν εκπλήσσει λοιπόν το γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες κάνουν την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο ολοένα και περισσότεροι κυβερνοναύτες που αυτοαποκαλούνται «the Holmies», όπως λέμε «the Simpsons», υπονοώντας ένα είδος συγγένειας, ομοειδίας ή απλά αναπαραγωγής κάποιων στυλιστικών στοιχείων (έκφραση του προσώπου, στάση σώματος, ενδυματολογικές επιλογές) του δράστη Τζέιμς Χολμς.
Του αφιερώνουν σχέδια, ποιήματα, σχόλια εις ανάμνηση των κατορθωμάτων του. Ορισμένοι μάλιστα, περισσότερο φετιχιστές, φωτογραφίζονται με κόκκινα καρώ πουκάμισα (βλ. εικόνες), σαν εκείνο που φορούσε ο Χολμς το βράδυ της εισβολής του στον κινηματογράφο.
Πίνουν επιδεικτικά «Slurpees», το αγαπημένο ποτό του, ή φέρουν τατουάζ όπου αναγράφεται η λέξη «Holmies», δηλώνοντας την ένταξή τους στο νεότευκτο φαν-κλαμπ του.
Τις συζητήσεις τους μπορεί κανείς να τις παρακολουθήσει στην πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης Tumblr, όπου η «λατρευτική» ομάδα περνάει το χρόνο της συζητώντας για τα επιτεύγματα του «θεού» της, τον οποίο αποκαλούν «μονάρχη», «καλλιτέχνη» ή «παρεξηγημένο άτομο», οι προθέσεις του οποίου δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί, φέρνοντας στο νου τις μυθοποιητικές ατάκες του Μόργκαν Φρίμαν στην ταινία του Ντέηβιντ Φίντσερ με τίτλο Seven, στην προσπάθειά του να μπεί στο μυαλό του παρανοϊκού δολοφόνου Κέβιν Σπέισι.
Φημολογείται μάλιστα πως υπήρξε και ειδική σελίδα στο facebook αφιερωμένη στον Χολμς, η οποία όμως κατέβηκε απροειδοποίητα εν μία νυκτί.
Στις ΗΠΑ, όμως, ακόμη και η απειροελάχιστη χειρονομία αρκεί για να προκαλέσει ένα τσουνάμι φαντασιωσικών προβολών και ταυτίσεων. Κάτι σαν το φαινόμενο της πεταλούδας....

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Η απιστία των ανδρών και το φαινόμενο Κούλιτζ

Η απιστία των ανδρών και το φαινόμενο ΚούλιτζΟι άνδρες έχουν την τάση να είναι άπιστοι ακόμα και με τις πιο όμορφες γυναίκες. Αποτελεί παράδειγμα το σούπερ μοντέλο Κρίστι Μπρίνκλεϊ (φωτό), το διαζύγιο της οποίας απασχόλησε πρόσφατα τα αμερικανικά μίντια. Αυτό που εξέπληξε στις ΗΠΑ ήταν η ακατανόητη απιστία του πρώην συζύγου του μοντέλου, του αρχιτέκτονα Πίτερ Κουκ, με μια ασήμαντη 18άχρονη πωλήτρια.
Ο Κουκ πέρναγε ονειρεμένη ζωή σε πολυτελή σπίτια και κότερα, και οι προσωπικοί του λογαριασμοί ήταν πολλές φορές πληρωμένοι από την ίδια την Μπρίνκλεϊ, η περιουσία της οποίας υπολογίζεται στα 80 εκατομμύρια δολάρια. Ορισμένοι είπαν ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι τρελός για να απατήσει μια από τις πιο πλούσιες και σέξι γυναίκες της Αμερικής. Όμως, πρόκειται απλώς για το «φαινόμενο Κούλιτζ» (Coolidge effect).
Το «φαινόμενο Κούλιτζ» παρατηρήθηκε για πρώτη φορά σε ποντίκια στη δεκαετία του 1950. Οι ερευνητές έβαλαν ένα αρσενικό ποντίκι στο κλουβί μαζί με 4-5 θηλυκά που βρίσκονταν σε οίστρο, και δεν άργησαν να καταγράψουν μια φρενίτιδα συνουσιών. Σταδιακά βέβαια, η επιθυμία του αρσενικού ποντικιού για σεξ μειωνόταν και μετά από δύο μέρες, εξανεμίστηκε εντελώς, παρότι τα θηλυκά ποντίκια συνέχιζαν να στέλνουν μηνύματα 'διαθεσιμότητας'.
Και τα ποντίκια ψάχνουν νέα σύντροφο
Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι το αρσενικό ποντίκι είχε εξαντληθεί αλλά όταν πρόσθεσαν στο κλουβί καινούργια θηλυκά, παρατήρησαν με μεγάλη έκπληξη ότι το αρσενικό ποντίκι ξαναβρήκε το ερωτικό του σφρίγος. Άρχισε ένας δεύτερος κύκλος σεξουαλικής φρενίτιδας αλλά μόνο με τα καινούργια θηλυκά. Το αρσενικό ποντίκι θυμόταν ποια θηλυκά είχε 'εξυπηρετήσει' και τα απέφευγε συστηματικά. Το πείραμα επαναλήφθηκε πολλές φορές και πάντα το αρσενικά ποντίκια έκαναν σεξ μόνο με τα νεοεισερχόμενα στο κλουβί θηλυκά. Το φαινόμενο αυτό, δηλαδή το αρσενικό να αποφεύγει τα θηλυκά με τα οποία έχει ήδη κάνει σεξ και να αναζητά καινούργια, ισχύει σε πολλά είδη ζώων, π.χ. φίδια, ακρίδες, κριάρια, ταύρους κλπ. και βαπτίστηκε 'φαινόμενο Κούλιτζ' από ένα περιστατικό σχετικά με τον Κάλβιν Κούλιτζ, τον 30ό πρόεδρο των ΗΠΑ.
Το ανέκδοτο για τον αμερικανό πρόεδρο Κούλιτζ και τη γυναίκα του
Στη δεκαετία του 1920, ο Αμερικανός πρόεδρος Κούλιτζ επισκέφθηκε με τη γυναίκα του μια κρατική φάρμα. Το ζεύγος είχε ξεναγηθεί χωριστά, με μια μικρή χρονική διαφορά. Όταν η κυρία Κούλιτζ πέρασε μπροστά από ένα κοτέτσι ρώτησε τον ξεναγό αν ο κόκορας εκτελεί τα 'καθήκοντά' του καθημερινά. «Πολλές φορές την ημέρα, κυρία», ήταν η απάντηση του ξεναγού. «Παρακαλώ, πείτε το αυτό στον κύριο Κούλιτζ», είπε η πρώτη κυρία των ΗΠΑ. Όταν πέρασε και ο πρόεδρος από το ίδιο σημείο, ο ξεναγός του μετέφερε τα λόγια της συζύγου του. Αφού σκέφτηκε λίγο, ο Αμερικανός πρόεδρος ρώτησε: «Με την ίδια κότα κάθε φορά;» «Όχι, με άλλη κότα κάθε φορά, κύριε», απάντησε ο ξεναγός. «Παρακαλώ, πείτε το αυτό στην κυρία Κούλιτζ», είπε ο Αμερικανός πρόεδρος.
Το φαινόμενο Κούλιτζ εμφανίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια
Οι βιολόγοι πιστεύουν ότι το φαινόμενο Κούλιτζ εμφανίστηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια όταν τα αρσενικά θηλαστικά ανέπτυξαν μια στρατηγική να γονιμοποιούν όσο το δυνατόν περισσότερα θηλυκά. Αυτό τότε ίσως να ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των ειδών. Η στρατηγική αυτή ρυθμίζεται υποσυνείδητα από ένα αρχαίο μέρος του εγκεφάλου, το λιμπικό σύστημα όπου ανήκει ο υποθάλαμος ο οποίος συμμετέχει σε πολλές βασικές λειτουργίες όπως είναι ο έλεγχος της πείνας, της δίψας, του ύπνου, της θερμοκρασίας, του σεξ, της μνήμης και των συναισθημάτων. Πολλοί πιστεύουν πως όχι μόνο τα αρσενικά ζώα αλλά και ο άνδρας διαθέτει αυτόν τον πρωτόγονο προγραμματισμό, και μάλιστα σε σημαντικό βαθμό.
Πράγματι, ο άνδρας, ακόμα και αν είναι ευχαριστημένος με τη μόνιμη σχέση του, εκδηλώνει συχνά την επιθυμία για καινούργιο ερωτικό ταίρι. Αντίθετα, οι γυναίκες φαίνεται πως είναι αρκετά πιο δεκτικές στο να κάνουν σεξ με τον ίδιο άνδρα για μεγάλο χρονικό διάστημα ή ακόμα και για ολόκληρη τη ζωή τους. Όμως στον άντρα παρατηρείται μια ραγδαία μείωση στην παραγωγή τεστοστερόνης, όταν ο ερωτικός σύντροφος παραμένει ο ίδιος επί μακρόν. Αυτός είναι ένας λόγος που η επιθυμία του άντρα για σεξ στη διάρκεια του γάμου πέφτει σημαντικά ενώ της γυναίκας παραμένει σε σαφώς υψηλότερα επίπεδα (αν και ένα ποσοστό των γυναικών καθίσταται "ανενεργό" μετά την εμμηνόπαυση λόγω της γυναικείας βιολογίας). Ένας άλλος λόγος είναι ότι ο άνδρας, ως κύριος προμηθευτής των αγαθών στην οικογένεια, απασχολεί το μυαλό του με πολλά άλλα θέματα τα οποία μπορεί να του προκαλούν άγχος.
Εκκριση ντοπαμίνης
Όποια και να είναι η αιτία, οι έρευνες δείχνουν ότι το σεξ με την ίδια γυναίκα, μετά από κάποια χρονική περίοδο, δεν προκαλεί στον άνδρα σημαντική έκκριση ντοπαμίνης, μιας βασικής ορμόνη της ευχαρίστησης. Ύστερα από μερικά χρόνια γάμου, η ντοπαμίνη μπορεί να ανέβει σημαντικά μόνο όταν ο άντρας βρει καινούργια γυναίκα, κι ας είναι λιγότερο εμφανίσιμη από τη σύζυγο. Συχνά μάλιστα, όταν η σύζυγος ανακαλύπτει με ποια γυναίκα την απατούσε ο άντρας της, δυσκολεύεται να πιστέψει ότι είναι τόσο κακόγουστος. Αυτό συμβαίνει διότι η ποικιλία για τον άντρα είναι από μόνη της ένα δυνατό αφροδισιακό. Δυστυχώς, η αντρική βιολογία κάνει τη μόνιμη σύντροφο να μοιάζει με βραστό κουνουπίδι και την ερωμένη με μπριζόλα στα κάρβουνα, ακόμα και όταν αντικειμενικά ισχύει το αντίστροφο.
Το σύνδρομο της νεοφιλίας
Βέβαια, η επιθυμία για ανανέωση δεν υπάρχει μόνο στις ερωτικές σχέσεις, αλλά σ' ολόκληρο το εύρος ζωής, και αναφέρεται στην ψυχολογία με τον όρο 'νεοφιλία'. Πραγματικά, τίποτα δεν 'καθαρίζει' περισσότερο το μυαλό από το καινούργιο. Όλοι θέλουμε να κάνουμε ταξίδια, οι γυναίκες αρέσκονται ιδιαίτερα στο να αλλάζουν την εμφάνισή τους και τα παιδιά θέλουν καινούργια παιγνίδια. Έτσι και ο άνδρας, ως μεγάλο παιδί, νιώθει έντονα την επιθυμία για αλλαγή ερωτικού συντρόφου ρυθμισμένος από το 'φαινόμενο Κούλιτζ' το οποίο μπορεί να διαλύσει ακόμα και τον καλύτερο γάμο, γράφει στο καταπληκτικό του άρθρο το Helthyliving.

Σωκράτης: Ο φιλόσοφος που καταδίκασαν οι Αθηναίοι αλλά αθώωσαν οι Αμερικανοί!

Αθήνα, έλληνας, Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, Μπέντζαμιν Μπράφμαν, Νέα Υόρκη, Ντομιν Tο 399 π. Χ, οι Αθηναίοι δικάζουν τον φιλόσοφο Σωκράτη, με βασική κατηγορία πως εισήγαγε καινά δαιμόνια και διέφθειρε τους νέους της Πολιτείας. Τελικά όπως όλοι ξέρουν, ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο, τον οποίον και αποδέχθηκε, ως πιστός στις αρχές του, και ως νομοταγής πολίτης.
Ο Σωκράτης ήταν γιός του Αθηναίου, Σωφρονίσκου και της Φαιναρέτης. Μεγαλώνοντας ακολούθησε όπως οι περισσότεροι νέοι της εποχής, το επάγγελμα του πατέρα του που ήταν λιθοξόος. Έτσι ο Σωκράτης ασχολήθηκε με την γλυπτική τέχνη, η οποία όμως όπως έδειξαν τα γεγονότα, δεν τον κέρδισε.
Στα 17 του χρόνια, έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με την φιλοσοφία μέσω του φιλοσόφου Αρχέλαου. Από τότε και όπως διαβάζουμε στην Απολογία του, ο Σωκράτης θεωρεί πως η φιλοσοφική είναι μία θεία εντολή. Αυτή η θεία εντολή είναι που τον κάνει παρορμητικό, με την έννοια του να πράττει όσα ήταν σωστά, και να αποφεύγει όσα δεν είναι. Αυτήν την παρόρμηση είναι που ο Σωκράτης ονομάζει «δαιμόνιο».
Ο Σωκράτης στις φιλοσοφικές του έρευνες, ανέλυε θέματα που άπτονταν της κοινωνίας, της πολιτικής, μέχρι και της θρησκείας. Σιγά σιγά απέκτησε φήμη, και κατά συνέπεια «ακολούθους», καθώς τα «μαθήματά» του γίνονταν σε κάθε σημείο της πόλης.
Γνωρίζουμε τον μεγάλο αυτόν φιλόσοφο, μόνο με αυτήν την ιδιότητα, αλλά προς έκπληξη πολλών, ο Σωκράτης είχε υπηρετήσει την πατρίδα του και στα πεδία των μαχών, όποτε η Αθήνα τον χρειάστηκε. Δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τους υπόλοιπους φαλαγγίτες, με χαρακτηριστική μάχη να είναι αυτή της πολιορκίας της Ποτίδαιας το 424 π.Χ, για την οποία ο Λάχης μάς πλήροφορεί πως «και αν όλοι ήταν σαν τον Σωκράτη, η πόλη μας ποτέ δεν θα πάθαινε εκείνη τη συμφορά».

Η συμβολή του στην φιλοσοφία ήταν τέτοια που έγινε «ορόσημο χρονολόγησης», καθώς όλοι οι φιλόσοφοι πριν από αυτόν ονομάστηκαν «Προσωκρατικοί». Ο Σωκράτης, αντάξιος του ονόματός του, δεν έμεινε στην Ιστορία μόνον για τα λεγόμενά του (δεν άφησε κανένα γραπτό κείμενο), αλλά άφησε μία ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον της φιλοσοφίας. Αυτή ήταν μία γενιά μαθητών οι οποίοι διέδωσαν, ανέπτυξαν, μέχρι και αμφισβήτησαν τα λεγόμενά του. Οι Αθηναίοι Πλάτων και Αντισθένης, ο Ευκλείδης ο Μεγαρεύς ο Φαίδων της Ηλείας, αλλά και πολλοί άλλοι, ήταν η επόμενη «γενιά» φιλοσόφων που εξέλιξαν την φιλοσοφία, και δημιούργησαν φιλοσοφικές σχολές σε πολλά σημεία της Ελλάδας.
Ήρθε όμως κάποια στιγμή που η πόλη του, η Αθήνα, θεώρησε πως στις αναλύσεις του,ο μεγάλος φιλόσοφος, διέφθειρε τους νέους, και τους έκανε να αμφισβητούν τους θεούς αλλά και τους θεσμούς. Έτσι παραπέμφθηκε σε δίκη. Στην δίκη αυτή οι Αθηναίοι καταδικάζουν τον Σωκράτη σε θάνατο, αναγκάζοντάς τον να πιει κώνειο. Όσο όμως περίεργο και εάν μας φαίνεται αυτό, αναλογιζόμενοι το μέγεθος αυτού του άνδρα, η δίκη αυτή ήταν εντελώς νόμιμη, και ίσως και καθόλου άδικη. Ο Σωκράτης τελικά παρόλες τις παροτρύνσεις των μαθητών του να αποδράσει, δέχεται την κατηγορία, πεθαίνει, και μένει στην Ιστορία.
Η καταδίκη του όμως πάντα ταλάνιζε τους μελετητές. Υπήρχε περίπτωση να αθωωθεί ο Σωκράτης από τους Αθηναίους; Το ερώτημα αυτό δεν έμεινε αναπάντητο. Τον Μάιο του 2011 στην μητρόπολη του σήμερα, την Νέα Υόρκη, πραγματοπιήθηκε μία νέα πιο σύγχρονη, αλλά πιστή στα πρώτυπα της αρχαίας δίκης, «Δίκη του Σωκράτους».
Υπό την αιγίδα του ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης», η αμφιλεγόμενη αυτή για την παγκόσμια Ιστορία δίκη, μεταφέρεται στο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Νέας Υόρκης προκειμένου να γίνει ξανά, μέσα από σύγχρονες αντιλήψεις, μία προσπάθεια αθώωσης ή καταδίκης (ξανἀ) του Σωκράτη.
Όπως και στην «πρωτότυπη» έτσι και στην σύγχρονη ο Σωκράτης δίχασε και προκάλεσε το δικαστικό σώμα, με την κατηγορούσα αρχή να εξαπολύει επιθέσεις ενάντια στις προθέσεις του φιλόσοφου, ο οποίος σύμφωνα με αυτή, μόνο στόχο είχε να κάνει τους νέους ανυπάκουους και ασεβείς.
Δικαστές ήταν ο Ντένις Τζέικομπς, ο οποίος προήδρευσε, η Λορέτα Πρέσκα, και η Κάρολ Μπέγκλεϊ Έιμον. Οι δύο πρώτοι ψήφισαν υπέρ της αθώωσης του Σωκράτη, ενώ η τρίτη «πιστή» στις ιδέες την Αθηναίων, τον καταδίκασε.
Δημόσιοι κατήγοροι ήταν ο Αντώνης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του ιδρύματος «Αλέξανδρος Ωνάσης», ο οποίος εκπροσώπησε την πόλη των Αθηνών, και ο αναπληρωτής εισαγγελέας στην Νέα Υόρκη, Μάθιου Μπογδάνος.
Συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Έντι Χέις, ενώ τη Απολογία του Σωκράτη έκανε ο Μπένζαμίν Μπράφμαν, ο οποίος ήταν και συνήγορος υπεράσπισης του Νομινικ Στρος Καν στο πρόσφατο ερωτικό σκάνδαλο. Τέλος στην ετυμηγορία συμμετείχαν και οι ένορκοι-θεατές με 185 από αυτούς να τον αθωώνουν, ενώ 29 να τον καταδικάζουν.

ShareThis



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...