Αλλά φαίνεται πως όταν ο λαός έχει κέφια δεν διστάζει να διαγωνιστεί στο οτιδήποτε.
Και αν μέχρι τώρα πιστεύατε ότι....
οι διαγωνισμοί έχουν πάντα σκοπό να αναδείξουν ταλέντα και να προωθήσουν τους κατόχους τους σε μία πιθανή επαγγελματική καριέρα, μάλλον δεν έχετε μάθει για τους πιο παράξενους διαγωνισμούς του κόσμου, που μοναδικός τους σκοπός είναι η διασκέδαση.
Και ο σκοπός αυτός αγιάζει ακόμα και τα πιο πρωτότυπα μέσα!
Με αφορμή το ετήσιο Πρωτάθλημα Πέτρα Ψαλίδι Χαρτί, που πραγματοποιήθηκε στο Τορόντο, συγκεντρώσαμε μερικούς ακόμα παράξενους διαγωνισμούς ανά τον κόσμο που πραγματικά προκαλούν το γέλιο αλλά και την περιέργεια.
Σας ακούγεται ανόητο;
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση, φίλοι μου!
Η 25η Οκτωβρίου ήταν μία άκρως σημαντική μέρα για τους κατοίκους του Τορόντο, αφού έλαβε χώρα το 7ο κατά σειρά Πρωτάθλημα Πέτρα Ψαλίδι Χαρτί. Εκατοντάδες fan του «αθλήματος» δήλωσαν συμμετοχή στο τουρνουά, το οποίο περιλάμβανε αμέτρητους γύρους «δακτυλομαχιών» καθώς και ένα έπαθλο 10.000 δολαρίων για αυτόν που θα κατάφερνε να καλύψει τις περισσότερες «πέτρες» με «χαρτί», να σπάσει τα περισσότερα «ψαλίδια» με «πέτρα» και να κόψει τα περισσότερα «χαρτιά» με «ψαλίδια». Το παιχνίδι αυτό βέβαια, όσο απλό και να ακούγεται, απαιτεί κάποια στρατηγική -να ξέρεις π.χ. πότε να ανοίξεις το χέρι σου ή να πώς να αποφύγεις μία συγκεκριμένη χειρονομία από τον άλλον- αλλά ως επί το πλείστον βασίζεται στην τύχη. Όπως, παραδείγματος χάριν, η λοταρία, αλλά με λιγότερα χρήματα για έπαθλο και με περισσότερες πιθανότητες για νίκη.
Η Ουαλία είναι ένα παράξενο μέρος. Όχι μόνο υπολογίζεται πως έχει σχεδόν τέσσερις φορές περισσότερα πρόβατα από ανθρώπους (άσχετο!), αλλά φιλοξενεί κάθε χρόνο και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σνόρκελ σε Βούρκο, που πραγματοποιείται εδώ και 23 χρόνια σε ένα χαντάκι 55 περίπου μέτρων το οποίο διασχίζει έναν ιδιωτικό τυρφώνα λίγο έξω από την περιοχή. Με βία 600 μόνιμους κατοίκους, το Llanwrtyd Wells ισχυρίζεται πως είναι η μικρότερη πόλη της Βρετανίας και έχει βρει τον τρόπο να προσελκύει τουρίστες με την διοργάνωση τρελών φεστιβάλ. Μαραθώνιος Ανθρώπου vs Αλόγου Από τους ίδιους τρελούς που έκαναν διάσημη την πόλη Llanwrtyd Wells της Ουαλίας μας έρχεται και ο Μαραθώνιος Ανθρώπου vs Αλόγου. Προέκυψε, μάλιστα, πάνω σε ένα μεθύσι κάποιων κατοίκων, οι οποίοι καβγάδιζαν για το ποιος μπορεί να τρέξει μεγάλες αποστάσεις ταχύτερα, ο άνθρωπος ή το άλογο.
Θα τους αναγνωρίσετε από την τσάκιση στα παντελόνια τους! Κρέμονται από απότομους γκρεμούς, δένονται έξω από οχήματα που τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ακόμα και υποβρυχίως οι διαγωνιζόμενοι στο Extreme Ironing δεν διστάζουν σε σιδερώσουν ρούχα ακόμα και υπό τις πιο αντίξοες συνθήκες. Το άθλημα υπάρχει από το 1997, όταν ένα Βρετανός, ο Phil Shaw συνδύασε την αγάπη του για την αναρρίχηση με την δουλειά του, ως εργάτης σε εργοστάσιο ενδυμάτων Κουβάλημα συζύγου (Wife Carrying)
-άθλημα κατά το οποίο ο άνδρας κάνει αγώνα δρόμου μετ’εμποδίων κουβαλώντας στους ώμους την γυναίκα του- ξεκίνησε αρχικά ως αστείο στο Sonkajärvi της Φινλανδίας. Οι φανατικοί του αθλήματος ισχυρίζονται όμως ότι το άθλημα έχει τις ρίζες του σε παλαιότερες εποχές, όταν ήταν αποδεκτό να «κλέβει» κανείς την γυναίκα κάποιου, κουβαλώντας την μακριά από τα γειτονικά χωριά, αλλά στην πραγματικότητα ως άθλημα μετρά μόνο 16 χρόνια. Ο άντρας, λοιπόν, πρέπει να κουβαλήσει την γυναίκα -χωρίς να είναι απαραίτητα ζευγάρι- σε έναν αγώνα δρόμου που περιλαμβάνει νερό, άμμο και εμπόδια. Η γυναίκα πρέπει να ζυγίζει τουλάχιστον 48 κιλά (σε πολύ αδύνατες γυναίκες προστίθενται βάρη για να πλησιάσουν την διαφορά των κιλών). Κάθε φορά που ο άνδρας ρίχνει κάτω την γυναίκα -κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά, γι’αυτό και οι γυναίκες φορούν κράνη- επιβαρύνεται με πρόστιμο 15 δευτερολέπτων. Για να τους διευκολύνουν στο κουβάλημα, οι περισσότερες γυναίκες τους καβαλάνε σαν σάκες (πόδια στην μέση και χέρια στον σβέρκο) ή με τον «εσθονικό» τρόπο (πόδια στον σβέρκο και χέρια στην μέση του άντρα).
Στο παιχνίδι αυτό υπάρχουν 4 χρωμάτων κουμπιά (Winks): κόκκινα, μπλε, πράσινα και κίτρινα. Κάθε χρώμα έχει έξι κουμπιά και σκοπός του παιχνιδιού είναι οι παίκτες να τα βάλουν σε ένα δοχείο «φλιπάροντάς» τα με ένα μεγαλύτερο κουμπί, το Squidger. Ο παίχτης που θα καταφέρει να βάλει και τα 6 κουμπιά στο δοχείο είναι και ο νικητής. Οι υπόλοιποι παίχτες ακολουθούν ανάλογα με τον αριθμό των κουμπιών που έχουν βάλει στο δοχείο.
Έχετε κάστανα; Μην τα φάτε. Μπορούν να σας χρησιμέψουν στο άχρηστο αυτό αγγλικό παιχνίδι. Παίζεται με δύο παίκτες, με τον καθένα να έχει ένα κάστανο τρυπημένο και δεμένο με ένα σκοινάκι. Ο ένας παίχτης κρατάει ακίνητο το κάστανό του, ενώ ο άλλος το χτυπάει με το δικό του. Το πρώτο κάστανο που θα σπάσει χάνει.
«Ο αγώνας γίνεται στο ρινγκ και οι πόλεμοι στην σκακιέρα». Αυτό είναι το σλόγκαν της παγκόσμιας οργάνωσης Chess Boxing, που εκπροσωπεί ακριβώς αυτό που λέει το όνομά της: ένα πρωτότυπο άθλημα που συνδυάζει σκάκι και μποξ! Ο Ολλανδός καλλιτέχνης Iepe Rubingh, επηρεασμένος από ένα κόμικ, διοργάνωσε τον πρώτο αγώνα Chess Boxing το 2003.
Όσο περίεργο σας φαίνεται και το όνομα, άλλο τόσο ανούσιος είναι και αυτός ο αποκριάτικος διαγωνισμός. Αυτό δεν πτοεί βέβαια τους 20.000 θεατές που μαζεύονται κάθε χρόνο στο Delaware για να δουν κολοκύθες να… εκτοξεύονται και να προσγειώνονται άτσαλα. Ο διαγωνισμός ξεκίνησε το 1986, όταν τέσσερεις φίλοι – πιθανότατα μεθυσμένοι- στοιχημάτισαν για το ποιος θα πετούσε μακρύτερα μια κολοκύθα.
Το περίεργο αυτό φεστιβάλ ξεκίνησε το 1996 στην Φιλανδία. Στον διαγωνισμό υπάρχουν δύο γύροι: στον πρώτο ο διαγωνιζόμενος παίζει ένα τραγούδι τις επιλογής του, ενώ στον δεύτερο το κοινό διαλέγει ένα τραγούδι για τον διαγωνιζόμενο. Όλα καλά μέχρι εδώ. Το πρωτότυπο του διαγωνισμού είναι το γεγονός ότι τα τραγούδια είναι playback και ο διαγωνιζόμενος... προσποιείται ότι παίζει κιθάρα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου