Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Λιγότερη φαιά ουσία, περισσότερη μοναξιά;

Λιγότερη φαιά ουσία, περισσότερη μοναξιά; Το εντυπωσιακό πόρισμα των επιστημόνων
Σύμφωνα με έρευνες του Πανεπιστημίου College London, οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν λιγότερη φαιά ουσία σε μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την αποκωδικοποίηση του βλέμματος και άλλων κοινωνικών νύξεων.
Η ίδια μελέτη υποστηρίζει ότι οι μοναχικοί άνθρωποι μπορούν να διδαχθούν πώς να βελτιώσουν την κοινωνική τους αντίληψη και οι ίδιοι με τη σειρά τους να αισθάνονται λιγότερο μόνοι.
«Αυτό που βρήκαμε, είναι η νευροβιολογική βάση για τη μοναξιά» αποκάλυψε η επικεφαλής της μελέτης, Ryota Kanai, Ph.D. του Ινστιτούτου Γνωστικής Νευροεπιστήμης UCL.
Πριν διεξαχθεί η έρευνα περιμέναμε ότι θα βρούμε έναν σύνδεσμο μεταξύ των μοναχικών ανθρώπων και του τμήματος του εγκεφάλου που σχετίζεται με τα συναισθήματα και το άγχος. Αντ 'αυτού όμως βρήκαμε μια σύνδεση μεταξύ της μοναξιάς και της ποσότητας της φαιάς ουσίας στο τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται στη βασική κοινωνική αντίληψη.
«Η περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με την κοινωνική αντίληψη και στην οποία βρέθηκε λιγότερη φαιά ουσία (στους μοναχικούς ανθρώπους), παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς αποτελεί το πρώτο βήμα για να κατανοήσουμε τους ανθρώπους» επισημαίνει η επικεφαλής της έρευνας. «Ως εκ τούτου, το γεγονός ότι οι μοναχικοί άνθρωποι έχουν λιγότερη φαιά ουσία στη συγκεκριμένη περιοχή, είναι πιθανό να είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν φτωχότερες ικανότητες αντίληψης» συμπληρώνει.
Προκειμένου να αξιολογηθεί η κοινωνική αντίληψη, οι συμμετέχοντες είδαν τρία διαφορετικά πρόσωπα σε μια οθόνη και κλήθηκαν να κρίνουν σε ποιο πρόσωπο ήταν ευθυγραμμισμένα τα μάτια ή μετακινούνταν δεξιά και αριστερά. Οι μελετητές διαπίστωσαν ότι οι μοναχικοί άνθρωποι καθυστέρησαν να προσδιορίσουν το που κοιτούσαν τα μάτια, επιβεβαιώνοντας έτσι τη σχέση μεταξύ της μοναξιάς, του μεγέθους της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου και την αντίληψη του βλέμματος των ματιών.
«Η έρευνα δεν μας διευκολύνει στο να πούμε αν η μοναξιά είναι κάτι έμφυτο ή σχετίζεται με το περιβάλλον. Είναι πιθανό όμως, οι μοναχικοί άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται καλά τα κοινωνικά συνθήματα,  να εμφανίσουν δυσκολία στην ανάπτυξη των κοινωνικών σχέσεων, κάτι που οδηγεί στην κοινωνική απομόνωση και τη μοναξιά» πρόσθεσε η Kanai.

Οι ερευνητές προτείνουν την εκπαίδευση στην κοινωνική αντίληψη, ως έναν τρόπο για την καταπολέμηση του συναισθήματος της μοναξιάς. «Η ιδέα της εκπαίδευσης είναι ένας τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτό το ζήτημα και ίσως με μία εφαρμογή σε smarthphone,s για τη βελτίωση των κοινωνικών αντιλήψεων των ανθρώπων, όπως το βλέμμα των ματιών, μπορέσουμε να τους βοηθήσουμε να έχουν μια λιγότερο μοναχική ζωή» καταλήγει. 

Τα πιο κακοποιημένα μνημεία του κόσμου


Οι ατραξιόν που κατακλύζονται από ορδές βανδάλων!

Ιστορικές και λιγότερο ιστορικές κατασκευές, περίφημες πάντως στην οικουμένη, γίνονται στόχος πράξεων βανδαλισμού, αλλάζοντας μια για πάντα τη μορφή τους.

Από ορόσημα για τις πόλεις που τα φιλοξενούν μέχρι έργα τέχνης και απλές τουριστικές ατραξιόν, τα δημόσια αυτά μνημεία μετρούν μια πλούσια ιστορία γκράφιτι και κακοποίησης.

Άλλοτε στο πλαίσιο της «παράδοσης» και άλλοτε σε μια προσπάθεια μεταμόρφωσής τους, οι βάνδαλοι αποφασίζουν να παρέμβουν δραστικά (και εικαστικά;) αφήνοντας το στίγμα τους βαθιά χαραγμένο στη μορφή τους.

Και αν διερωτάστε, είναι πράγματι τα πιο κακοποιημένα μνημεία του πλανήτη, με τις δημοτικές Αρχές να τα καθαρίζουν συχνά, αν και μάταια, καθώς οι καλλιτέχνες του δρόμου δεν φαίνονται διατεθειμένοι να τα αφήσουν στην ησυχία τους...

Σημείωση: η πλέον περίφημη κακοποίηση μνημείου αφορά φυσικά στον Παρθενώνα και τα ζοφερά τεκταινόμενα της καταστροφής του, θεωρούμε ωστόσο πως τα γεγονότα είναι γνωστά σε όλους και δεν χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση...

Ο τάφος του Τζιμ Μόρισον - Παρίσι, Γαλλία




Ο δαιμόνιος ροκάς Τζιμ Μόρισον των The Doors είναι θαμμένος στο παρισινό κοιμητήριο Père Lachaise, μετά τον αιφνίδιο θάνατό του στη γαλλική πρωτεύουσα στις 3 Ιουλίου 1971. Το ταφικό μνημείο του, παρά το γεγονός ότι μέχρι το 1973 παρέμενε χωρίς όνομα, μετατράπηκε γρήγορα σε χώρο «προσκυνήματος» για τους χιλιάδες οπαδούς του, που άφηναν λουλούδια, γράμματα και αναμνηστικά πάνω του.



Δεν παρέλειψαν βέβαια να αφήσουν και τόνους γκράφιτι, αρχικά πάνω στο μνημείο του Μόρισον και αργότερα στους γύρω τάφους, τα δέντρα, ακόμα και τις δομές του νεκροταφείου, καθώς οι ορδές των επισκεπτών στα τόσα χρόνια ήθελαν να καταθέσουν την ψυχούλα τους.



Όσο για το απόλυτο σύμβολο του ταφικού του μνημείου, τη γύψινη προτομή του Μόρισον που φιλοτέχνησε ο κροάτης καλλιτέχνης Mladen Mikulin και τοποθετήθηκε στον τάφο το 1981, μαζί με νέα ταφόπλακα για τα 10 χρόνια από τον θάνατό του, αποτέλεσε αντικείμενο ευρείας -και πολύχρωμης, αλίμονο- «διακόσμησης» από τον κόσμο, μέχρι το 1988 τουλάχιστον που κλάπηκε...

Ο Τοίχος της Τσίχλας - Σιάτλ, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ



Το περίφημο Gum Wall της αμερικανικής πόλης ξεκίνησε με τους πλέον ταπεινούς σκοπούς: το κοινό που περίμενε ατέλειωτες ώρες στην ουρά για να εισέλθει στα θέατρα της περιοχής άρχισε να κολλά τις τσίχλες του στον κοντινότερο τοίχο. Κι ό,τι ξεκίνησε πράγματι ως πράξη βανδαλισμού μετατράπηκε σύντομα σε καινοτόμο έργο τέχνης, ιδιαίτερα μετά το 1999 όταν ο κόσμος άρχισε να συντελεί μαζικά στη διακόσμηση του τοίχου.



Και πρόκειται πράγματι για ένα από τα ελάχιστα «έργα τέχνης» της οικουμένης που ο βανδαλισμός, αν και δεν ενθαρρύνεται ακριβώς, είναι απολύτως απαραίτητος για τη διατήρηση του καθεστώτος του έργου!



Εγκατεστημένος στο Post Alley κάτω από το Park Place Market, ο τσιχλο-τοίχος παραμένει δημοφιλής και συνεχίζει να επεκτείνεται, όσο τουλάχιστον τα θέατρα της περιοχής συνεχίζουν να προσελκύουν κοινό. Κι έτσι η εικαστική παρέμβαση του κόσμου, αν και σχετικά ενοχλητική, μετέτρεψε ένα δρομάκι σε τουριστική ατραξιόν μιας πόλης...

Η Σφίγγα - Γκίζα, Αίγυπτος



Η Μεγάλη Σφίγγα της Γκίζας είναι ένα από τα παλιότερα μνημεία της οικουμένης, κι ως τέτοιο είναι σχετικά λογικό να έχει παραμορφωθεί από πράξεις βανδαλισμού και να αμαυρώνεται από τα γκράφιτι που φιλοξενεί στο σώμα της.



Για τη χαμένη μύτη της, ο θρύλος τη θέλει να ανατινάζεται από γαλλικό κανονιοβολισμό κατά τη ναπολεόντεια εισβολή στην Αίγυπτο το 1798, κάτι που φαίνεται ωστόσο να μην ισχύει, καθώς σε σκίτσα που έγιναν δεκαετίες πριν η Σφίγγα συνέχιζε να μην έχει μύτη!



Η πραγματικότητα είναι ελαφρώς διαφορετική: ο πραγματικός βανδαλισμός συνέβη το 1378, όταν ο Muhammad Sa’im al-Dahr πετσόκοψε τη μύτη της αφού παρατήρησε ότι οι ντόπιοι χωρικοί λάτρευαν το μνημείο ως θεό, παρακαλώντας το να τους δώσει μια καλή σοδειά. Τον βανδαλισμό του τον πλήρωσε βεβαίως ακριβά, καθώς λιντσαρίστηκε κατόπιν από τον αγριεμένο όχλο...

Το Fremont Troll - Σιάτλ, Ουάσιγκτον, ΗΠΑ



Επιστροφή στο Σιάτλ και την ιδιόρρυθμη γειτονιά Fremont, όπου φιλοξενεί το Fremont Troll, ένα γιγαντιαίο άγαλμα καμωμένο από οπλισμένο σκυρόδεμα που κατοικεί κάτω από τη γέφυρα Aurora στοιχειώνοντας τις σκοτεινές εσοχές της από το 1990.



Η μορφή του αλλάζει έκτοτε συνεχώς και οι φωτογραφίες το έχουν απαθανατίσει σε πολυάριθμους χρωματικούς τόνους, ενώ ακόμα και άτυχο Σκαραβαίο κρατούσε κάποια στιγμή στο ένα του χέρι!



Φαίνεται πως η αγριωπή όψη του troll δεν αποθαρρύνει τους γκραφιτάδες και τους καλλιτέχνες του δρόμου από το να εξαντλούν τη δημιουργικότητά τους πάνω του, και παρά τις αναρίθμητες απόπειρες εθελοντικών οργανώσεων να το καθαρίσουν και να το επαναφέρουν στην αρχική του μορφή, το Fremont Troll παραμένει συνεχώς σε καθεστώς μεταποίησης...

Οι Παρισινές Κατακόμβες - Παρίσι, Γαλλία



Τα απομεινάρια 6 εκατομμυρίων περίπου κατοίκων της Πόλης του Φωτός γεμίζουν τα οστεοφυλάκια που σχηματίζουν τις περίφημες Κατακόμβες του Παρισιού.



Οι συνθήκες χαμηλού φωτισμού και η δυσκολία να ελεγχθεί και να προστατευτεί ικανοποιητικά το εκτεταμένο αυτό δίκτυο υπόγειων στοών το έχουν αφήσει έρμαιο στις αδηφάγες ορέξεις των βανδάλων, με τα επίσης εκτεταμένα ωστόσο γκράφιτι να λειτουργούν συμπληρωματικά στο μακάβριο θέαμα των επιδέξια τοποθετημένων οστών που ξεθάφτηκαν από τα μεσαιωνικά παρισινά κοιμητήρια.



Κι ενώ το γκράφιτι είναι τέχνη, ο βανδαλισμός είναι μια εντελώς άλλη ιστορία. Κι έτσι τον Σεπτέμβριο του 2009, οι Παρισινές Κατακόμβες έκλεισαν προσωρινά για το κοινό όταν βάνδαλοι χτύπησαν πράγματι το μέρος, διασκορπίζοντας κρανία και οστά στα περάσματα, θέλοντας προφανώς να ενσπείρουν τον τρόμο στους ανυποψίαστους τουρίστες...

Η πινακίδα του Χόλιγουντ - Καλιφόρνια, ΗΠΑ



Η παγκοσμίως γνωστή πινακίδα «HOLLYWOOD», που είναι εγκατεστημένη στις νότιες πλαγιές του Όρους Lee της περιοχής Hollywood Hills, ανεγέρθηκε το 1923, το «HOLLYWOOD» είναι ωστόσο πιο πρόσφατο (1949) καθώς η αρχική επιγραφή έγραφε «HOLLYWOODLAND» και αφορούσε σε διαφήμιση ενός νέου οικιστικού οικισμού!



Ο κόσμος πήρε βέβαια το θέμα στις πλάτες του και αποφάσισε να τροποποιήσει την πινακίδα σύμφωνα με τα γούστα του. Ήταν λοιπόν ο Danny Finegood -που μεγάλωσε κυριολεκτικά στις σκιές της πινακίδας- που ξεκίνησε το μπαράζ των βανδαλισμών της επιγραφής: με τη βοήθεια των φίλων του φαρσέρ, ο τύπος άλλαξε τα γράμματα της επιγραφής πολυάριθμες φορές, με κορυφαία ίσως τροποποίηση αυτή που συνέβη την Πρωτοχρονιά του 1976, όταν κρέμασαν κουρτίνες στα «Ο» για να σχηματίσουν τη λέξη «HOLLYWeeD», γιορτάζοντας τους χαλαρότερους νόμους που είχε περάσει η πολιτεία της Καλιφόρνια για τη χρήση ινδικής κάνναβης!



Ικανοποιημένος από την τεχνική του, ο Finegood δεν άφησε την πινακίδα στην ησυχία της: «HOLYWOOD» (Πάσχα του 1977), «OLLYWOOD» και «OIL WAR» στις αρχές της δεκαετίας του '90 ήταν μερικές μόνο από τις πλέον εμπνευσμένες μεταποιήσεις του...



Το Ράντσο με τις Κάντιλακ - Τέξας, ΗΠΑ



Το Cadillac Ranch έξω από το Amarillo του Τέξας πρόκειται για μια διαδραστική κατασκευή που εξελίσσεται στον χρόνο: είναι τα γκράφιτι των περαστικών που ανανεώνουν συνεχώς τη δομή της!



Αποτέλεσμα της δημιουργικής φύσης της καλλιτεχνικής κολεκτίβας Ant Farm, το Cadillac Ranch ολοκληρώθηκε το 1974 και αποτελείται από 10 Κάντιλακ που έχουν «φυτευτεί» στο εύφορο έδαφος του Τέξας.



Τα αυτοκίνητα έχουν μάλιστα τοποθετηθεί σύμφωνα με τη χρονιά κατασκευής τους, από το 1949 ως το 1963 δηλαδή, ενώ η Ant Farm καλωσόρισε από την αρχή τη δημιουργικότητα του κόσμου στο έργο της.



Τα αμάξια βάφονται μάλιστα περιοδικά για να συνεχίζουν να λειτουργούν ως «καμβάδες» στη δημιουργική φαντασία των περαστικών, όλα τους σε ομοιόμορφο χρώμα (άσπρο, κίτρινο, ροζ, κόκκινο, μπλε, μαύρο ματ κ.λπ.)...

Η Μικρή Γοργόνα - Κοπεγχάγη, Δανία



Το περίφημο σύμβολο της δανικής πρωτεύουσας αποκαλύφθηκε το 1913, μόνο για να καταστεί ένα από τα πλέον κακοποιημένα μνημεία του κόσμου! Η μπρούτζινη φιγούρα «έχασε» το κεφάλι της κυριολεκτικά αναρίθμητες φορές, το δεξί της χέρι πετσοκόφτηκε, ενώ το 2003 οι βάνδαλοι πήγαν το πράγμα στα ακραία του όρια όταν τοποθέτησαν εκρηκτικά για να ανατινάξουν το άγαλμα από την πέτρινη βάση του!



Η Μικρή Γοργόνα γνώρισε όμως και χρωματικές εκπλήξεις στον έναν αιώνα ζωής της, καθώς βάφτηκε πολυάριθμες φορές, είτε ολόκληρη είτε τμηματικά, μέχρι και ρούχα φόρεσε κατά καιρούς. Το 2006 μάλιστα οι δημοτικές Αρχές ανακοίνωσαν ότι θα μεταφέρουν το άγαλμα σε ασφαλέστερη τοποθεσία, αν και το σχέδιο εγκαταλείφθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι κάτι τέτοιο θα μαγνήτιζε ακόμα περισσότερους βάνδαλους!



Κι έτσι η Γοργόνα παραμένει αγέρωχη, αν και χτυπημένη από την κακοποίηση, στην αρχική της θέση, για να υποδέχεται τα καράβια που πιάνουν λιμάνι στην Κοπεγχάγη...

Πέτρινα Ψάρια - Καλιφόρνια, ΗΠΑ


Τα περίφημα Fish Rocks (ή Κεφάλια Φάλαινας) είναι εγκατεστημένα στο εύγλωττο Poison Canyon της Καλιφόρνια. Κι ενώ η διάβρωση της πέτρας έκανε την περισσότερη δουλειά, απαίτησε και τη δημιουργική ματιά ντόπιου (αλλά και λίγη λευκή μπογιά) για να ξεπηδήσουν τα ψάρια από τα άνυδρα βράχια.



Ο καλλιτέχνης δεν υπέγραψε μάλιστα το έργο του, το οποίο υπάρχει από τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η κυβέρνηση της Καλιφόρνια δεν ήταν ωστόσο καθόλου ικανοποιημένη από την εικαστική παρέμβαση στα Fish Rocks και έστειλε τα Προσκοπάκια στις αρχές της δεκαετίας του 1970 να βάψουν τα βράχια καφέ. Η κίνηση εξόργισε τους ντόπιους και σύντομα οι πέτρες θα αποκτούσαν και πάλι μορφή ψαριών, αν και με σαφώς λιγότερο περίτεχνη τεχνοτροπία.



Το 1972 βέβαια οι νεαροί «καλλιτέχνες» πιάστηκαν, ομολόγησαν το έγκλημα και τους προσφέρθηκε η εξής συμφωνία: αν αφαιρούσαν τα άλλα γκράφιτι, οι λευκές μορφές των ψαριών θα παρέμεναν στα βράχια, σε μια κίνηση καλής θέλησης της πολιτείας. Έτσι κι έγινε...

Το Τεράστιο Χέρι της Ατακάμα - Έρημος Ατακάμα, Χιλή



Πολύ λογικό φαντάζει αν τύχει και συναντήσεις ένα κολοσσιαίο χέρι καταμεσής της ερήμου να θες να αφήσεις το σημάδι σου πάνω του: «Ήμουν εδώ»!



Το εμβληματικό μνημείο άλλων πολιτισμών είναι δημοφιλής στόχος των γκραφιτάδων, αναγκάζοντας τις Αρχές να το καθαρίζουν ιδιαίτερα συχνά...


10 πόλεις για τους λάτρεις του κρασιού

Ο «οινοτουρίστας» έχει τη δυνατότητα να επισκεφτεί αμπελώνες και οινοποιεία, να δοκιμάσει διάφορεμέρη μάλιστα, μπορεί να λάβει ενεργό μέρος στο πάτημα των σταφυλιών...

Ο οινοτουρισμός είναι ένα σχετικά νέο είδος τουρισμού, στην ανάπτυξη του οποίου σημαντικό ρόλο έπαιξε η χολιγουντιανή ταινία «Πλαγίως». Σε αυτήν, οι ήρωες διασχίζουν τη Νότια Καλιφόρνια δοκιμάζοντας κρασιά στα οινοποιεία και τους αμπελώνες της περιοχής. Αν λοιπόν είδατε την ταινία και ζηλέψατε τις περιπέτειες και τα ταξίδια των δυο χαρακτήρων ή αν είστε πράγματι λάτρεις του κρασιού και της οινοπαραγωγικής επιστήμης, πλέον ο τομέας έχει αναπτυχθεί και υπάρχουν πολλά μέρη, εντός και εκτός Ελλάδας, για να επισκεφτείτε.

Ο «οινοτουρίστας» έχει τη δυνατότητα να επισκεφτεί αμπελώνες και οινοποιεία, να δοκιμάσει διάφορες ποικιλίες κρασιού και να αγοράσει εκείνο ή εκείνα τα κρασιά στα οποία ανταποκρίθηκε θετικότερα ο ουρανίσκος του, ενώ σε κάποια μέρη μάλιστα, μπορεί να λάβει ενεργό μέρος στο πάτημα των σταφυλιών. Σε κάθε περίπτωση, ο οινοτουρισμός είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες μορφές εναλλακτικού τουρισμού. Ακολουθούν δέκα ευρωπαϊκές πόλεις διάσημες για την παραγωγή κρασιού τους και ανοιχτές στους επισκέπτες και τους επίδοξους sommelier.

Beaune, Γαλλία

Η φερόμενη και ως η «πρωτεύουσα του κρασιού» της Βουργουνδίας, η πόλη Beaune, είναι μια από τις πιο διάσημες πόλεις στην Γαλλία στον τομέα της αμπελουργίας. Η Beaune διατηρεί την σχέση της με το κρασί από την εποχή του Μεσαίωνα, κυρίως εξαιτίας της πολυτελούς ζωής που έκαναν οι Δούκες της Βουργουνδίας. Σήμερα είναι το επίκεντρο της περιοχής όσον αφορά στο εμπόριο κρασιού και τον οινοτουρισμό.

Όσοι βρεθούν εκεί έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν το Μουσείο του Κρασιού, πρώην κατοικία Δούκα, στο οποίο θα γνωρίσουν περισσότερα για την επιστήμη της οινολογίας, ενώ στη συνέχεια θα εξασκήσουν τις γνώσεις τους στη δωρεάν δοκιμή κρασιών στο Κελάρι Marche aux Vins. Άλλη επιλογή είναι το Hotel-Dieu, ένα μεσαιωνικό φιλανθρωπικό νοσοκομείο, το οποίο πια φιλοξενεί δημοπρασίες κρασιών κάθε Νοέμβριο.

Bernkastel-Kues, Γερμανία

Ένα από τα πολλά χωριά που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του ποταμού Mosel είναι και το Bernkastel-Kues, ένα από τα πιο διάσημα και από τα πιο παλιά. Το χωριό βρίσκεται στην κεντρική περιοχή και το έδαφος σε αυτό είναι ιδανικό για την καλλιέργεια των αμπελιών ποικιλίας Riesling και οι απότομες πλαγιές των λόφων του χωριού, είναι καλυμμένες με αμπελώνες. Στο κέντρο της πόλης θα βρείτε τη μεσαιωνική πλατεία, περιτριγυρισμένη από τα ξύλινα σπίτια και μην ξεχάσετε να αναζητήσετε σε αυτά και να φωτογραφίσετε το Spitzhauschen, που βρίσκεται εκεί από το 1416. Βολτάρετε τα στενά σοκάκια και χαζέψτε τα μικροσκοπικά μαγαζάκια και κυρίως δοκιμάστε το πιο διάσημο κρασί της πόλης, που δεν είναι άλλο από το Bernkasteler Doctor. Ο μύθος μάλιστα θέλει το συγκεκριμένο κρασί να θεράπευσε τον τοπικό αρχιεπίσκοπο από σοβαρή ασθένεια. Κάπως έτσι δικαιολογείται και το όνομά του.

Montepulciano, Ιταλία

Ανάμεσα σε αμπελώνες και κυπαρίσσια στην Ιταλική επαρχεία της Siena, το Montepulciano, η μεγαλύτερη μεσαιωνική πόλη, τοποθετείται σε ένα από τους υψηλότερους λόφους της νότιας Τοσκάνης. Η πανοραμική θέα της πεδιάδας της Val d'Orcia, έχει κάνει το Montepulciano ιδανική τοποθεσία για ταινίες όπως ο «Άγγλος Ασθενής», αλλά η φήμη του χωριού δεν αφορά τις κινηματογραφικές του επιτυχίες, όσο το διάσημο κόκκινο κρασί του, Vino Nobile di Montepulciano, φτιαγμένο από σταφύλια ποικιλίας Sangiovese.

Η πόλη είναι γεμάτη με σπίτια και εκκλησίες της Αναγέννησης και αν την επισκεφτείτε τον Αύγουστο θα παρακολουθήσετε και τους περιβόητους αγώνες με τα βαρέλια, Bravio delle Botti.

Borba, Πορτογαλία

Μπορεί όσον αφορά την Πορτογαλία, το Πόρτο να είναι ο πιο διάσημος προορισμός εξαιτίας του διάσημου γλυκού κρασιού του, αλλά η χώρα έχει και άλλα μέρη, που παράγουν αξιόλογο κρασί, όπως είναι η ευρύτερη περιοχή του Alentejo, στα νότια της Πορτογαλίας. Η πόλη Evora, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, είναι μεν ένα καλό σημείο για να ξεκινήσετε το ταξίδι σας αλλά η κοντινή Borba είναι η πόλη που πραγματικά ζει για το κρασί. Από τις βινερίες, μέχρι το ετήσιο φεστιβάλ του Νοεμβρίου, οι επισκέπτες του Borba έχουν πολλές ευκαιρίες να δοκιμάσουν το τοπικό κόκκινο κρασί. Ακόμα ένα ενδιαφέρον στοιχείο για το Borba είναι τα γειτονικά λατομεία που έχουν βοηθήσει να «ντυθεί» το χωριό σε πολυτελές μάρμαρο.

Eger, Ουγγαρία


Στους λόφους των βουνών Bukk και κρυμμένο ανάμεσά τους, βρίσκεται το Eger, που είναι διάσημο για τις λευκές και κόκκινες ποικιλίες του. Αρχιτεκτονικά, η πόλη είναι ένα συνονθύλευμα Τούρκικου, Μπαρόκ και νεοκλασικού στυλ, που τα εντοπίζει κανείς στα αξιοθέατα όπως είναι ο Καθεδρικός Ναός της πόλης και ο Μιναρές της Οθωμανικής περιόδου. Μέρη άξια της επίσκεψής σας είναι το μουσείο Istvan Dobo Castle, στο οποίο θα μάθετε για το υπόγειο οχυρωματικό δίκτυο, τα προσφάτως ανακαινισμένα τούρκικα λουτρά και αφού ανεβείτε τα 97 σκαλιά του μιναρέ που έχει σχήματα βελόνας, θα καταλήξετε στο μουσείο Marzipan, για να γλυκάνετε τον κόπο σας.

Haro, Ισπανία

Το χώμα από άργιλο, που είναι ιδανικό για την καλλιέργεια του σταφυλιού, η πληθώρα των οινοποιείων και οι διαδρομές των αμπελιών που προτείνονται από τους τοπικούς συλλόγους, είναι οι λόγοι που το Haro θεωρείται δικαίως η πρωτεύουσα του κρασιού στην ευρύτερη περιοχή της Ισπανικής Rioja. Το κρασί είναι όχι μόνο η κύρια μορφή οικονομικής δραστηριότητας στη Rioja, αλλά και βασικό κομμάτι της κουλτούρας της περιοχής. Στο πανηγύρι του San Pedro, κάθε 29 Ιουνίου, διεξάγεται η «μάχη του κρασιού», κατά την οποία οι συμμετέχοντες ραίνουν τους αντιπάλους τους με λίτρα κόκκινου κρασιού. Πολλοί αμπελώνες και κελάρια όμως παραμένουν ανοιχτά για επίσκεψη από το κοινό και δοκιμή των τοπικών προϊόντων καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Saint-Emilion, Γαλλία

Ένα από τα πιο διάσημα χωριά της Γαλλίας, στον τομέα του κρασιού, είναι το Saint-Emilion που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Bordeaux. Το χωριό είναι χτισμένο από ασβεστόλιθο και οι ποικιλίες Merlot και Cabernet Franc είναι μερικές από τα καμάρια του. Εκτός από τα δεκάδες μαγαζιά που ειδικεύονται στο κρασί μπορείτε να επισκεφτείτε την εκκλησία των 800 ετών και να κατεβείτε στην υπόγεια σπηλιά που έζησαν μοναχοί και ερημίτες.

Orebic, Κροατία

Στο νοτιοδυτικότερο άκρο της χερσονήσου Peljesac, στις Δαλματικές ακτές της Κροατίας, βρίσκεται το Orebic, μια παραθαλάσσια πόλη στην οποία καταλήγουν τουρίστες που επιθυμούν να χαλαρώσουν στις αμμώδεις παραλίες, να δειπνήσουν στα τοπικά στέκια και να πιούν το κρασί που παράγεται από τους αμπελώνες της περιοχής. Στην περιοχή επισκεφτείτε το Ναυτικό Μουσείο, απολαύστε τη θέα της Αδριατικής, της παλιάς πόλης και των οπωροφόρων από το παρατηρητήριο του Φραγκισκανικού μοναστηρίου. Η παραγωγή κρασιού στη χερσόνησο του Peljesac χρονολογείται από τους Ρωμαϊκούς χρόνους, ενώ η ποικιλία σταφυλιού Plavac Mali, η οποία έχει το και παρατσούκλι το «αίμα της γης» ευδοκιμεί μονάχα στο κλίμα της Μεσογείου.

Barolo, Ιταλία

Τα κρασιά του Barolo είναι γνωστά για το βαθύ κόκκινο χρώμα τους, φτιαγμένα από το σταφύλι Nebbiolo. Το Barolo βρίσκεται σε μια πεδιάδα στην περιοχή του Piedmont και ενώ παράγει κρασί από τους Ρωμαϊκούς χρόνους, οφείλει την καλή του φήμη στη Μαρκησία Giulia Colbert Falletti di Maulevrier, που αντιλήφθηκε την αξία και την ποιότητα του κρασιού και στα μέσα του 19ου αιώνα και κατάφερε και έβαλε το χωριό στον παγκόσμιο χάρτη της παραγωγής κρασιού ποιότητας. Στην οικία της Μαρκησίας, σήμερα φιλοξενείται το Μουσείο του Κρασιού και μια αίθουσα γευσιγνωσίας. Τέλος, αφού θα βρεθείτε στο Barolo, αδράξτε την ευκαιρία να περπατήσετε ανάμεσα στους χαώδεις αμπελώνες της περιοχής.

Pico (Madalena), Πορτογαλία

Η δεύτερη συμμετοχή της Πορτογαλίας στη λίστα δεν είναι ένα χωριό, αλλά ένα ολόκληρο νησί. Στις Αζόρες, το νησί Pico, καλλιεργούνται παράκτιοι αμπελώνες, οι οποίοι αναπτύσσονται και ευδοκιμούν στις πλευρές ενός ηφαιστείου. Τα δε αμπέλια αναρριχώνται πάνω στους πέτρινους τοίχους, που προστατεύουν τα δέντρα από τους θαλάσσιους ανέμους και το αλατόνερο που φέρουν αυτοί. Γι’ αυτό το μνημείο κληρονομιάς της Unesco θα μάθετε περισσότερα στο σχετικό μουσείο στο Lajido και ύστερα θα έχετε την ευκαιρία να ανακαλύψτε οι ίδιοι -παράλληλα με την ακτογραμμή- τα κελάρια που είναι φτιαγμένα από άργιλο και μαύρη ηφαιστειακή πέτρα. Στον συνεταιρισμό, στην κεντρική πόλη της Madalena, μπορείτε να μάθετε τη διαδικασία παραγωγής των «ηφαιστειακών» κρασιών και να τα δοκιμάσετε οι ίδιοι.

http://kosmoskaipolitismos.blogspot.gr

Το μουσείο Ψυχιατρικής σε πρώην ψυχιατρική κλινική

Μια αίσθηση του κινδύνου ενεργοποιείται κατά την είσοδό στο παράξενο Μουσείο Ψυχιατρικής Glore. Το Μουσείο εγκαινιάστηκε το 1968 σε ένα παλιό ψυχιατρείο στο Μισούρι στις ΗΠΑ . Ίσως να είναι η εδώ και οι κραυγές από εκείνους τους ανθρώπους...
που ήταν κλειδωμένοι μέσα σε αυτούς τους τοίχους οι οποίοι υποβλήθηκαν σε επώδυνες θεραπείες για να δώξουν την τρέλα.  Άλλοι ασθενείς είχαν περιοριστεί σε καρέκλα με κάποιου τύπου ηρεμιστικό όπου τους έκοβαν και τους άφηναν να χύσουν μεγάλες ποσότητες αίματος μια φορά κάθε έξι μήνες διότι ενός γιατρός πίστευε ότι οι ψυχικές διαταραχές προκαλούνται από υπερβολική μεταφορά αίματος προς τον εγκέφαλο. Ακόμα άλλους τους έβαζαν ξαφνικά σε κουβάδες με παγωμένο νερό για να σοκάρουν τα συστήματα τους.














http://kosmoskaipolitismos.blogspot.gr

ShareThis



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...