Η ευτυχία είσαι εσύ

Με τρόπο τόσο απρόσμενο σμίξαν τα σύμπαντα μας !

Συνοδοιπόροι τώρα πια, βαδίζουμε παράλληλα,

παρατηρώντας έκθαμβοι τις απότομες μεταβολές του τοπίου,

δειλά παρατηρώντας τις αντίστοιχες εσώτερες μας αλλαγές.



Η ευτυχία είσαι εσύ !

Αν έπρεπε όλη τη σοφία μου σε μια φράση να κλείσω,
αυτό θα ξαναέλεγα.

Η ευτυχία είσαι εσύ, δεν είμαι εγώ, δεν είναι κανείς άλλος.


Μπορεί να είμαι περαστικός, μπορεί να εξαφανιστώ,
μπορεί να χάσω το δρόμο.

Έτσι κι αλλιώς στα σκοτεινά βαδίζω σαν τυφλός.
Δημιουργώ μονάχος μου το όνειρο που βλέπω.

Ακόμη όμως χειρότερα, σε δρόμο που δεν υπάρχει
μπορεί μαζί μου να σε παρασύρω.

Μπορεί να σε πιέσω να γίνεις
αυτό που δεν είσαι πραγματικά.

Να θελήσω να σε δω όπως δεν είσαι …


Η ευτυχία είσαι εσύ κι αρχίζεις να την ανακαλύπτεις
μόλις πάρεις το μονοπάτι της επιστροφής.

Τη διαδρομή όμως αυτή μονάχη την ανοίγεις.
Ήδη το νιώθεις όμως έτσι δεν είναι ;

Μπορεί να σκοντάφτεις συχνά και να πέφτεις.
Μπορεί το τέλος να φαίνεται μακρινό,
το μονοπάτι αδιέξοδο.

Έτσι δείχνει στην αρχή - Μη βιάζεσαι !
Γλυκαίνει το τοπίο όσο πηγαίνεις.
.

Μη μου ζητάς λοιπόν να γίνω εγώ η ευτυχία σου

Μπορείς να μου ζητήσεις να περπατήσω δίπλα σου,
να σου κρατήσω συντροφιά όταν κουραστείς,
να ανοίξω την καρδιά μου να σ’ ακούσω όταν μιλάς
ή να σ’ αγαπήσω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου

Αυτό όμως ήδη κάνω