Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

Τι είναι το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης»;


του Αλέξανδρου Μπουκουβάλα
Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι μία παράδοξη κατάσταση κατά την οποία οι όμηροι, οι αιχμάλωτοι, οι δέσμιοι κάποιων άλλων, ταυτίζονται και τρέφουν συμπάθεια προς αυτούς που τους αιχμαλώτισαν και από τους οποίους... εξαρτώνται απόλυτα για την επιβίωσή τους.

Όλα ξεκίνησαν στις 23 Αυγούστου του 1973 όταν δύο οπλισμένοι εγκληματίες εισέβαλαν σε μία τράπεζα στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Καθώς πυροβολούσαν, ο ένας δραπέτης φυλακών από τους δύο, ο Jan- Erik Olsson, ανακοίνωσε στους τρομοκρατημένους υπαλλήλους της τράπεζας ότι «Το πάρτυ μόλις άρχισε!». Οι δύο ληστές κράτησαν για τις επόμενες 131 ώρες τέσσερις ομήρους, τρεις γυναίκες κι έναν άνδρα, γύρω από τους οποίους είχε τοποθετηθεί δυναμίτης. Κρατήθηκαν στο θησαυροφυλάκιο της τράπεζας.

Οι όμηροι, ωστόσο, παρουσίασαν μία παράξενη συμπεριφορά. Ναι μεν, απειλήθηκαν, κακομεταχειρίστηκαν και φοβόντουσαν για τη ζωή τους για πάνω από πέντε ημέρες, στις συνεντεύξεις, όμως, που έδωσαν στα μέσα ενημέρωσης ήταν ξεκάθαρο ότι υποστήριζαν τους εγκληματίες που τους κράτησαν ομήρους και στην πραγματικότητα ότι ένιωθαν φόβο για τους αστυνομικούς που ήρθαν να τους απελευθερώσουν. Οι όμηροι είχαν αρχίσει να αισθάνονται ότι οι δύο ληστές στην πραγματικότητα τους προστάτευαν από την αστυνομία. Περιήλθαν σε μια ιδιαίτερη ψυχολογική κατάσταση που διαμορφώνεται υπό κάποιες συνθήκες, κυρίως σε
θύματα απαγωγής, αλλά και κακοποίησης, το λεγόμενο «Σύνδρομο της Στοκχόλμης».

Ο όρος «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» (Stockholm Syndrome) καθιερώθηκε από το Σουηδό ψυχίατρο και εγκληματολόγο Nils Bejerot που βοήθησε την αστυνομία κατά τη διάρκεια τής ληστείας τής τράπεζας Sveriges Kreditbank, στο Normalstong της Στοκχόλμης. Αυτή η ταύτιση αποτελεί έναν μηχανισμό άμυνας, που βασίζεται (συνήθως ασυνείδητα) στην ιδέα ότι ο εγκληματίας δεν θα βλάψει τον αιχμάλωτο εάν αυτός είναι συνεργάσιμος και ακόμη αν τον υποστηρίζει απόλυτα. Ο αιχμάλωτος προσπαθεί να κερδίσει την εύνοια του εγκληματία με σχεδόν παιδαριώδη τρόπο. Ο όμηρος συνήθως αντιλαμβάνεται τις προσπάθειες όσων επιδιώκουν να τον σώσουν, ως ενέργειες που πιθανώς θα τον βλάψουν αντί να επιτύχουν την απελευθέρωσή του.

Προσπάθειες διάσωσης μπορεί να μετατρέψουν μία ανεκτή κατάσταση σε θανατηφόρα. Σε τελική ανάλυση, το συναισθηματικό δέσιμο με έναν κακοποιό είναι στην πραγματικότητα μία στρατηγική επιβίωσης για τα θύματα κακοποίησης και εκφοβισμού.

Το πιο παράδοξο για εκείνο το περιστατικό της Στοκχόλμης είναι ότι αργότερα, μία από τις τρεις γυναίκες αρραβωνιάστηκε τον έναν από τους δύο κακοποιούς και μία άλλη ίδρυσε ένα νόμιμο ταμείο υπεράσπισης με σκοπό να συνδράμει στα έξοδα υπεράσπισης των κακοποιών.

Συνοπτικά τα συμπτώματα του συνδρόμου χαρακτηρίζονται ως: θετικά συναισθήματα του θύματος απέναντι στον κακοποιό, αρνητικά συναισθήματα του θύματος απέναντι στην οικογένεια, τους φίλους ή τις αρχές που προσπαθούν να τους σώσουν/υποστηρίξουν ή να κερδίσουν την απελευθέρωσή τους, υποστήριξη των λόγων και της συμπεριφοράς του κακοποιού, θετικά συναισθήματα του κακοποιού απέναντι στο θύμα, συμπεριφορά υποστήριξης από το θύμα και κατά καιρούς παροχή βοήθειας στον κακοποιό, ανικανότητα εμπλοκής σε συμπεριφορές που μπορεί να βοηθήσουν στην απελευθέρωση ή την απομάκρυνσή τους.

Το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» είναι δυνατό να βρεθεί επίσης σε οικογενειακές, ρομαντικές και διαπροσωπικές σχέσεις. Οι περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας για παράδειγμα, στις οποίες το άτομο δέχεται παθητικά απειλή και αναγκάζεται να υποστεί την οποιαδήποτε πράξη προκειμένου να επιβιώσει αλλά και να κερδίσει την εύνοια του «δράστη» λαμβάνοντας έτσι δείγματα αγάπης που θα το βοηθήσουν να συνεχίσει, αρνούμενο όμως πολλές φορές την βοήθεια τον γύρω του.

Κώδικας 250 ετών «σπάει» και αποκαλύπτει μυστική αδελφότητα



Ο μύστης φοράει ένα φυλαχτό με ένα γαλάζιο μάτι στο κέντρο. Μπροστά του κείτεται γονατιστός ένας υποψήφιος, μέσα σε ένα δωμάτιο με κεριά, μικροσκόπια και χειρουργικά εργαλεία. Ήμαστε περίπου στο 1746. Η τελετή μύησης μόλις ξεκίνησε…

Το κρυπτογραφημένο βιβλίο που κρατούσε επτασφράγιστα μυστικά τα τελετουργικά και τα πρακτικά του μυστικού τάγματος. 

Για περισσότερα από 250 χρόνια, το περιεχόμενο αυτής της σελίδας και οι λεπτομέρειες του τελετουργικού παρέμεναν επτασφράγιστα μυστικά. Ήταν καλά κρυμμένα πίσω από τον κώδικα του χειρογράφου, ένα μόνο από τα χιλιάδες που άφησαν παρακαταθήκη οι μυστικές κοινότητες και τα απόκρυφα τάγματα του 18ου και 19ου αιώνα. Στον κολοφώνα της δόξας τους, οι ερμητικές αυτές αδελφότητες, με πιο γνωστούς τους Μασόνους, μετρούσαν χιλιάδες μέλη, από την αποικιοκρατική Νέα Υόρκη μέχρι και την αυτοκρατορική Αγία Πετρούπολη. 

Εξαιτίας φυσικά της μυστικής τους δράσης, λίγα είναι γνωστά για τις περισσότερες από τις οργανώσεις αυτές. Η «κάρτα μέλους» έληξε για τη συντριπτική πλειονότητα των μυστικών αυτών ταγμάτων εδώ και έναν αιώνα -με εξαίρεση τα διαπρεπέστερα εξ αυτών-, αφήνοντας τους κώδικές τους άθικτους, καθώς οι ιστορικοί εξόρισαν από το επιστημονικό τους πεδίο τα απόρθητα αυτά «μυθιστορήματα». 

Πώς ήρθε στο φως


Η μάσκα που φορούσαν τα μέλη της αδελφότητας και τους επέτρεπε να «βλέπουν»...

Η προσπάθεια αποκωδικοποίησης του χειρογράφου ξεκίνησε ως παιχνίδι ανάμεσα σε δύο φίλους, το οποίο θα κατέληγε βέβαια να εμπλέξει μια σειρά από ειδικούς σε διαφορετικά επιστημονικά αντικείμενα, από ιστορία των ιδεών μέχρι και μηχανές μετάφρασης. Όσο για τη σημαντικότητα του εγχειρήματος, ξεπερνά κατά πολύ το μεμονωμένο αυτό χειρόγραφο: κρυμμένες καλά στις δομές κωδίκων σαν κι αυτόν, βρίσκονται ιστορίες ριζοσπαστικών επιστημονικών, φιλοσοφικών, θεολογικών και πολιτικών ιδεών. Αυτό τουλάχιστον πιστεύουν οι ειδικοί και ο μόνος τρόπος να φανεί αν έχουν δίκιο είναι να «σπάσουν» αυτοί οι κώδικες. 

Στην περίπτωσή μας, η αποκωδικοποίηση ξεκινά σε ένα εστιατόριο της Γερμανίας. Για χρόνια, η Christiane Schaefer και ο Wolfgang Hock θα συναντιόνταν σε τακτά διαστήματα στην ίδια ιταλική τρατορία του Βερολίνου. Οι δύο φιλόλογοι, ειδικοί στις αρχαϊκές γραφές, συζητούσαν για νεκρές γλώσσες και «σκοτεινούς» παπύρους.


Ο μύστης τοποθετεί ένα κομμάτι χαρτί μπροστά στον υποψήφιο και τον καλεί να φορέσει ένα ζευγάρι γυαλιά. «Διάβασε», τον προστάζει. Ο υποψήφιος προσπαθεί, αλλά το έργο φαίνεται μάταιο: η όρασή του είναι θολή και η σελίδα λευκή!

Ο υποψήφιος πληροφορείται ότι δεν πρέπει να πανικοβληθεί. Υπάρχει τρόπος να φτιάξει η όρασή του. Ο μύστης σκουπίζει τα μάτια του υποψηφίου με ένα πανί και διατάζει να ξεκινήσει το προπαρασκευαστικό στάδιο της εγχείρισης. Διαλέγει μια χειρουργική λαβίδα από το τραπέζι, την ώρα που τα υπόλοιπα μέρη της αδελφότητας ανάβουν τα κεριά τους.

Ο μύστης αρχίζει να αφαιρεί τρίχες από το φρύδι του υποψηφίου. Πρόκειται για τελετουργική διαδικασία: η σάρκα παραμένει ανέπαφη. Είναι η πρώτη από μια σειρά συμβολικές ενέργειες, «καμία εκ των οποίων δεν στερείται σημασίας», ενημερώνει τον υποψήφιο καθησυχαστικά ο μύστης. Ο υποψήφιος βάζει το χέρι του στο φυλαχτό του δασκάλου. «Προσπάθησε να το διαβάσεις τώρα», παροτρύνει ο μύστης τον υποψήφιο, αντικαθιστώντας ταυτόχρονα τη λευκή σελίδα με μια άλλη, γραμμένη στο χέρι. «Συγχαρητήρια, αδελφέ», λέει ο μύστης, «τώρα μπορείς να δεις»…

Τρία χειρόγραφα σημειώματα από αριστοκράτες της πόλης που ζητούσαν την είσοδό τους στην ερμητική κοινότητα.

Το φθινόπωρο του 1998, η Schaefer θα εγκατέλειπε το Βερολίνο μετακομίζοντας στο τμήμα Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, βόρεια της Στοκχόλμης. Ο Hock είχε ένα δώρο για την καλή του φίλη, για «τις μακρές χειμερινές νύχτες της Σουηδίας»: ένας μεγάλος καφέ φάκελος με περίεργα σύμβολα και την ένδειξη «άκρως απόρρητο» φιλοξενούσε εντός 100 και πλέον φωτοτυπίες από χειρόγραφο κείμενο που δεν έβγαζε απολύτως κανένα νόημα.

Βέλη, σχήματα, μαθηματικά σύμβολα, λατινικά γράμματα, φιγούρες του Κρόνου και της Αφροδίτης, ελληνικά γράμματα («π» και «α»), σημεία που δεν έβγαζαν κανένα νόημα: ήταν ξεκάθαρα ένα κρυπτογράφημα. Στις επίμονες ερωτήσεις της Schaefer για την προέλευση του χειρογράφου και το περιεχόμενό του, ο Hock απαντούσε ότι θα πρέπει να τα βρει μόνη της.

Λίγες μέρες αργότερα, στην Ουψάλα πλέον, η Schaefer θα ξανάνοιγε το φωτοτυπημένο χειρόγραφο και θα επιδιδόταν σε μια μάταιη προσπάθεια αποκωδικοποίησής του. Λίγους μήνες μετά, θα παρατούσε την απόπειρα μια και καλή.

Πότε αποκωδικοποιήθηκε


Η σφραγίδα της μυστικής αδελφότητας.

Δεκατρία χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2011, η Schaefer θα παρακολουθούσε ένα σεμινάριο στην Ουψάλα για την υπολογιστική γλωσσολογία. Ο κύριος ομιλητής ήταν ο Kevin Knight, ειδικός του Πανεπιστημίου της Δυτικής Καλιφόρνιας στη μηχανική μετάφραση – ένα είδος χρήσης αλγορίθμων για την αυτόματη μετάφραση από μια γλώσσα σε μια άλλη. Είχε μόλις συλλάβει έναν αλγόριθμο που μπορούσε να μεταφράσει την «Κόλαση» του Δάντη με βάση το μέτρο και τον ρυθμό της! 

Ο Knight ειδικευόταν μάλιστα στα μεταφραστικά εγχειρήματα κρυπτογραφημένων κειμένων και είχε ήδη αναπτύξει αλγορίθμους για «σπάσιμο» κωδίκων, όπως ανέφερε και στη διάλεξή του. Όσο μεγαλύτερης έκτασης μάλιστα το κρυπτογράφημα, τόσο το καλύτερο, ανέφερε ο καθηγητής, ζητώντας παράλληλα από το κοινό να μάθει αν διέθετε κανείς κάνα τέτοιο χειρόγραφο.

«Παράξενο», είπε η Schaefer στον Knight στη δεξίωση που ακολούθησε τη διάλεξη, «συμβαίνει να έχω ακριβώς ένα τέτοιο πράγμα». Ένα αντίγραφο του κρυπτογραφήματος έφτανε στο γραφείο του Knight λίγες εβδομάδες αργότερα...


Δείγμα του αρχικού κειμένου.

Στις 31 Μαρτίου, ο Knight ενημέρωνε με email τη Schaefer και το αφεντικό της, Beáta Megyesi, κοσμήτορα του τμήματος Φιλολογίας και Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, ότι είχε σημειώσει μια μικρή πρόοδο, παραθέτοντας και δύο «σπασμένες» φράσεις από το χειρόγραφο. Η Schaefer κοίταξε την οθόνη με έκπληξη: είχε περάσει 12 χρόνια με το κρυπτογράφημα και ο Knight είχε «σπάσει» το όλο πράγμα μέσα σε λίγες εβδομάδες! Όσο για τη φράση, ήταν η αρχή της τελετής μύησης των νεοεισερχομένων μελών. 

Τους επόμενους μήνες, οι Megyesi και Knight θα αντάλλαζαν άπειρα e-mails στην προσπάθεια πλήρους αποκρυπτογράφησης του κώδικα. Έμεναν ωστόσο κάποια σύμβολα που δεν είχαν «σπάσει», και η Schaefer κατάφερε μόνη της να αποκωδικοποιήσει μια σειρά σχημάτων που θα ολοκλήρωναν το παζλ: ψάχνοντας στα αρχεία του πανεπιστημίου, θα έβρισκε ότι πίσω από το χειρόγραφο κρυβόταν το μυστικό τάγμα της Γερμανίας που αποκαλούταν «Great Enlightened Society of Oculists». 


Σημείωμα από τις 30 Οκτωβρίου 1775: «Αυτό το κουτί αφορά στο Τάγμα των Oculists και δεν πρέπει να ανοιχτεί παρά αν το διατάξει ο Δούκας»...

Ήταν πράγματι τεράστια ανακάλυψη! Το τάγμα των Oculists [«οφθαλμίατροι»] έδρασε τον 18ο αιώνα, με σημαντικές για την εποχή έρευνες στην ανατομία του ματιού και τη συμβολική του, όπως εγχειρίσεις οφθαλμών για τη θεραπεία του καταρράκτη. Εγκατεστημένοι στην πόλη Wolfenbüttel της Γερμανίας, οι Oculists προήγαγαν την οφθαλμολογική έρευνα, συνάμα με τις μυστικιστικές τελετές τους. Το σύμβολό τους, το «χέρι», αντιπροσώπευε τις χειρουργικές ικανότητες των μελών του, ενώ ήταν από τα λίγα προωθημένα τάγματα που επέτρεπαν και γυναίκες στις τάξεις τους. Η Schaefer επικοινώνησε με τα δημοτικά αρχεία της πόλης Wolfenbüttel, τα οποία διέθεταν συλλογή αντικειμένων των Oculists, καθώς και κωδικοποιημένα αρχεία σαν και το δικό της.

Παρά την αποκωδικοποίησή του ωστόσο, το χειρόγραφο δεν έβγαζε νόημα στον αμύητο του 20ού αιώνα. Τελετουργικά και διαδικασίες παρέμεναν στο σκοτάδι, γι' αυτό και ζητήθηκε η συνδρομή ιστορικών των ιδεών, όπως ο Andreas Önnerfors. Αποδείχτηκε λοιπόν πως στον σκοταδισμό της εποχής, οι κρυφές αυτές κοινότητες ήταν οι θεματοφύλακες της δημοκρατίας, της σύγχρονης επιστήμης και της «οικουμενικής» θρησκείας. 


Στο απόσπασμα αυτό του κώδικα των Oculists, τα κωδικοποιημένα σύμβολα παριστάνουν αριθμούς, όχι γράμματα.

Οι Oculists ωστόσο ήταν περισσότερο ριζοσπάστες από τα περισσότερα μυστικιστικά τάγματα: καλούσαν τα μέλη τους σε επανάσταση κατά της τυραννίας της εκκλησίας και του σκοταδισμού που στερεί τον άνθρωπο από την πραγματική του ελευθερία. Στα όρια της εποχής του, περί τα 1740, η δράση του τάγματος θα έμοιαζε με συνωμοσία τρομοκρατικής οργάνωσης. 

Για τον ιστορικό Önnerfors, η αποκωδικοποίηση του χειρογράφου Copiale ήταν σημαντική συνεισφορά στο πεδίο της γνώσης. Οι Oculists θεωρούνταν από τους ιστορικούς επί μακρόν ως οι πρόδρομοι των χειρουργών, πλέον όμως ήταν και πολλά περισσότερα από ερασιτέχνες γιατροί. 

Στις 25 Οκτωβρίου 2011, η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε άρθρο για την ιστορία του χειρογράφου Copiale, εστιάζοντας κυρίως στις τεχνικές αποκωδικοποίησης του Knight. Πριν από την αποκρυπτογράφηση του κειμένου, οι Oculists ήταν σχεδόν άγνωστοι. Τώρα αποκαλυπτόταν η πλούσια δράση τους, καθώς και η συνεισφορά τους στην οφθαλμολογική επιστήμη. 

Η μελέτη του χειρογράφου, παρά το αρχικό «σπάσιμο» του κρυπτογραφημένου κώδικα, δεν έχει ακόμα αποκαλύψει το πλήρες νόημα του κειμένου, ούτε και φώτισε τη δράση του μυστικού τάγματος. Ελέγχονται οι σχέσεις τους με τους Μασόνους, αν και το κείμενο ανθίσταται σθεναρά στις απόπειρες ουσιαστικής πρόσβασης στις πληροφορίες του. Ό,τι λάμβανε χώρα στις τελετές τους ίσως να μείνει για πάντα μυστικό...

Ένα αγγελούδι ζητά θεραπεία..



Το πανέμορφο αγγελούδι που βλέπετε στη φωτογραφία είναι μόλις 7 μηνών και πάσχει από μια πολύ σπάνια ασθένεια που λέγεται ατρησία χοληφόρων αγγείων.
«Το Αγιορείτικο Βήμα» συνομίλησε με τη θεία του παιδιού, την κα. Ευαγγελία Μπαντάση, η οποία μας είπε ότι... 


"Άν το παιδί δεν κάνει μέχρι 2 χρονών τη μεταμόσχευση του ήπατος, δεν πρόκειται να ζήσει. Πρόκειται για μια επέμβαση που δυστυχώς δεν γίνεται στην Ελλάδα".

Η μικρή Χρυσοβαλάντω, την οποία οι γονείς της έταξαν στην Αγία Ειρήνη τη Χρυσοβαλάντω λίγο πριν φύγουν για το εξωτερικό, βρίσκεται ήδη στο Παρίσι και συγκεκριμένα στο νοσοκομείο Necker.

"Όπως καταλαβαίνετε το ποσό που θα χρειαστεί για τη μεταμόσχευση, τη νοσηλία και τη διαμονή στη Γαλλία είναι υπέρογκο για μας, καθώς και οι δύο γονείς της μικρής δεν δουλεύουν πλέον, ώστε να μπορούν να βρίσκονται διαρκώς δίπλα στο αγγελούδι τους", μας εξηγεί η κα. Μπαντάση. 

"Αυτές τις στιγμές που μιλάμε, η μπέμπα είναι συνδεδεμένη με σωληνάκι, δεν τρώει και ανησυχούμε πολύ", τονίζει η θεία της μικρής Χρυσοβαλάντω και κάνει, μέσω του «Αγιορείτικου Βήματος» έκκληση προς όλους για βοήθεια.

Ο λογαριασμός της Χρυσοβαλάντω είναι : 814/611005-39, Εθνική Τράπεζα, στο όνομα Μαρσιτοπούλου Ευαγγέλια (είναι η μητέρα της Χρυσοβαλάντω).

Γνωρίζουμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, όμως η ανθρωπιά δεν γνωρίζει από κρίση. Ας βοηθήσουμε όλοι, λοιπόν, από το υστέρημα μας μια ψυχούλα να ζήσει...

Μια ιστορία πέρα από κάθε φαντασία...


Πριν από 7 χρόνια, η Ιζαμπέλ Ντινουάρ έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που υπεβλήθη σε επέμβαση εμφύτευσης προσώπου και σήμερα καταθέτει τις επιπτώσεις του να φέρεις στο... «πρόσωπό» σου το «πρόσωπο» ενός άλλου.

 Νεκρού. «Όταν κοιτάζω στον καθρέφτη, βλέπω μία μείξη των δυο μας. Ο δωρητής είναι πάντα μαζί μου», εξομολογείται στο BBC News και προσθέτει: «Εκείνη μου έσωσε τη ζωή». Μιλάει για την απόπειρα αυτοκτονίας της το Μάιο του 2005, όταν σε μία κρίση κατάθλιψης πήρε υπερβολική δόση υπναγωγών χαπιών με σκοπό να βάλει τέρμα τη ζωή της. Ξυπνώντας βρέθηκε στο πάτωμα του σπιτιού της μέσα σε μία λίμνη αίματος με το σκύλο της να κάθεται δίπλα της.

 Στην προσπάθειά του να την επαναφέρει, ο σκύλος της είχε ξεσκίσει το πρόσωπο. Τα τραύματα στο στόμα, τη μύτη και το πιγούνι της ήταν τόσο σοβαρά που οι γιατροί αμέσως απέκλεισαν τη λύση της αναδόμησης προσώπου και πρότειναν την υποβολή της σε εμφύτευση προσώπου. «Με τον καιρό συνήθισα το πρόσωπό μου. [...] Δεν με νοιάζει πια όταν οι άνθρωποι με κοιτάζουν επίμονα. Απλά τους κοιτάζω κι εγώ», λέει χαμογελώντας. Μέχρι στιγμής η φαρμακευτική αγωγή της έχει λειτουργήσει: ο οργανισμός της φαίνεται να δέχεται το μόσχευμα, πράγμα για το οποίο θα πρέπει να νιώθει τυχερή, καθόσον έχουν υπάρξει περιπτώσεις στις οποίες τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά.

 Η Ιζαμπέλ πλέον περνάει τις μέρες της επισκεπτόμενη φίλους και κάνοντας βόλτες με το νέο της σκύλο, καθώς ο προηγούμενος υποβλήθηκε σε ευθανασία το 2005 – γεγονός το οποίο τη συνέτριψε. Επιρρεπής ακόμη σε κρίσεις κατάθλιψης, ομολογεί πως σκέφτεται διαρκώς τη νεκρή γυναίκα που της δώρισε το πρόσωπο. Ο γαλλικός νόμος δεν επιτρέπει στους αποδέκτες οργάνων να γνωρίζουν την ταυτότητα των δωρητών τους. Γι' αυτό και ψάχνει συνέχεια στο διαδίκτυο για πιθανά στοιχεία που θα μπορούσαν να την οδηγήσουν στην ευεργέτιδά της.

Τι είναι το ναρκωτικό σίσα που περιέχει υγρό μπαταρίας αυτοκινήτου ή χλωρίνη


Το σίσα χαρακτηρίζεται ως η "κόκα των φτωχών" περιέχει πολύ επικίνδυνες διεγερτικές ουσίες που μπορούν να σε κρατήσουν άγρυπνο εως και 24 ώρες και πωλείται στην τιμή των 2 ή 3 ευρώ η δόση. "Είναι 10 φορές πιο δυνατό από την ηρωίνη" λέει στο Newsit η επιστημονική υπέυθυνη του ΕΚΤΕΠΝ.


Το νέο συνθετικό ναρκωτικό κάνει θραύση όχι μόνο στις πιάτσες των τοξικομανών αλλά και στα σχολεία. Δυστυχώς έφηβοι 14 και 15 ετών κάνουν χρήση αυτού του πολύ εθιστικού ναρκωτικού το οποίο προκαλεί σοβαρές παρενέργειες στους χρήστες. Για αυτό το πολύ σοβαρό θεμα ενημερώθηκε χθες η επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής.

Η λέξη «Shisha» προέρχεται από την περσική λέξη «shishe» που σημαίνει γυαλί και είναι ο κοινός όρος για τον ναργιλέ στις αραβικές χώρες. Το σίσα πιθανοτατα προέρχεται απο τις αραβικές χώρες και πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα λέει στο Newsit η επιστημονική υπεύθυνη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ) Μανίνα Τερζίδου. 


ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΣΙΣΑ 

Το σίσα περιέχει έναν τύπο κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης που παρασκευάζεται με την ανάμειξη διεγερτικών ουσιών με πολύ τοξικές ουσίες όπως οινόπνευμα, χλωρίνη, ακόμη και υγρά από μπαταρίες αυτοκινήτων. 


ΤΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ 

Δεν μπορείς να κοιμηθείς, μένεις άγρυπνος ακόμη και 24 ώρες, δεν μπορείς να φας, διαστέλλονται τα μάτια, έχεις λογοδιάρροια. Διαλύει το μυαλό, βρίζεις, ξεφεύγεις, έχεις μανία να χτυπήσεις και να κλέψεις. Δημιουργεί ψευδαισθήσεις, προκαλεί απώλεια βάρους, επιθετικότητα, νευρικότητα και διάθεση για σεξουαλική δραστηριότητα. Επίσης έχουν καταγραφεί θάνατοι που ενδέχεται να συνδέονται με το σίσα. 


Η ΦΤΗΝΗ ΤΟΥ ΤΙΜΗ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΓΝΩΣΤΟ ΩΣ ΤΗΝ "ΚΟΚΑ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ" 

Το σίσα πωλείται στην τιμή των 2-3 ευρώ για κάθε δόση, με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότεροι χρήστες να στρέφονται σε αυτό, εν μέσω οικονομικής κρίσης. 

Οπως δήλωσε στο Newsit η επιστημονική υπεύθυνη του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ) Μανίνα Τερζίδου "τα τελευταία χρόνια βλέπουμε στην Ευρώπη αλλά και στην Ελλάδα την εμφάνιση μεγάλου αριθμού συνθετικών ουσιών, ειναι περίπου 30 με 40 νέες ουσίες το χρόνο και έχουμε συσσωρεύσει περίπου 200 ουσίες κυρίως με μεθαμφεταμίνη. Είναι ουσίες διεγερτικές που παράγονται από νόμιμες πρώτες ύλες σε υποτυπώδη εργαστήρια με ελάχιστες χημκές γνώσεις, επομένως ειναι φθηνές και έρχονται να υποκαταστήσουν την κοκαϊνη και την ηρωίνη. Το σίσα είναι η πρώτη ουσία που από την Ελλάδα εξαπλώθηκε στον ευρωπαϊκό χώρο.


"ΧΡΗΣΤΕΣ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΤΟ ΣΙΣΑ ΕΙΝΑΙ 10 ΦΟΡΕΣ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ" 

Το σίσα εξηγεί η κυρία Τερζίδου "κυρίως καπνίζεται αλλά έχουμε και αναφορές για την ενέσιμη χρήση της. Ατομα που έχουν κάνει χρήση του νέου ναρκωτικού αναφέρουν πως είναι 10 φορές πιο ισχυρό σε αποτέλεσμα από τη ηρωίνη. Είναι μια ουσία αρκετά διαδεδομένη στις πιάτσες γιατί ειναι και πολύ φτηνή. Και δυστυχώς το σίσα σχετίζεται με την εξαρση του ιού HIV που έχουμε στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια".

ΦΡΙΚΗ: Αδίστακτος ραββίνος υποχρέωνε 12χρονη να του κάνει στοματικό σεξ


Η 12χρονη υποχρώθηκε από τους γονείς της να πάει στον ραββίνο Nechemya Weberman προκειμένου να μιλήσουν...επειδή διάβαζε άρθρα στο περιοδικό Cosmopolitan και φορούσε... λεπτά καλσόν! Η νεαρή, σήμερα 17 ετών, θεωρήθηκε ως ''αιρετική'' από την κοινότητα για τις πράξεις της και οι γονείς της την έστειλαν στον ραββίνο... Όμως ο ραββίνος την ανάγκασε, επί αρκετά χρόνια, να του κάνει στοματικό σεξ και τώρα βρίσκεται ενώπιον δικαστηρίου της Νέας Υόρκης αντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες. Το αξιοπερίεργο είναι, όπως σημειώνει η Daily Mail, ότι ο αδίστακτος ραββίνος έχει την θερμή υποστήριξη της υπερσυντηρητικής κοινότητας αν και αντιμετωπίζει συνολικά 88 κατηγορίες για σεξουαλική επίθεση...
 newsbomb

Αυτά είναι τα 20 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της ανθρωπότητας




Αυτά είναι τα 20 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της ανθρωπότητας

Ο Ιησούς Χριστός, 2012 χρόνια μετά τη γέννησή του, παραμένει το πρόσωπο με τη μεγαλύτερη...



επίδραση στον κόσμο. Αυτό τουλάχιστον αποκαλύπτει μια νέα έρευνα που διεξήγαγαν ακαδημαϊκοί στο αμερικανικό πανεπιστήμιο ΜΙΤ και οι οποίοι συνέταξαν μια λίστα με τα πιο «διάσημα» πρόσωπα της ιστορίας.



Οι ερευνητές του ΜΙΤ για να συντάξουν τη λίστα, συγκέντρωσαν όλα τα απαραίτητα στοιχειά που χρειάζονταν από την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia.



Στόχος τους ήταν να δημιουργήσουν μια λίστα με τα πιο διάσημα - από άποψης παγκόσμιας εμβέλειας - πρόσωπα..



Οι ερευνητές περιγράφουν τη λίστα ως έναν «κοινωνικό- πολιτιστικό καθρέφτη».



Από τον γιο του Θεοσύ ώς τον Ιωσήφ Στάλιν: Τα 20 πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία:


  • Ιησούς Χριστός

  • Κομφούκιος – Κινέζος φιλόσοφος

  • Ισαάκ Νιούτον - Βρετανός φυσικός

  • Γκάντι – Ινδός πολιτικός και ακτιβιστής

  • Αλμπερτ Αϊνστάν – Γερμανός φυσικός

  • Αριστοτέλης – Αρχαίος Ελληνας φιλόσοφος

  • Βάσκο ντα Γκάμα – Πορτογάλος εξερευνητής

  • Λεονάρντο ντα Βίντσι – Ιταλός καλλιτέχνης

  • Πλάτωνας – Αρχαίος Ελληνας φιλόσοφος

  • Αρχιμήδης – Αρχαίος Ελληνας φιλόσοφος

  • Μάο τσε Τουνγκ – Κινέζος κομμουνιστής ηγέτης

  • Γουίλιαμ Σαίξπηρ – Αγγλος θεατρικός συγγραφέας

  • Σωκράτης – Αρχαίος Ελληνας φιλόσοφος

  • Καρλ Μαρξ – Γερμανός φιλόσοφος

  • Μικελάντζελο – Ιταλός καλλιτέχνης

  • Βούδας

  • Νέλσον Μαντέλα – Νοτιαφρικανός ηγέτης

  • Γαλιλαίος – Ιταλός φυσικός

  • Ιούλιος Καίσαρας – Ρωμαίος αυτοκράτορας

  • Ιωσήφ Στάλιν – Σοβιετικός ηγέτης

ΔΕΙΤΕ: Η τελευταία φωτογραφία.. την τελευταια στιγμή!!!


Η ζωή είναι απολύτως απρόβλεπτη...


Κανείς από εμάς δεν ξέρει τι βρίσκεται πισω από τη γωνία....



























































































kokoria.gr

Πυγολαμπιδες που προσφερουν υπερθεαμα!!

Ποιος φοβάται τα μαθηματικά;



Ποιος φοβάται τα μαθηματικά;
Ακόμη και για φτασμένους επιστήμονες, τα μαθηματικά είναι ο εφιάλτης των μαθητικών τους χρόνων που δεν έσβησε ποτέ
Μαθηματικά εναντίον ρύπανσης
Στις 26 Ιουνίου 2012 στο επιστημονικό περιοδικό Inverse Problems δημοσιεύθηκε ότι η εύρεση μιας πηγής μόλυνσης είναι απλά θέμα... μαθηματικών (βλ.http://iopscience.iop.org/0266-5611/28/7/075009). Συγκεκριμένα, με ερέθισμα μεγάλες οικολογικές καταστροφές όπως η διαρροή πετρελαίου από την πλατφόρμα εξόρυξης της BP στον Κόλπο του Μεξικού το 2010, ερευνητές του γαλλικού Université de Technologie de Compiègne έψαξαν να βρουν τον τρόπο μιας πιο άμεσης ανίχνευσης της πηγής τέτοιων διαρροών. Κατέληξαν στο να βρουν έναν μαθηματικό αλγόριθμο που μπορεί να ακολουθεί τα ίχνη μιας ρύπανσης ως την πηγή της. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συλλέξει κανείς κάποια δείγματα μολυσμένου νερού (ή αέρα) σε συγκεκριμένες αποστάσεις και να εισαγάγει τα δεδομένα στο αντίστοιχο πρόγραμμα του υπολογιστή. Ο αλγόριθμος παίρνει υπόψη του τη διασπορά, τη σύγκλιση και την αντίδραση και - ακολουθώντας ένα κυκλοφοριακό μοντέλο αντιστροφής πορείας - εντοπίζει τον υπαίτιο.
Οπως δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης, φοιτητής Mike Andrle, δεν ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκαν μαθηματικοί αλγόριθμοι για να λύσουν αυτό το πρόβλημα, αλλά ο συγκεκριμένος αλγόριθμος επιτρέπει την ανίχνευση ακόμη και αν η ρύπανση μετακινείται ή αλλάζει κατεύθυνση. Επίσης, επιτρέπει την προσθήκη παραμέτρων για τις φυσικοχημικές ιδιότητες διαφόρων ρυπαντών, ώστε να είναι αποτελεσματικός σε κάθε περίπτωση. Και ο επιβλέπων καθηγητής του, Abdellatif El-Badia, συμπλήρωσε: «Η επίλυση των αντίστροφων προβλημάτων είναι πολύ σημαντική για την επιστήμη, τη μηχανολογία και την εμβιομηχανική. Το ότι μπορέσαμε να εφαρμόσουμε αυτόν τον αλγόριθμο στο μέγα πρόβλημα της ρύπανσης ήταν πολύ ενδιαφέρον».

Τα μαθηματικά φυγείν αδύνατον;
Στον αντίποδα αυτού του θριάμβου των μαθηματικών είχε εμφανιστεί την προηγουμένη, στις 25 Ιουνίου, στο περιοδικό Proceedings της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (βλ.www.pnas.org/content/early/2012/06/22/ 1205259109.abstract), μελέτη υπό τον τίτλο «Η πυκνή χρήση εξισώσεων δυσχεραίνει την επικοινωνία των βιολόγων». Πώς μπορεί να συμβαίνει αυτό;
Οπως εξήγησαν οι συγγραφείς της μελέτης, δόκτορες Tim Fawcett και Andrew Higginson της Σχολής Βιολογικών Επιστημών του βρετανικού Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, οι συνάδελφοί τους αποδείχτηκε ότι αποστρέφονται τις θεωρίες που βρίθουν μαθηματικών λεπτομερειών. Ψάχνοντας επισταμένα τις δημοσιευμένες εργασίες που δεν είχαν τύχει καμίας αναφοράς από συναφείς μεταγενέστερες, εντόπισαν ότι αυτές εμπεριείχαν πολλά μαθηματικά. Το «κούρεμα δημοσιότητας» που υπέστησαν συνεπεία αυτού έφθανε και το 50% λιγότερων ετεροαναφορών από εργασίες που είχαν ελάχιστα ή και καθόλου μαθηματικά.

Παιδικά τραύματα...
Το θέμα δεν είναι πρωτόγνωρο και, μάλιστα, ο ίδιος ο πασίγνωστος φυσικός Stephen Hawking είχε εκφράσει την ανησυχία του για το ότι το έργο του θα παραγνωριζόταν εξαιτίας των πολλών μαθηματικών που χρησιμοποιούσε. Ομως αυτή ήταν η πρώτη φορά που μια μελέτη επιμετρούσε την έκταση του προβλήματος. Μιλώντας σχετικά ο δρ Fawcett είπε: «Το θέμα είναι σημαντικό διότι όλες σχεδόν οι περιοχές επιστημών βασίζονται στη στενή σχέση των μαθηματικών με την πειραματική εργασία. Αν οι νέες θεωρίες παρουσιάζονται σε τρόπο που απωθεί τους λοιπούς επιστήμονες, τότε κανείς δεν θα εκτελεί τα κρίσιμα πειράματα που χρειάζονται για να αποδειχθεί η ορθότητα αυτών των θεωριών. Και κάτι τέτοιο θα σημάνει φραγμό στην επιστημονική πρόοδο».
Οι δύο ερευνητές ρωτήθηκαν τι πίστευαν ότι μπορούσε να γίνει άμεσα για την επούλωση αυτού του μαθηματικογενούς τραύματος. Ο δρ Higginson απάντησε: «Οι επιστήμονες θα ήταν καλό να σκέπτονται εκ προοιμίου και προσεκτικά το πώς θα εμφανίσουν τις μαθηματικές πτυχές της εργασίας τους. Το ιδανικό θα ήταν όχι να πετάξουν τα μαθηματικά στην άκρη, αλλά να προσθέσουν επεξηγηματικό κείμενο που θα καθοδηγεί τον αναγνώστη μέσα από τις υποθέσεις και τις επιπτώσεις της θεωρίας τους». Αμέσως όμως μετά αναγνώρισε ότι μια τέτοια προσέγγιση θα συναντούσε την αντίδραση των εκδοτών επιστημονικών περιοδικών, που μισούν τις πολλές σελίδες.
«Τα κορυφαία επιστημονικά έντυπα προτιμούν τα άρθρα να είναι εξαιρετικά σύντομα και οι πολλές λεπτομέρειες να δημοσιεύονται στη διαδικτυακή έκδοσή τους, ως τεχνικό παράρτημα» πρόσθεσε ο δρ Fawcett. «Ευτυχώς, η μελέτη μάς έδειξε ότι οι εξισώσεις σε ένα παράρτημα δεν έχουν επίπτωση στις ετεροαναφορές (citations, αγγλιστί). Οπότε, αυτή μπορεί να είναι η πιο πρακτική λύση».
Οντως, ακούγεται πρακτική λύση αλλά δεν είναι η πραγματικά μακροπρόθεσμη λύση: Σε έναν κόσμο αυξανόμενης πολυπλοκότητας, τι θα συμβεί αν οι «επιφανέστεροι των επιστημόνων» - οι άνθρωποι που επηρεάζουν περισσότερο τις εξελίξεις - καταλήξουν να είναι εκείνοι που κατέστησαν διεπιστημονικά δημοφιλείς επειδή ακριβώς δεν... χαμπάριαζαν από μαθηματικά; Ισως σας ακούγεται ακραίο, όμως σε μια χώρα όπου πρυτάνεις δεν ψηφίζονται οι αξιότεροι αλλά οι δημοφιλέστεροι μεταξύ των φοιτητών και των πολιτικών, δεν θα έπρεπε.

Η γλώσσα του Σύμπαντος
Κατά την άποψη ημών των... κολλημένων στο «ουδείς αγεωμέτρητος εισίτω» του Πυθαγόρα και της Ακαδημίας Πλάτωνος, το έλλειμμα μαθηματικής παιδείας δεν αντιμετωπίζεται με μπαλώματα. Τα μαθηματικά δεν είναι γλωσσικό ιδίωμα των «φυτών». Είναι η γλώσσα δόμησης του Σύμπαντος, η γλώσσα των νόμων της Φύσης. Ακόμη κι αν ξεχάσουμε ότι και η γλώσσα μας - η Ελληνική - έχει ως αλφάβητό της μία σειρά αριθμών, δεν μπορούμε να διανοηθούμε μια κοινωνία του μέλλοντος όπου οι μόνοι ικανοί να επικοινωνούν μαθηματικά θα είναι τα ρομπότ!
Η εναντίωσή μας σε έναν τέτοιο συρμό μπορεί να εκδηλώνεται «δι' ασήμαντον αφορμήν», αλλά θαρρούμε ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία ειδικά για τη χώρα μας: η μαθηματική σκέψη είναι ασπίδα λογικής, φραγμός του παραλόγου και βατήρας εκτίναξης του πολιτισμού. Το να σταματήσουμε την παραγνώρισή της και να αποδυθούμε στη βέλτιστη καλλιέργειά της είναι ίσως το καλύτερο που μας μένει να κάνουμε για τις αμέσως επόμενες γενιές. Ας μην τις θάψουμε στο «παράρτημα» της Ιστορίας.

ShareThis



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...