Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Ιστορικές στιγμές "ντυμένες" με… γλύκα

Τα γλυκά που άλλαξαν τον κόσμο
Κέικ, τούρτες, παντεσπάνι, ντόνατ, milkshake και σοκολάτες. Η Stacy Conradt γράφει στο mentalfloss.com για μερικές ιστορικές στιγμές και τη… σχέση τους με ορισμένα από τα πιο αγαπημένα γλυκίσματα όλων των εποχών.
Διαβάστε και θα καταλάβετε:

1. Τα γλυκά που στοίχισαν στο στρατηγό Santa Anna το πόδι του

Το 1838 ένας Γάλλος ζαχαροπλάστης που ζούσε κοντά στην Πόλη του Μεξικού ισχυρίστηκε ότι Μεξικανοί αξιωματικοί του στρατού λεηλάτησαν το αρτοποιείο του. Η απαίτησή του να αποζημιωθεί όμως δε βρήκε ανταπόκριση. Έτσι, αποφάσισε να απευθυνθεί στον βασιλιά Λουδοβίκο-Φίλιππο, ο οποίος ήταν ήδη πολύ ενοχλημένος επειδή το Μεξικό είχε αθετήσει τις δανειακές του υποχρεώσεις προς τη Γαλλία. Το όλο ζήτημα κλιμακώθηκε σύντομα, με αποτέλεσμα ο απόστρατος στρατηγός Antonio Lopez de Santa Anna να πάρει την απόφαση να πολεμήσει για την… τιμή της πατρίδας του. Κατά τη διάρκεια της μάχης χτυπήθηκε από βλήμα κανονιού και ακρωτηριάστηκε το ένα του πόδι.

2. Το milkshake που λίγο έλειψε να σκοτώσει τον Φιντέλ Κάστρο

Ο "θάνατος από milkshake" ήταν μόνο ένας από τους πολλούς… γελοίους τρόπους που οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν στην προσπάθειά τους να δολοφονήσουν τον Φιντέλ Κάστρο τη δεκαετία του 1960. Ο Κάστρο συνήθιζε να πηγαίνει αρκετά συχνά σε ένα ξενοδοχείο, που σέρβιρε milkshake. Η CIA έβαλε έναν υπάλληλο του ξενοδοχείου να ρίξει χάπια με δηλητήριο μέσα σε αυτό, που προοριζόταν για τον Κάστρο, όμως το σχέδιο ματαιώθηκε όταν τα χάπια, που ήταν αποθηκευμένα μέσα σε ένα καταψύκτη διαλύθηκαν ή έσκασαν όταν ο υπάλληλος προσπάθησε να τα πιάσει.

3. Το ανύπαρκτο παντεσπάνι της Μαρίας Αντουανέτας

Η φράση "αν ο λαός δεν έχει ψωμί, ας φάει παντεσπάνι" που αποδίδεται στη Μαρία Αντουανέτα έκανε τη βασίλισσα να μοιάζει άσπλαχνη και άκαρδη, παρότι δεν είναι σίγουρο αν όντως την είχε πει εκείνη.

4. Τότε που ο Χίτλερ προσπάθησε να σκοτώσει τον Τσόρτσιλ με μια μπάρα σοκολάτας

Το 1943 ένα από τα πιο παλιά στελέχη της μυστικής υπηρεσίας MI5 ζήτησε από κάποιο γνωστό του εικονογράφο να ζωγραφίσει μια μπάρα σοκολάτας να εκρήγνυται. Έγραφε: "Έχουμε πληροφόρηση ότι ο εχθρός χρησιμοποιεί πλάκες σοκολάτας, οι οποίες όμως είναι φτιαγμένες από χάλυβα και έχουν μια ελαφριά στρώση πραγματικής σοκολάτας. Μέσα περιέχει κάποια εκρηκτική ύλη και ένα μηχανισμό καθυστέρησης. Όταν κανείς πάει να κόψει ένα κομμάτι, αποκαλύπτεται ο ωρολογιακός μηχανισμός".

5. Η "χαμένη στη μετάφραση" στιγμή της ομιλίας του JFK

Το 1963 ο John F. Kennedy πήγε στο Δυτικό Βερολίνο για να δείξει τη συμπαράσταση των ΗΠΑ στη Δυτική Γερμανία, μετά την ανέγερση του Τείχους. Στην περίφημη ομιλία του ο Kennedy είπε την εξής φράση: "Όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι, όπου κι αν ζουν, είναι πολίτες του Βερολίνου. Έτσι κι εγώ, ως ελεύθερος άνθρωπος μπορώ περήφανα να πω "'Ich bin ein Berliner!". Κι ενώ ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ αυτό που ήθελε να πει με τη φράση αυτή ήταν "Είμαι κι εγώ ένας Βερολινέζος" στην πραγματικότητα αυτό που είπε μεταφραζόταν ως εξής: "Είμαι ένα ντόνατ με γέμιση μαρμελάδας". Οι κάτοικοι του Βερολίνου χρησιμοποιούσαν τον όρο "Berliner" για να αναφέρονται στο γλυκό αυτό και όχι στους… εαυτούς τους. Ορισμένοι γλωσσολόγοι υποστηρίζουν ότι ο Kennedy δεν έκανε λάθος και ότι η φράση ήταν σωστή, ωστόσο άλλοι συνεχίζουν να… διατηρούν αυτό το μύθο.

6. Το κέικ που έσωσε τον μέλλοντα Πρόεδρο της Ιρλανδίας

Το 1916 ο Eamon de Valera βρέθηκε στη φυλακή εξαιτίας του ρόλου του στην Πασχαλιάτικη Εξέγερση (Easter Rising), όταν οι πολίτες της Ιρλανδίας προσπάθησαν να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους από τη βρετανική κυριαρχία.
Ο De Valera κατάφερε να κάνει ένα αντίγραφο από το κλειδί, χρησιμοποιώντας κεριά από την εκκλησία και να το στείλει στους φίλους του έξω από τη φυλακή, οι οποίοι κατασκεύασαν ένα μεταλλικό αντίγραφο και του το έστειλαν ξανά μέσα στο κελί, μέσα σε ένα κέικ. Η πρώτη προσπάθεια όμως δε στέφθηκε με επιτυχία και ο Valera κατάφερε να διαφύγει τη δεύτερη φορά.

7. Η τούρτα που περιείχε ένα λαθραίο χειρόγραφο

Το 1934 ο Jan Petersen έγραψε μια μυθιστορηματική εκδοχή της βίας, εξαιτίας της οποίας έχασαν τη ζωή τους πολλοί κάτοικοι στους δρόμους του Βερολίνου. Της έδωσε τον τίτλο "Our Street: A Chronicle Written in the Heart of Facist Germany" και την έβαλε μέσα σε δύο τούρτες, προκειμένου να το περάσει λαθραία έξω από τη Γερμανία. Ενώ προσπαθούσε να περάσει στην Πράγα, υποκρινόμενος ότι πηγαίνει για σκι, οι φρουροί των SS τον σταμάτησαν και άρχισαν να του κάνουν ερωτήσεις για το περίεργα μεγάλο μέγεθος των γλυκών. "Ξέρετε πώς είναι οι γυναίκες, δεν ξέρετε;" τους απάντησε και συνέχισε: "Είπα στη γυναίκα μου ότι θα έλειπα για τρεις μέρες και εκείνη πήγε και μου έφτιαξε δύο τεράστιες τούρτες. Θα χρειαστώ μία εβδομάδα για να φάω μόνο τη μία". Η μπλόφα του πέτυχε και ο Petersen κατάφερε να δημοσιοποιήσει το "Our Street".

Μεγαλύτερα προφυλακτικά ζητά η Ουγκάντα

Στην Ουγκάντα το μέγεθος μετράει και προκαλεί προβλήματα. Βουλευτής της χώρας, ζήτησε μεγαλύτερα προφυλακτικά για τους συμπατριώτες του
Μερίδα του ανδρικού πληθυσμού στην Ουγκάντα ισχυρίζεται ότι τα προφυλακτικά είναι πολύ μικρά για τα γεννητικά τους όργανα με αποτέλεσμα να μην τα χρησιμοποιούν.
Η Κυβέρνηση από την πλευρά της κάνει δωρεάν διανομή για να κάνουν τους άνδρες να μάθουν να τα χρησιμοποιούν καθώς πρόκειται για το πιο  συνηθισμένο μέσο προφύλαξης από την εξάπλωση του ιού HIV.
"Κάποιοι νέοι διαμαρτυρήθηκαν, γιατί τα προφυλακτικά είναι πολύ μικρά και εξαιτίας του μορίου τους δυσκολεύονται να το φορέσουν", δήλωσε ο βουλευτής Merard Bitekyerezo, στο δίκτυο Ntv Ugand News.
Ο βουλευτής, μάλιστα, εξήγησε πως πολλές φορές το προφυλακτικό σπάει κατά τη διάρκεια της ερωτικής επαφής καθώς δεν είναι αρκετά μεγάλο και επισήμανε πως "οι άνδρες με μεγάλο μόριο έχουν δικαίωμα για μεγαλύτερα προφυλακτικά".
Στη χώρα το 7% του πληθυσμού είναι φορέας του ιού.

Πώς μια ομάδα φοιτητών τα "έβαλε" με τα καζίνο

Πώς μια ομάδα φοιτητών τα
Ακόμη και να μην έχει πάει κανείς σε κάποιο καζίνο και να μην έχει τζογάρει ποτέ στη ζωή του, γνωρίζει ότι… τα καζίνο δεν φτιάχτηκαν για να χάνουν λεφτά!
Κι όμως, τη δεκαετία του 1990 μια ομάδα φοιτητών απέδειξε ότι οι παίκτες δε χρειάζεται κατ’ ανάγκη να βγαίνουν πάντα… οι χαμένοι!

Αυτή είναι η ιστορία της περίφημης ομάδας "MIT Blackjack Team".

Ο Bill Kaplan θυμάται με γέλια την αντίδραση της μητέρας του, όταν της ανακοίνωσε ότι θα καθυστερούσε τις σπουδές του στο Χάρβαρντ για να κερδίσει μια περιουσία στο τζόγο.
Ο ίδιος είχε διαβάσει ένα βιβλίο για το πώς μπορεί να μετρά κανείς τα χαρτιά της τράπουλας και πίστευε ότι μπορούσε να χρησιμοποιήσει ένα μαθηματικό μοντέλο, για να βγάλει καλά λεφτά από το μπλακ τζακ, γράφει η Janet Ball στο BBC World Service.
Μια ιδέα που φυσικά, δεν άρεσε καθόλου στη μητέρα του, αλλά με την οποία δεν ήταν αντίθετος ο πατριός του.
"Παίζε μαζί μου κάθε βράδυ, για να αποδείξεις ότι μπορείς να κερδίσεις" του είχε πει.
"Τον κέρδιζα συνεχόμενα επί δύο εβδομάδες. Τελικά είπε στη μητέρα μου: “Δε μπορώ να το πιστέψω, όμως πραγματικά μπορεί να κερδίσει σε αυτό το παιχνίδι. Άφησέ τον να πάει”".
Κάπως έτσι, παρότι η μητέρα του δεν ήταν και ιδιαίτερα ενθουσιασμένη με την ιδέα, ο Kaplan πήγε στο Λας Βέγκας, όπου έμεινε ένα χρόνο.
Αυτό ήταν το 1977.
Ο Kaplan έφυγε με 1.000 δολάρια και μέσα σε εννιά μήνες είχε γυρίσει με 35.000!
Αποφοίτησε από το Χάρβαρντ και τα επόμενα χρόνια συνέχισε να παίζει μπλακ τζακ σε όλον τον κόσμο.

Η "γέννηση" της ομάδας MIT Blackjack Team

Η ζωή του πήρε μια ξαφνική στροφή, όταν ο αρχηγός μιας μικρής ομάδας φοιτητών από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), ο οποίος είχε ασχοληθεί με τον υπολογισμό καρτών, τον άκουσε κάποια στιγμή να μιλά για τα κατορθώματά του.
Η ομάδα αυτή του ζήτησε να τους εκπαιδεύσει και να τους μανατζάρει…
Αργότερα γνωστή ως η διάσημη "MIT Blackjack Team".
Το 1992 η βιομηχανία του τζόγου γνώρισε μεγάλη άνοδο, όταν άρχισαν να εμφανίζονται τα μέγκα-καζίνο.
Εκείνη την εποχή, φίλοι και συνεργάτες της ομάδας του Kaplan –οι οποίοι είχαν δει τις επενδύσεις τους να αυξάνονται κατά 100%- δέχτηκαν να χρηματοδοτήσουν μια νέα εταιρεία με 1 εκατομμύριο δολάρια.
Η Strategic Investments θα εκπαίδευε λαμπρούς φοιτητές τον υπολογισμό και το μέτρημα της τράπουλας και θα τους… εξαπέλυε στα ανυποψίαστα καζίνο.
Ένας από αυτούς ήταν ο 22χρονος τότε Mike Aponte.
Έχοντας τελειοποιήσει την τεχνική του στην τάξη, του έδωσαν 40.000 δολάρια σε μετρητά για να τα παίξει εκ μέρους της ομάδας.
Μέσα στα πρώτα 10 λεπτά είχε χάσει ήδη 10.000. Αυτό, όπως είπε ο ίδιος, ήταν ένα μάθημα για το πόσο γρήγορα μπορούσαν να "πετάξουν" τα λεφτά ακόμη και με ένα επιστημονικά αποδεδειγμένο σύστημα.
Ωστόσο, συνέχισε να βασίζεται στο σύστημα της ομάδας και τελικά εκείνο το σαββατοκύριακο έφυγε από το καζίνο με καθαρά κέρδη περίπου 25.000 δολαρίων!
"Το πιο σημαντικό απ’ όλα ήταν να δείχνεις άνετος, να μπορείς να μην τραβάς επάνω σου την προσοχή γιατί… τα λεφτά τραβούν την προσοχή, όπως και να το κάνουμε" είπε ακόμη.
Η πίεση άρχισε να αυξάνεται όταν όλο και περισσότεροι παίκτες άρχισαν να γίνονται αντιληπτοί από τα καζίνο, τα οποία τους απαγόρευαν να παίζουν.
Είχαν μάλιστα, προσλάβει και ιδιωτικό ντετέκτιβ για να τους εντοπίσει.
Από τις διευθύνσεις πολλών από αυτούς, που ήταν όλες στη Βοστόνη, συνειδητοποίησαν ότι επρόκειτο για μια ομάδα φοιτητών από το ΜΙΤ.
Πολλοί ανησυχούσαν μήπως τους πιάσουν, όμως σύμφωνα με τον Aponte τα πράγματα δεν ήταν πολύ οδυνηρά. "Συνήθως σου χτυπούσαν την πλάτη και ο σεκιούριτι σε ενημέρωνε ότι μπορούσες να παίξεις σε οποιοδήποτε τραπέζι, εκτός από αυτό του μπλακ τζακ. Κάποιες φορές γίνονταν πιο επιθετικοί, ενώ τα πράγματα ήταν πιο επικίνδυνα εκτός ΗΠΑ".
Το Δεκέμβριο του 1993 η Strategic Investments διαλύθηκε, εξαιτίας της μεγάλης πίεσης. Σε εκείνη τη φάση οι παίκτες της είχαν φτάσει τους 80!
"Ήταν σα να διευθύνω μια επιχείρηση, μόνο που οι πονοκέφαλοι ήταν περισσότεροι από τη διασκέδαση" συνέχισε ο Kaplan.
Όταν έκλεισε η Strategic Investments, ο Aponte έκανε τη δική του ομάδα, όπως και άλλοι παίκτες.
Ο ίδιος έγινε πολύ γνωστός και εξακολουθεί να βγάζει τα προς το ζην από το παιχνίδι.
Έγινε πρωταθλητής στο World Series of Blackjack το 2004 και εκτός από αυτό διδάσκει ιδιώτες πώς να παίζουν μπλακ τζακ, ενώ εργάζεται και ως… σύμβουλος για καζίνο.
"Καταφέραμε κάτι που λίγοι έχουν μπορέσει. Όλοι γνωρίζουν το χρυσό κανόνα, ότι δε μπορείς να νικήσεις το “σπίτι” μακροπρόθεσμα. Όμως εμείς κάναμε ακριβώς αυτό" κατέληξε.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Δείπνο στα μουγγά σε εστιατόριο της Νέας Υόρκης

Δείπνο στα μουγγά σε εστιατόριο της Νέας Υόρκης
Όταν οι άνθρωποι βγαίνουν για δείπνο, συνήθως απολαμβάνουν, μαζί με το καλό φαγητό και την συζήτηση με την παρέα τους.
Ωστόσο, σε ένα εστιατόριο της Νέας Υόρκης η συζήτηση δεν περιλαμβάνεται στο… μενού.
Στο "Eat" (που σημάνει "τρώω" αλλά και "τρώγε" στην προστακτική) οι πελάτες δεν βγάζουν κιχ!  Οι μόνοι ήχοι είναι τα μαχαιροπίρουνα, το νερό που χύνεται στα ποτήρια και το ρούφηγμα της σούπας.
Ο ιδιοκτήτης του λέει ότι εμπνεύστηκε την ιδέα του σιωπηλού δείπνου από την εμπειρία τους ως επισκέπτης σε βουδιστικό μοναστήρι στο Θιβέτ, όπου κάθε πρωί έπαιρνε το πρωινό του μέσα στην απόλυτη σιωπή.
Αν ενδιαφέρεστε για φαγητό με φίλους υπό τον ήχο της... σιωπής και της βουδιστικής νιρβάνα, το  ήσυχο εστιατόριο βρίσκεται στη συνοικία Γκρίνποϊντ του Μπρούκλιν.

Έρχονται τα πιάτα που πλένονται μόνα τους!

Έρχονται τα πιάτα που πλένονται μόνα τους!
Αν η χειρότερη δουλειά του σπιτιού είναι για σας το πλύσιμο των πιάτων, μπορείτε να αναστενάξετε με ανακούφιση γιατί- στο άμεσο μέλλον- δεν θα χρειαστεί να ασχοληθείτε πια ποτέ με αυτό.
Η Σουηδική εταιρεία σχεδιασμού Tomorrow Machine και η ερευνητική εταιρία Innventia εφηύραν τα αυτοκαθαριζόμενα πιάτα που κάνουν τη βρώμικη δουλειά μόνα τους!
Σύμφωνα με τους σχεδιαστές, η επιφάνεια των οικιακών σκευών αυτοκαθαρίζεται σε μοριακό επίπεδο, απορρίπτοντας τα υγρά και άλλες ουσίες, υποχρεώνοντας τα να απομακρυνθούν από το πιάτο.
Οι κατασκευαστές των πιάτων νέων γενιάς (φωτ) ισχυρίζονται πως- εκτός από την ξεκούραση και την προσφορά ελεύθερου χρόνου στις νοικοκυρές- η μαζική τους διάδοση και χρήση των αυτοκαθαρίζομενων πιάτων θα έχει και περιβαλλοντολογικό όφελος, καθώς οδηγήσει σε σημαντική μείωση των απωλειών των διεθνών αποθεμάτων νερού.
Η Tomorrow Machine ισχυρίζεται ότι τα πιάτα δεν σπάνε και δεν ραγίζουν, λόγω της σκληρότητας του υλικού. "Το όραμά μας ως σχεδιαστές είναι να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο κόσμο μέσω της έρευνας, των νέων τεχνολογιών και των ευφυών υλικών", αναφέρεται στην ανακοίνωση. 
Επίσης, οι κατασκευαστές επιδιώκουν να φέρουν και την οικογενειακή γαλήνη στα σπίτια των αγοραστών τους, ελπίζοντας ότι "μια μέρα τα ζευγάρια θα σταματήσουν να διαπληκτίζονται για το πλύσιμο των πιάτων".
Η εφεύρεση μπορεί να βρεθεί στην αγορά, μόνο μετά από τα οριστικά αποτελέσματα των ερευνών για την επίδραση του υδροφοβικού καλύμματος στις τροφές. Στη συνέχεια όποιος το επιθυμεί θα μπορεί να αγοράσει τέτοια πιάτα στα καταστήματα

Μια βόλτα στο μπλε χωριό του Μαρόκο

Μια βόλτα στο μπλε χωριό του Μαρόκο (εικόνες)Αυτό το μικρό μπλε χωριό στο Μαρόκο ονομάζεται Σεφσάουεν και βρίσκεται στη βόρεια μεριά της χώρας. Πολλά από τα παλιά και γραφικά κτίρια του καλύπτονται από έντονο μπλε χρώμα κάτι που κάνει αυτό το μικρό χωριουδάκι να ξεχωρίζει με εντυπωσιακό τρόπο.
Αρχικά τα κτίρια του χωριού ήταν λευκά. Οι Εβραίοι πρόσφυγες που μπήκαν στο χωριό το 1930 έβαψαν μερικούς τοίχους μπλε συμβολίζοντας το γαλάζιο του ουρανού. Από κει και μετά σιγά σιγά βάφτηκα όλοι οι τοίχοι με το ίδιο χρώμα
Δείτε στις φωτογραφίες το εντυπωσιακό μπλε χωριό
 http://www.aggouria.net/wp-content/uploads/2014/07/%CE%BC%CF%80%CE%BB%CE%B5-%CF%87%CF%89%CF%81%CE%B9%CF%8C-4.jpg


μπλε χωριό (3)
μπλε χωριό (3)
μπλε χωριό (3)
μπλε χωριό (3) Αυτό το μικρό μπλε χωριό στο Μαρόκο ονομάζεται Σεφσάουεν και βρίσκεται στη βόρεια μεριά της χώρας. Πολλά από τα παλιά και γραφικά κτίρια του καλύπτονται από έντονο μπλε χρώμα κάτι που κάνει αυτό το μικρό χωριουδάκι να ξεχωρίζει με εντυπωσιακό τρόπο.  Αρχικά τα κτίρια του χωριού ήταν λευκά. Οι Εβραίοι πρόσφυγες που μπήκαν στο χωριό το 1930 έβαψαν μερικούς τοίχους μπλε συμβολίζοντας το γαλάζιο του ουρανού. Από κει και μετά σιγά σιγά βάφτηκα όλοι οι τοίχοι με το ίδιο χρώμαΑυτό το μικρό μπλε χωριό στο Μαρόκο ονομάζεται Σεφσάουεν και βρίσκεται στη βόρεια μεριά της χώρας. Πολλά από τα παλιά και γραφικά κτίρια του καλύπτονται από έντονο μπλε χρώμα κάτι που κάνει αυτό το μικρό χωριουδάκι να ξεχωρίζει με εντυπωσιακό τρόπο.  Αρχικά τα κτίρια του χωριού ήταν λευκά. Οι Εβραίοι πρόσφυγες που μπήκαν στο χωριό το 1930 έβαψαν μερικούς τοίχους μπλε συμβολίζοντας το γαλάζιο του ουρανού. Από κει και μετά σιγά σιγά βάφτηκα όλοι οι τοίχοι με το ίδιο χρώμαΑυτό το μικρό μπλε χωριό στο Μαρόκο ονομάζεται Σεφσάουεν και βρίσκεται στη βόρεια μεριά της χώρας. Πολλά από τα παλιά και γραφικά κτίρια του καλύπτονται από έντονο μπλε χρώμα κάτι που κάνει αυτό το μικρό χωριουδάκι να ξεχωρίζει με εντυπωσιακό τρόπο.  Αρχικά τα κτίρια του χωριού ήταν λευκά. Οι Εβραίοι πρόσφυγες που μπήκαν στο χωριό το 1930 έβαψαν μερικούς τοίχους μπλε συμβολίζοντας το γαλάζιο του ουρανού. Από κει και μετά σιγά σιγά βάφτηκα όλοι οι τοίχοι με το ίδιο χρώμα
μπλε χωριό (3)
μπλε χωριό (3)

Τα πιο περίεργα όνειρα


Τα πιο περίεργα όνειραΤι είναι τα όνειρα; Kρυφές επιθυμίες; Γραμμένες εικόνες στον εγκέφαλο που προβάλλονται όταν κοιμόμαστε και το συνειδητό δίνει τη θέση του στο υποσυνείδητο;

Θεωρίες έχουν υπάρξει πολλές για τα όνειρα, σήμερα όμως στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε 10 πράγματα τα οποία δεν γνωρίζετε για τα όνειρα σαν γενική έννοια. Ας πούμε οι τυφλοί άνθρωποι που δεν έχουν εικόνες, μπορούν να ονειρευτούν;

Ή μπορούμε να έχουμε τον έλεγχο των ονείρων μας; Μπορεί να σκεφτούμε ότι θέλουμε να δούμε όνειρο όπου θα πετάμε και να δούμε;

1. Τελικά ονειρεύονται όλοι οι άνθρωποι; Ναι όλοι. Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει επίσης ότι ονειρεύονται ακόμη και τα βρέφη.

2. Όταν κοιμόμαστε παραλύουμε; Ναι. Αρκεί να σηκώσετε το χέρι κάποιου που κοιμάται και θα δείτε ότι πέφτει σαν βαρίδι, παράλυτο. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος περνάει σε άλλο επίπεδο, ξεκουράζεται και τα νεύρα χαλαρώνουν.

3. Θυμόμαστε ή ξεχνάμε τα όνειρα μας. Στην πλειοψηφία, τα όνειρα που θυμόμαστε σε σχέση με εκείνα που έχουμε δει κατά τη διάρκεια του ύπνου, είναι ελάχιστα. Τα περισσότερα τα έχουμε ξεχάσει αμέσως μόλις ξυπνήσουμε.

4. Οι εξωτερικοί παράγοντες, και τα πρόσωπα, επιδρούν στα όνειρα μας. Για παράδειγμα μπορεί κάποιος να βίωσε έναν σεισμό και να ονειρεύεται σεισμούς. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται dream incorporation.

5. Τελικά τα όνειρα είναι έγχρωμα ή… ασπρόμαυρα; Παλιά πίστευαν ότι τα όνειρα ήταν ασπρόμαυρα, αλλά τελικά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Σε ποσοστό 80%, οι άνθρωποι ονειρεύονται με… χρώμα. Βλέπουν έγχρωμα όνειρα. Τα ασπρόμαυρα όνειρα τα βλέπουν 2 στους 10.

6. Όσοι έχουν κόψει μια κακιά συνήθεια, ας πούμε αλκοόλ, ή κάπνισμα βλέπουν πιο έντονα και πιο ρεαλιστικά όνειρα από τους άλλους.

7. Τα όνειρα των ανδρών είναι διαφορετικά από των γυναικών. Οι έρευνες έχουν δείξει ότι σε φυσιολογικές καταστάσεις τόσο για έναν άνδρα όσο και για μια γυναίκα, τα όνειρα είναι διαφορετικά. Οι άνδρες στα όνειρα τους είναι πιο διεκδικητικοί, πιο άγριοι, ενώ οι γυναίκες πιο τρυφερές και πιο ρομαντικές. Βέβαια αυτό δεν είναι θέσφατο, ή κανόνας, μιλάμε σε γενικές γραμμές.

8. Τα αρνητικά συναισθήματα βγαίνουν πολύ πιο εύκολα σε ένα όνειρο, παρά τα θετικά. Όσο και να μην συμφωνείτε έρευνες έδειξαν ότι στα όνειρα μας κατά πλειοψηφία, βγάζουμε έναν πιο σκληρό πιο κακό εαυτό παρά έναν ευαίσθητο.

9. Έρευνες επίσης δείχνουν πως μπορούμε με κάποιο μηχανισμό, προφύλαξης να έχουμε τον έλεγχο στα όνειρα μας. Πόσοι από εσάς δεν είδατε ότι πέφτετε και λίγο πριν σκοτωθείτε, είπατε με δύναμη: “Ξύπνα είναι όνειρο” και ξυπνήσατε; Ή ακόμη καλύτερα, ενώ πέφτατε είπατε, “μα γιατί πέφτω αφού μπορώ να πετάξω” και αρχίζατε να πετάτε στο όνειρο σας.

10. Οι άνθρωποι που έχασαν την όραση τους πριν τα 5 τους χρόνια, μπορούν να ονειρευτούν. Αυτό έχουν δείξει έρευνες, οι οποίες όμως διευκρινίζουν ότι ο τυφλός άνθρωπος (που επαναλαμβάνουμε έχασε πριν τα 5 του χρόνια την όραση του) μπορεί να ονειρευτεί αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν που ξέρουμε, δίχως εικόνες.

Πηγή: govastileto.gr

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Της έκανε πρόταση γάμου επί 365 μέρες…

Μια γυναίκα δέχθηκε την πιο ωραία έκπληξη γενεθλίων...

Συγκεκριμένα, ο Ντιν Σμιθ από την Αριζόνα, έφτιαξε ένα βίντεο για την αγαπημένη του Τζένιφερ Κέζελ, όπου επί 365 ημέρες ζητούσε το… χέρι της!

Ο Σμιθ έλεγε στο βίντεο: «Πρέπει να έχεις συνειδητοποιήσει ότι αυτό το βίντεο είναι μια έκπληξη για τα γενέθλιά σου! Αυτό που δεν ξέρεις είναι ότι το είχα ήδη προγραμματίσει πάνω από έναν χρόνο». Και συνεχίζει: «Ήθελα να κάνω αυτό το βίντεο να σου πω ότι σήμερα είναι η μέρα που αποφάσισα ότι θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μαζί σου!»...

Αυτό που ήθελε να κάνει ο Σμιθ ήταν να δείξει στην αγαπημένη του πόσο πολύ την αγαπά και ότι τη σκεφτόταν κάθε στιγμή της ημέρας.

Φυσικά, η Τζένιφερ υπέκυψε και είπε το πολυπόθητο «ναι»…



Το ξενοδοχείο που γιατρεύει τις πονεμένες καρδιές!

Το ξενοδοχείο που γιατρεύει τις πονεμένες καρδιές!

Το «Ardoch House» στη Σκωτία αποτελεί το αντίδοτο στο χωρισμό, στο θάνατο και γενικότερα στην απώλεια αγαπημένων προσώπων.

Μόλις χωρίσατε και δεν αντέχετε τον πόνο; Κανένα πρόβλημα! Κλείστε δωμάτιο σε ένα καταπληκτικό καταπράσινο περιβάλλον στο Εθνικό Πάρκο Loch Lomond και αφεθείτε στη θεραπεία των ειδικών. Το ξενοδοχείο μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 20 πονεμένα άτομα και να προσφέρει θεραπευτική αγωγή κατά της κατάθλιψης και της μελαγχολίας.

Το πρόγραμμα της εσωτερικής αναζήτησης και η εκμάθηση αντιμετώπισης της απώλειας διαρκεί πέντε μέρες και πραγματοποιείται με τη συνδρομή ειδικών συμβούλων ενώ η υποστήριξη περιλαμβάνει διαλογισμό, χορό, οπτικοποίηση και τη χρήση σωματικών ασκήσεων, ενώ εφαρμόζονται και αρχαίες αφρικανικές τελετουργικές πρακτικές.

Βέβαια η τιμή του είναι λιγάκι τσουχτερή και μάλλον ο πόνος θα… διπλασιατεί όταν χρειαστεί να πληρώσει κάποιος περί τις 2.800 λίρες αντί να ξεπεραστεί!






http://www.govastileto.gr

Black Diamond: Το ακριβότερο παγωτό του κόσμου κάνει 728 ευρώ

Black Diamond: Το ακριβότερο παγωτό του κόσμου κάνει 728 ευρώ
Το πιο ακριβό παγωτό του κόσμου λέγεται Black Diamond και απευθύνεται σε απαιτητικούς ουρανίσκους και γεμάτα πορτοφόλια. Η κάθε μπάλα κοστίζει 728 ευρώ και πωλείται αποκλειστικά στο Scoopi Café που βρίσκεται στο Ντουμπάι.


Ο ιδιοκτήτης Zubin Doshi χρειάστηκε πέντε εβδομάδες για τη δημιουργία του και τα υλικά του παγωτού έχουν έρθει από διάφορα μέρη του κόσμου.


Το εξωτικό παγωτό φτιάχνεται από βανίλια Μαγαδασκάρης, σαφράν από το Ιράν, μαύρη τρούφα από την Ιταλία και είναι καλυμμένο με χρυσάφι 23 καρατίων. Το μπολ μάρκας «Versace» στο οποίο σερβίρεται και το κουτάλι μένει στον πελάτη.

Πωλείται σπίτι με δώρο… την ιδιοκτήτριά του!

Πωλείται σπίτι με δώρο… την ιδιοκτήτριά του!Η ιδιοκτήτρια ενός σπιτιού στην Γιογκιακάρτα της Ινδονησίας έθεσε προς πώληση το ακίνητο της, περιλαμβάνοντας στο «πακέτο» και… τον εαυτό της. Καταβάλλοντας περίπου 70.000 ευρώ, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αγοράσουν το σπίτι, το γκαράζ, τηαυλή, αλλά και… τη 40χρονη ιδιοκτήτρια του ακινήτου.

Με την ιδιοκτήτρια Ουίνα Λία να αναζητά αγοραστή, αλλά και σύζυγο, ο μεσίτης που ανέλαβε την πώληση του σπιτιού της πρότεινε να δημοσιεύσουν μία αγγελία που να συνδυάζει και τα δύο, κάτι που η 40χρονη δέχτηκε με μεγάλη χαρά.

Η μάλλον ασυνήθιστη αγγελία έκανε τον γύρο του κόσμου, μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα, με την κα Ουίνα να δίνει μία σειρά από τηλεοπτικές συνεντεύξεις, δηλώνοντας ότι «έτσι κι αλλιώς έψαχνα και για σύζυγο».

Σύμφωνα με τον «Independent», το σπίτι διαθέτει δύο υπνοδωμάτια, δύο μπάνια, δάπεδα από γρανίτη και μία λίμνη με ψάρια στην αυλή, με την ανύπαντρη μητέρα να σημειώνει ότι θα ήταν ιδανικό για εκείνη να πουλήσει το σπίτι, αλλά να βρει ταυτόχρονα και το άλλο της μισό.

Πάντως, ο μεσίτης Ντιαν Πούρνα Ντιργαντάρα, ο οποίος είχε την ιδέα για την αγγελία, τονίζει σε όσους ενδιαφέρονται για το σπίτι ότι δεν είναι απαραίτητο να παντρευτούν την ιδιοκτήτριά του.

«Έλαβα δεκάδες τηλεφωνήματα, μπορεί και εκατοντάδες, μέσα σε λίγες ώρες. Αν κάποιος θέλει μόνο το σπίτι, μπορεί να το έχει», πρόσθεσε ο μεσίτης, μιλώντας στο περιοδικό Time.
http://www.zougla.gr






Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Οι κακοί του κόσμου...


Μοχθηροί, αιμοδιψείς και ακραία βάρβαροι...
Η Ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται, ιδιαίτερα όταν είναι να φέρει δεινά στην οικουμένη.



Και βέβαια είναι υπερπλήρης από φοβερά και τρομερά γεγονότα και αδίστακτους ανθρώπους που αφέθηκαν να τους κυριεύσει το κακό.

Φαίνεται λοιπόν πως η μοχθηρία βαδίζει με την ανθρωπότητα χέρι-χέρι, αφού ήδη από την αρχαιότητα ιστορικές φιγούρες αιματοκύλησαν τον κόσμο, ο καθένας για τους λόγους του. 

Ας δούμε λοιπόν μερικούς μόνο -αλίμονο!- από τους σφαγείς των λαών, που στην πλειονότητα των περιπτώσεων έμειναν στην Ιστορία ακριβώς λόγω αυτού...

Αυτοκράτειρα Γου


Η Γου Τζετιάν ανέβηκε στον θρόνο της Κίνας και παρέμεινε εκεί από τον Οκτώβριο του 690 μέχρι τον Φεβρουάριο του 705, την ώρα που είναι η μόνη γυναίκα στην κινεζική ηγεμονική ιστορία που κυβέρνησε μόνη. Ήταν αδίστακτη, σαδίστρια και σεξουαλικά ακόλαστη, που το μόνο που έφερε στη χώρα της ήταν χάος και πάλι χάος. Οι βασανισμοί και οι εκτελέσεις ήταν στην καθημερινή της ατζέντα, με το χόμπι της να είναι να εξαναγκάζει αβοήθητους ανθρώπους στην αυτοκτονία. Όλοι οι εσωτερικοί αντίπαλοί της εξορίστηκαν ή δολοφονήθηκαν, ενώ ούτε τα μέλη της οικογένειάς της γλίτωσαν από την οργή της, φτάνοντας μάλιστα μέχρι στο σημείο να εκτελέσει ακόμα και τη νεογέννητη κόρη της. Οι γιοι της τη γλίτωσαν με ισόβια εξορία, εκτός από έναν που διατάχθηκε από την ίδια να αυτοκτονήσει. Ο φόρος αίματος που διεκδίκησε η αδίστακτη Γου ανέρχεται σε χιλιάδες ζωές, με ανθρώπους να δηλητηριάζονται, στραγγαλίζονται, ακρωτηριάζονται, ακόμα και να καίγονται ζωντανοί. Πέθανε τον Δεκέμβριο του 705 σε ηλικία 81 ετών...

Τσιν Σι Χουάνγκ 


Ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας (221-210 π.Χ.) χαρακτηριζόταν παρανοϊκός, βάρβαρος, απάνθρωπος και αιμοβόρος, κι αυτό γιατί κατέσφαξε τον λαό του. Στον πρώτο χρόνο της ηγεμονίας του, περισσότερες από 120.000 οικογένειες εξωθήθηκαν σε αναγκαστική μετεγκατάσταση, την ώρα που έκαψε το σύνολο σχεδόν των γραπτών μνημείων της χώρας, αποκεφαλίζοντας εκατοντάδες λόγιους και ανθρώπους των γραμμάτων. Βύθισε την Κίνα στη φτώχεια, αυξάνοντας δυσανάλογα τους φόρους των αγροτών, την ώρα που επιστράτευε χιλιάδες ανθρώπους για να κατασκευάσει τα ματαιόδοξα έργα του, η πλειονότητα των οποίων πέθαινε από την εξαντλητική εργασία, την πείνα ή την οργή του Χουάνγκ. Το μόνο που φαινόταν να νοιάζει τον αυτοκράτορα ήταν η αθανασία του, κι όταν το επιστημονικό του προσωπικό απέτυχε να του δώσει την αιώνια ζωή που τόσο αποζητούσε, θα έθαβε και τους 480 από αυτούς ζωντανούς. Ακόμα και στον θάνατο δεν ησύχασε, παραγγέλλοντας το θρυλικό υπόγειο μαυσωλείο του, που χρειάστηκε 700.000 εργάτες για να χτιστεί, με τους περισσότερους να πεθαίνουν στη διαδικασία. Ο Χουάνγκ πέθανε τον Σεπτέμβριο του 210 π.Χ., με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 1 εκατομμύριο φόρο σε ανθρώπινες ζωές...

Γκοντφρουά ντε Μπουιγιόν



Ο φράγκος ιππότης ήταν ο ηγέτης της Πρώτης Σταυροφορίας, που ως γνωστόν άφησε στο πέρασμά της δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, ο οποίος έβαλε σκοπό να εκδικηθεί το αίμα του Ιησού αιματοκυλώντας τους Αγίους Τόπους. Το 1099, αυτός και ο στρατός του έφτασαν στην Ιερουσαλήμ, σκοτώνοντας όσους δεν εγκατέλειψαν την πόλη και γκρεμίζοντας μνημεία πολιτισμών. Κανείς δεν ξέφυγε από τη μανία του, στρατιώτες και πολίτες, κι όταν τους έσφαξε όλους, διέταξε τον στρατό του να κυνηγήσει και όσους είχαν διαφύγει. Σωροί χεριών, ποδιών και κεφαλιών διασκορπίστηκαν στην Ιερουσαλήμ, με τον στρατιωτικό διοικητή να περιδιαβαίνει ξυπόλητος και ευτυχισμένος τους αιματοβαμμένους δρόμους της πόλης. Περίπου 70.000 μουσουλμάνοι σκοτώθηκαν εκεί, κι όταν ο Γκοντφρουά θα πέθαινε από πανούκλα τον Ιούλιο του 1100, ο στόχος του είχε επιτευχθεί...

Ηρώδης



Ο βασιλιάς της Ιουδαίας (37-4 π.Χ.) δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Ο σκληρόκαρδος, παρανοϊκός και αιμοδιψής βασιλιάς, που επιδόθηκε σε αδιανόητες φρικαλεότητες, είναι κυρίως γνωστός για την τάση του να θέλει να σκοτώσει τον Ιησού, αλλά και για τη σφαγή των αθώων (σφαγή των νηπίων), με τον Ηρώδη να παραγγέλλει την εξόντωση κάθε αγοριού ηλικίας 2 ετών και κάτω στη Βηθλεέμ. Σύμφωνα με τη Βίβλο, τα παιδιά που θανατώθηκαν υπολογίζονται από 10.000-150.000, οι ιστορικοί ωστόσο κάνουν λόγο για μερικές δεκάδες, μιας και η Βηθλεέμ ήταν τότε μια μικρή πόλη. Όπως κι αν έχει πάντως, ο Ηρώδης θα έδινε τη διαταγή του ανεξαρτήτως του αριθμού των θυμάτων, γεγονός που επιβεβαιώνει ο θάνατος χιλιάδων άλλων υπό τις διαταγές του: από αντιπάλους και ιερείς μέχρι και μέλη της οικογένειάς του (η γυναίκα και τα τρία παιδιά του). Ο Ηρώδης θα σκότωνε τους πάντες για να παραμείνει στην εξουσία, με την πρακτική αυτή να έχει σημαδεύσει τη ζωή του. Ακόμα και στο νεκροκρέβατό του παρήγγειλε την εκτέλεση επιφανών πολιτών της Ιουδαίας, για να συνοδευτεί η κηδεία του με εθνικό ξέσπασμα πένθους. Ευτυχώς, η εντολή του αυτή αγνοήθηκε...

Ιωάννης της Αγγλίας



Ο Ιωάννης (John) ήταν ο βασιλιάς της Αγγλίας από τον Απρίλιο του 1199 μέχρι τον Οκτώβριο του 1216. Βύθισε τη χώρα του στη φτώχεια, πυροδότησε τη σύνταξη της Μάγκνα Κάρτα και ενέπνευσε τον μύθο του Ρομπέν των Δασών. Χαρακτηριζόταν άπληστος, βίαιος, κακόβουλος, ανελέητος, σεξουαλικά ασύδοτος και αμοραλιστής. Πρόδωσε τους φίλους του, τον πατέρα του, τα αδέρφια του και τη χώρα του τελικά, αποπλάνησε τις γυναίκες και τις κόρες των οικείων αλλά και των εχθρών του (πρακτική που θα του χάριζε 12 νόθα τέκνα), εξορίζοντας για πάντα τις οικογένειές τους από το βασίλειό του. Φυλάκιζε όσους δεν συμπαθούσε και τους άφηνε να πεθάνουν από την πείνα. Λεηλάτησε τις εκκλησίες και έδιωξε από τη χώρα τους ιερείς, κήρυξε πόλεμο κατά της Γαλλίας και εναντίον των βαρώνων, παραγγέλλοντας τον βασανισμό, αποκεφαλισμό, απαγχονισμό, σφαγή και τύφλωση χιλιάδων πραγματικά ανθρώπων, προσπαθώντας να κλέψει όσο το δυνατόν περισσότερα από τον λαό του. Στα χρόνια του η Αγγλία θα έχανε το μεγαλύτερο μέρος της αυτοκρατορίας της, με τον ίδιο να αυξάνει απλώς τους φόρους στα εναπομείναντα εδάφη ως αντιστάθμισμα, με νούμερα που άγγιξαν ακόμα και το 300%, κίνηση που κατέστρεψε τις ζωές χιλιάδων υπηκόων του. Κι αν δεν πέθαινε πριν κηρύξει ολομέτωπη επίθεση κατά της Γαλλίας, η Αγγλία θα είχε πέσει σε γαλλικά χέρια: τον Οκτώβριο του 1216 ωστόσο θα έχανε τη ζωή του επειδή έφαγε πολλά ροδάκινα και ήπιε πολύ μπίρα...

Ταμερλάνος 



Ο άνθρωπος που κατέκτησε κατά τον 14ο αιώνα τη Δυτική, Κεντρική και Νότια Ασία, εγκαθιδρύοντας τη δυναστεία του, πίστευε ότι καταγόταν από τη γενιά του Τζένγκις Χαν. Ο αιμοχαρής και αδίστακτος κατακτητής θα έφερνε όλεθρο και καταστροφή σε εκατομμύρια ανθρώπους, καθώς δεν διέθετε κανενός είδους έλεος: 200.000 στρατιώτες και πολίτες που παραδόθηκαν στην Ινδία εκτελέστηκαν επιτόπου, 20.000 αποκεφαλίστηκαν στην πόλη Χαλέπι της Συρίας, 70.000 εκτελέστηκαν στην Ιφσάν, άλλες 70.000 αποκεφαλίστηκαν στο Τικρίτ και 90.000 ακόμα στη Βαγδάτη. Εξανάγκαζε τους αντιπάλους του σε φρικιαστικό θάνατο με πνιγμό, την ώρα που τεράστιοι σωροί με τα κρανία των εχθρών στήνονταν στο πεδίο της μάχης για τον Ταμερλάνο, για να τα επιθεωρεί καμαρώνοντας τις νίκες του. Αγαπημένες μέθοδοι εκτέλεσης ήταν ο αποκεφαλισμός, ο ακρωτηριασμός και το κάψιμο ζωντανών ανθρώπων. Ο Ταμερλάνος πέθανε από φυσικά αίτια τον Φεβρουάριο του 1405, όχι βέβαια προτού στερήσει τη ζωή σε 15-20 εκατομμύρια ανθρώπους...

Νέρων



Ο πέμπτος αυτοκράτορας της Ρώμης, από το 54-68 μ.Χ., θα άφηνε πίσω του ερείπια. Κυριολεκτικά. Η παρακμή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας συνοδεύτηκε με το κάψιμο ολόκληρων πόλεων και την εκτέλεση χιλιάδων ανθρώπων, με τα μέλη της οικογένειάς του να δολοφονούνται συστηματικά από την οργή του: η πρώην γυναίκα του, η σύζυγος, η μητέρα του και πολλοί ακόμα θα έβρισκαν τραγικό θάνατο. Ο Νέρωνας δηλητηρίαζε, αποκεφάλιζε, μαχαίρωνε, έκαιγε, έβραζε, σταύρωνε και παλούκωνε όποιον του έκανε κέφι, βίαζε γυναίκες, ακρωτηρίαζε τα απόκρυφα μέρη αντρών και γυναικών και πολλές πολλές ακόμα αποτρόπαιες πράξεις. Όταν μάλιστα έκαψε την ίδια τη Ρώμη, απολάμβανε το θέαμα από τα ανάκτορά του, με την τεράστια πυρκαγιά να κατακαίει πολλούς πολίτες, να αφήνει χιλιάδες ανέστιους και ακόμα περισσότερους βουτηγμένους στη φτώχεια. Και βέβαια παρά το γεγονός ότι εκείνος είχε διατάξει το κάψιμο της πόλης, κατηγόρησε τους χριστιανούς, με εκατοντάδες πρωτοχριστιανούς να βρίσκουν μαρτυρικό χαμό ως αντίποινα. Μοιραία θεωρήθηκε ο «Αντίχριστος», αφού αποκεφάλισε ακόμα και τον απόστολο Παύλο και σταύρωσε (ανάποδα!) τον Πέτρο. Ο Νέρωνας θα αυτοκτονούσε όταν διαπίστωσε ότι έχανε την επανάσταση και η ζωή του ήταν πλέον σε κίνδυνο...

Καλιγούλας



Ο τρίτος αυτοκράτορα της Ρώμης, από το 37-41 μ.Χ., ήταν αμετροεπής, σαδιστής, πολυδάπανος και με τρομακτική έφεση στις σεξουαλικές περιπέτειες. Στους τρεις πρώτους μήνες της ηγεμονίας του τρόμου, περισσότερα από 160.000 ζώα θυσιάστηκαν προς τιμή του, καθώς πίστευε ότι ήταν θεός. Κάτω από τη διακυβέρνησή του μάλιστα οι ρωμαϊκοί νόμοι έγιναν όργανα βασανιστηρίου, με τον Καλιγούλα να θεωρεί ότι οι φυλακισμένοι έπρεπε να βρουν μαρτυρικό θάνατο. Τότε ήταν που θα ξεκινούσε να δολοφονεί με φρικιαστικούς τρόπους για την ψυχαγωγία του, με τις εκτελέσεις να διαρκούν ακόμα και μέρες ολόκληρες. Στραγγάλιζε και αποκεφάλιζε παιδιά, ξυλοκοπούσε μέχρι θανάτου αντιπάλους, ανάγκαζε οικογένειες να παραβρεθούν στις εκτελέσεις των τέκνων τους, έκοβε τις γλώσσες των εχθρών του, τάιζε τα λιοντάρια του με κρατουμένους, με τη σκληρότητά του να εξαναγκάζει τους στόχους του να αυτοκτονούν πολλές φορές παρά να αφεθούν στα αποτρόπαια βασανιστήρια που τους επιφύλασσε ο παρανοϊκός μονάρχης. Βίαζε γυναίκες, περιλαμβανομένων των τριών αδερφών του, με την αγαπημένη του πάντως μέθοδο εκτέλεσης να είναι το πριόνισμα του θύματος και την ακόμα πιο αγαπημένη του λιχουδιά να είναι το μασούλημα των όρχεων των ανθρώπων που σκότωνε. Κι όταν θα δολοφονούταν το 41 μ.Χ., οι ρωμαίοι πολίτες θα ανακουφίζονταν για λίγο, πριν έρθει ο Νέρωνας να ξανακάνει τη διαφορά στο βασίλειο του φόβου...

Αττίλας



Ο Αττίλας κυβέρνησε τους Ούνους από το 434-453, με την αυτοκρατορία του να εκτείνεται από τον Ουράλη Ποταμό μέχρι τη Γερμανία και από τη Βαλτική μέχρι τον Δούναβη. Ο αιμοσταγής και ανελέητος πολεμιστής αγαπούσε ιδιαίτερα τον πόλεμο, βάζοντας στόχο να διαλύσει τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, καταστρέφοντας τα πάντα στο διάβα του. Σκότωνε ακόμα και τους ρωμαίους πολίτες που τον ικέτευαν για έλεος, με την καταστρεπτική του μανία να λογίζεται από τους εχθρούς του ως τιμωρία από τους θεούς. Γι' αυτό και πήρε το παρατσούκλι «Μάστιγα του Θεού»! Για τον Αττίλα η ανθρώπινη ζωή δεν είχε νόημα, γι' αυτό και βασάνιζε και σκότωνε αδιακρίτως είτε εχθρούς είτε δικούς του, αφανίζοντας συχνά τους πληθυσμούς ολόκληρων πόλεων. Οι ρωμαϊκές πόλεις που βρέθηκαν στο πέρασμά του εξαφανίστηκαν από προσώπου γης, με τον αριθμό των θυμάτων που άφησε πίσω της η «Μάστιγα» να λογίζεται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Κι όταν συνάντησε την αγία Ούρσουλα και θέλησε να την παντρευτεί, η άρνηση της γυναίκας να ενδώσει στις πιέσεις του δεν θα κατέληγε μόνο στον θάνατό της, αλλά και στην εκτέλεση των 11.000 συντρόφων της. Ο θρύλος τον θέλει να πίνει αίμα γυναικών, την ώρα που είναι σίγουρο ότι σκότωσε δύο από τους γιους του και τον αδερφό του...

Τζένγκις Χαν



Ο ηγέτης της μογγολικής αυτοκρατορίας, από το 1206-1227, κατάφερε να κυριεύσει το μεγαλύτερο μέρος της Κίνας και όλα τα εδάφη γύρω από την Κασπία Θάλασσα. Ήταν αδίστακτος, εξαιρετικά εκδικητικός και αιμοδιψής, αφανίζοντας πολυάριθμες πόλεις και δολοφονώντας χιλιάδες στρατιώτες, πολίτες και παιδιά. Κι όταν λέμε χιλιάδες, είναι ίσως αισιόδοξη εκτίμηση, αφού σε ένα περιστατικό μόνο σφαγίασε 700.000 ανθρώπους! Αποκεφάλιζε τους φτωχούς και βασάνιζε τους πλούσιους για να του παραδώσουν τους θησαυρούς τους, την ώρα που ο συνήθης τρόπος θανάτωσης περιλάμβανε την έγχυση λιωμένου μετάλλου (συνήθως ασήμι) στα μάτια και τα αυτιά του θύματος. Βίαζε τις γυναίκες μπροστά στις οικογένειές τους και διέλυσε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, ενώ αυτός ήταν που εγκαινίασε το μέτρο της χρήσης ατόμων ως ανθρώπινες ασπίδες. Και βέβαια υποδούλωσε εκατοντάδες χιλιάδες, με τα νούμερα των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από τα έργα του Τζένγκις Χαν να ξεπερνούν ακόμα και την πλέον αχαλίνωτη φαντασία: 20-60 εκατομμύρια χαμένες ζωές, με πληθυσμούς ολόκληρους να εξαφανίζονται. Σκότωσε τα 3/4 του πληθυσμού του ιρανικού οροπεδίου, που υπολογίζονταν σε 10-15 εκατομμύρια. Σκότωσε ακόμα και τον 13χρονο αδερφό του γιατί του είχε κλέψει ένα ψάρι. Πέθανε από φυσικά αίτια το 1227...

http://to-kounavi.blogspot.com

Το τραγουδι της ημερας.


Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Διαβολικά παιδιά, ανήλικοι δολοφόνοι!


«Ουδείς εκών κακός», δίδασκε ο Σωκράτης, δεν είχε γνωρίσει ωστόσο αυτά τα παιδιά.



Γιατί υπάρχουν φορές που το αδιανόητο συμβαίνει: τα παιδιά σκοτώνουν. 

Κάποια επιλέγουν να αφαιρέσουν τη ζωή σε μέλη της οικογένειάς τους, παρά τις φαινομενικά αγαστές σχέσεις τους.

Άλλα το κάνουν επειδή ακριβώς το μεγάλωμά τους απείχε πολύ από το να είναι φυσιολογικό, περιλαμβάνοντας κακοποίηση και βία. 

Και υπάρχουν βέβαια και μερικά «παραπλανημένα» παιδιά που ωθούνται στον φόνο από τη ζωώδη συγκίνηση της πράξης, επιδιδόμενα σε μαζικές ανθρωποκτονίες που στερούν τη ζωή σε αθώα θύματα. 

Τα παιδιά υποτίθεται ότι είναι αγνά και άσπιλα, χωρίς μίση, φονική οργή και επιθυμία για φόνο, κι όμως κάθε τόσο όλο και κάποια διαβόητη υπόθεση ειδεχθούς παιδικού εγκλήματος βλέπει το φως της δημοσιότητας. 

Με αυτά υπόψη, ας δούμε τα πλέον διαβολικά παιδιά των εγκληματικών χρονικών, με το όριο ηλικίας της λίστας να είναι τα 17 χρόνια…

Bryan και David Freeman



Ο 17χρονος Bryan Freeman και ο 16χρονος αδελφός του David, με ξυρισμένα τα κεφάλια ως σύμβολο των νεοναζιστικών τους πεποιθήσεων, ήταν οι βασικοί ύποπτοι όταν οι γονείς και ο μικρότερος αδερφός τους βρέθηκαν ξυλοκοπημένοι μέχρι θανάτου στο σπίτι τους στην Πενσιλβάνια. Τα παιδιά τρομοκρατούσαν την οικογένειά τους και φυσικά ολόκληρη την πόλη, μετατρέποντας την υπόθεση στον χειρότερο εφιάλτη κάθε γονέα: η άθλια κατάληξη της μακροχρόνιας πάλης γενεών μέσα στην οικογένεια θα οδηγούσε στον στυγερό φόνο των γονέων χωρίς ιδιαίτερο λόγο…

Edmund Kemper 



Το 1964, όταν ο Edmund Kemper ήταν 15 ετών, θα πυροβολούσε θανάσιμα τους παππούδες του. Ο πιτσιρικάς είχε προσχεδιάσει μεθοδικά το ειδεχθές έγκλημά του και δεν είχε τύψεις αργότερα, όπως θα εξομολογηθεί κατόπιν. Οι Αρχές της Καλιφόρνια θα τον έκλειναν σε αναμορφωτήριο και θα τον υπέβαλαν σε μια σειρά από πειραματικές ψυχιατρικές θεραπείες, ενώ πέντε χρόνια αργότερα θα απελευθερωνόταν, με τους γιατρούς να έχουν πειστεί ότι ο παρανοϊκός Kemper θεραπεύτηκε. Όταν ωστόσο ο 20χρονος μανιακός δολοφονήσει και διαμελίσει 8 γυναίκες σε χρονικό διάστημα 5 ετών, περιφέροντας μάλιστα τα κομμένα μέλη των πτωμάτων πάνω του, όλοι κατάλαβαν ότι το ψυχιατρικό συμβούλιο που είχε γνωμοδοτήσει ότι ο Kemper δεν αποτελούσε απειλή για την κοινωνία είχε κάνει τραγικό λάθος…

Joshua Phillips 



Το 1998, ο 14χρονος Joshua Phillips ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου την 8χρονη γειτονοπούλα του και έκρυψε το πτώμα της κάτω από το κρεβάτι του. Εφτά μέρες μετά, η μητέρα του παρατήρησε κηλίδες αίματος στο δωμάτιο του μικρού, με τον Joshua να ισχυρίζεται ότι είχε χτυπήσει κατά λάθος τη φίλη του Maddie στο μάτι με το ρόπαλο του μπέιζμπολ. Μέσα στον πανικό του, τη μετέφερε στο δωμάτιό του, όπου την ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου, καταφέροντάς της και 11 μαχαιριές για να σιγουρευτεί για το τέλος της. Η ιστορία του ωστόσο δεν έπεισε το δικαστήριο της Φλόριντα, το οποίο και τον καταδίκασε για φόνο πρώτου βαθμού. Η μητέρα του παλεύει ακόμα δικαστικά, θεωρώντας ότι επιβλήθηκε άδικα στον ανήλικο γιο της ποινή ενηλίκου…

Willie Bosket 



Γεννημένος στις 9 Δεκεμβρίου 1962, ο Willie Bosket είναι ένας καταδικασμένος δολοφόνος, με τα στυγερά του εγκλήματα -που ξεκίνησαν ενώ ήταν ακόμα παιδί- να οδηγούν σε τροποποίηση του πολιτειακού νόμου της Νέας Υόρκης, ώστε να μπορούν να δικάζονται οι ανήλικοι ως ενήλικοι και να λαμβάνουν τις ίδιες σκληρές ποινές! Στις 19 Μαρτίου 1978, όταν ο Bosket ήταν στα 15 του, θα σκότωνε τον Noel Perez στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης για να τον ληστέψει με την ησυχία του. Οχτώ μέρες αργότερα, ο πιτσιρικάς θα σκότωνε άλλον έναν άντρα, όταν αντιστάθηκε στην απόπειρα ληστείας του. Ο Bosket θα συλληφθεί και θα καταδικαστεί σε 5 χρόνια φυλάκισης, την ανώτερη ποινή που μπορούσε να λάβει ανήλικος. Το σύντομο της ποινής του ωστόσο προκάλεσε τη δημόσια κατακραυγή, οδηγώντας σε τροποποίηση του ποινικού κώδικα της πολιτείας το 1978, με τη Νέα Υόρκη να γίνεται η πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ που θα δίκαζε έκτοτε ανήλικους που είχαν διαπράξει φόνο με τις ίδιες ποινές που λάμβαναν οι ενήλικοι. Ο Bosket θα αποφυλακιστεί μετά το πέρας της ποινής του, θα καταδικαστεί ωστόσο και πάλι για μια σειρά από άλλα κακουργήματα, για τα οποία «έφαγε» μπόλικες φορές ισόβια. Σήμερα εκτίει την ποινή του στο σωφρονιστικό σύστημα της Νέας Υόρκης, σε απόλυτη απομόνωση…

Laurie Tackett 



Ένα ήσυχο σαββατιάτικο πρωινό, στις 11 Ιανουαρίου 1992, ο κάτοικος της Ιντιάνα Donn Foley και ο αδελφός του Ralph αποφάσισαν να πάνε για κυνήγι σε δάσος της πολιτείας. Ενώ βρίσκονταν στο αυτοκίνητό τους, παρατήρησαν ένα περίεργο αντικείμενο λίγα μέτρα μακριά από τον δρόμο: έμοιαζε με ανθρώπινο σώμα, αλλά ήταν τόσο βάναυσα καμένο και κακοποιημένο που το πήραν για κούκλα. Όταν πλησίασαν, συνειδητοποίησαν με φρίκη ότι δεν ήταν κούκλα, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν η σορός της Shanda Sharer, του θύματος ενός περίεργου λεσβιακού τριγώνου. Το πετσοκομμένο σώμα της ήταν μαχαιρωμένο, με τον θάνατο να προκαλείται από την παράδοση του σώματος στην πυρά. Οι αστυνομικές έρευνες οδήγησαν στη Laurie Tackett ως ύποπτη, από κοινού με τις Toni Lawrence και Hope Rippey. Η Mary Laurine (Laurie) Tackett είχε γεννηθεί στις 5 Οκτωβρίου 1974 και ήταν ακόμα ανήλικη όταν έκανε το αποτρόπαιο φονικό. Η ίδια ισχυρίστηκε στο δικαστήριο ότι είχε κακοποιηθεί ως παιδί από τον πατέρα της τουλάχιστον δύο φορές…

Brenda Anne Spencer 



Τη Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 1979, η 16χρονη Brenda Spencer θα τραυμάτιζε με πυροβολισμούς 8 παιδιά και έναν αστυνομικό σε δημοτικό σχολείο του Σαν Ντιέγκο, ενώ θα στερούσε τη ζωή στον διευθυντή του σχολείου Burton Wragg και τον επιστάτη Mike Suchar. Το σχολείο ήταν απέναντι από το σπίτι της, ενώ το όπλο ήταν το πρόσφατο χριστουγεννιάτικο δώρο του πατέρα της. Όταν το περιστατικό (που κράτησε 6 ώρες) τελείωσε και η έφηβη συνελήφθη, δήλωσε ως λόγο για το αποτρόπαιο έγκλημά της: «Σιχαίνομαι τις Δευτέρες. Αυτό ζωντάνεψε κάπως τη μέρα. Δεν είχα κανέναν λόγο να το κάνω, ήταν απλά πολύ διασκεδαστικό, σαν να πυροβολείς πάπιες σε μια λιμνούλα. Τα παιδιά έμοιαζαν με κοπάδι από αγελάδες που στέκονταν τριγύρω. Παραήταν εύκολοι στόχοι»… 

Jon Venables και Robert Thompson 



Τα 10χρονα παιδιά Jon Venables και Robert Thompson συνήθιζαν να κλέβουν μικροπράγματα από το γειτονικό εμπορικό κέντρο. Γιατί αποφάσισαν να «κλέψουν» τον 2χρονο James Bulger δεν είναι γνωστό, επρόκειτο για προσχεδιασμένο σενάριο ή μήπως ήταν ξαφνική παρόρμηση; Όταν τον απήγαγαν βέβαια, δεν ήξεραν τι να τον κάνουν, γι’ αυτό και αποφάσισαν να δολοφονήσουν το μικρό αγόρι: το πήγαν μια βόλτα στην εξοχή, όπου το βασάνισαν σε ακραίο βαθμό και κατόπιν παράτησαν τη σορό του τραγικού παιδιού στις ράγες του τρένου. Το στυγερό έγκλημα δεν είχε διαπραχθεί από ψυχασθενή φονιά, αλλά από 10χρονα παιδιά…

Jesse Pomeroy 



Ο Jesse Pomeroy ήταν 14 ετών όταν συνελήφθη το 1874 για τον αποτρόπαιο φόνο ενός 4χρονου παιδιού, υπόθεση που θα του κολλούσε το παρατσούκλι «ο παιδικός δαίμονας της Βοστόνης». Η φρικιαστική του περιπέτεια είχε ξεκινήσει 3 χρόνια νωρίτερα, όταν κακοποίησε σεξουαλικά και βασάνισε άλλα 7 νεαρά αγόρια. Για τα κακουργήματα αυτά ο Pomeroy θα μεταφερόταν σε αναμορφωτήριο, θα έβγαινε ωστόσο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Αμέσως μετά την αποφυλάκισή του, θα ακρωτηρίαζε και θα σκότωνε ένα 10χρονο κοριτσάκι που μπήκε στο κατάστημα της μητέρας του, ενώ έναν μήνα μετά θα απαγάγει τον 4χρονο Horace Mullen, θα τον μεταφέρει σε έναν βάλτο και θα τον πετσοκόψει τόσο άσχημα με το μαχαίρι του που το πτώμα βρέθηκε σχεδόν αποκεφαλισμένο. Όταν η αστυνομία τον ρώτησε αν ήταν αυτός ο ένοχος του ειδεχθούς εγκλήματος, ο Pomeroy απάντησε αδιάφορα «υποθέτω ότι εγώ το έκανα», ομολογώντας ότι είχε σκοτώσει και το κοριτσάκι, θάβοντας το πτώμα της στο κελάρι του καταστήματος της μητέρας του. Ο Pomeroy καταδικάστηκε σε θάνατο, η δημόσια κατακραυγή ωστόσο για την καταδίκη ενός παιδιού σε εκτέλεση θα οδηγούσε το δικαστήριο στη μετατροπή της ποινής του σε 40 χρόνια κάθειρξης σε πλήρη απομόνωση…

Mary Bell 



Μία μέρα πριν από τα ενδέκατα γενέθλιά της, στις 25 Μαρτίου 1968, η Mary Bell θα στραγγάλιζε το νεαρό αγόρι Martin Brown. Λίγο αργότερα, στις 31 Ιουλίου 1968, η Mary και η φίλη της Norma Bell (δεν ήταν συγγενείς) θα συνεργάζονταν στον στραγγαλισμό του 3χρονου Brian Howe, με τη Mary να επιστρέφει στο σημείο του φόνου και να χαράζει με ψαλίδι πάνω στο στομάχι του παιδιού το γράμμα «Ν», το οποίο άλλαξε αμέσως σε «Μ». Με το ίδιο ψαλίδι, η Mary Bell θα έκοβε τούφες από τα μαλλιά του Brian Howe αλλά και τμήμα από τα γεννητικά του όργανα. Καθώς τα δύο κορίτσια παραήταν μικρά και οι καταθέσεις τους έρχονταν σε αντίθεση, δεν έγινε ποτέ γνωστό τι ακριβώς συνέβη εκείνη την ημέρα, θα καταδικάζονταν ωστόσο αμφότερες τον Αύγουστο για διπλή ανθρωποκτονία. Η Mary αποφυλακίστηκε το 1980 και ζει έκτοτε με την οικογένειά της και τη μικρή της κόρη…

Όλα τα παιδιά που αιματοκύλησαν σχολεία



Τα περιστατικά με μακελειά σε αμερικανικά σχολεία έχουν γνωρίσει μια μακάβρια αύξηση τα τελευταία 15 χρόνια, με τον κόσμο να αναρωτιέται γιατί. Τα δολοφονικά αυτά παιδιά αποκτούν πρόσβαση σε αυτόματα όπλα, στις περισσότερες περιπτώσεις, ενώ πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθεί πιστόλια και μαχαίρια με την ίδια φρικαλέα αποτελεσματικότητα. Διδακτικό προσωπικό, εργαζόμενοι σε σχολεία, γονείς και παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους από το ακατανόητο αυτό γεγονός των σχολικών μακελειών, που βυθίζουν την αμερικανική κοινωνία (αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο) στο πένθος. Με τα τελευταία περιστατικά να είναι γνωστά, ας θυμηθούμε μια σειρά από παλιότερες περιπτώσεις:

24 Μαρτίου 1998: ο 11χρονος Andrew Golden και ο 13χρονος Mitchell Johnson σκοτώνουν 15 ανθρώπους στον παιδικό σταθμό Westside Middle School Playground. 20 Απριλίου 1999: ο 18χρονος Eric Harris και ο 17χρονος Dylan Klebold εισβάλουν στο γυμνάσιο Columbine High School και αφήνουν 13 νεκρούς και 25 τραυματίες. 15 Νοεμβρίου 1995: ο 17χρονος Jamie Rouse μπουκάρει στο Richland School Tennessee τραυματίζοντας 4 ανθρώπους και στερώντας τη ζωή σε 2. 2 Φεβρουαρίου 1996: ο 14χρονος Barry Loukaitis θα εκτελέσει 3 ανθρώπους και θα τραυματίσει άλλους 2 στο Moses Lake Washington School. 21 Μαΐου 1998: ο 14χρονος Kipland Kinkle αιματοκυλά το Springfield Oregon,αφήνοντας 3 νεκρούς και 8 τραυματίες.

10 ληστείες… ιδιαιτέρως περίεργες!



Όταν ο «εγκέφαλος» συλλαμβάνει εγκληματικό πλάνο ζηλευτό!
Η ληστεία είναι ένα έγκλημα που διαιωνίζεται στο διάβα της Ιστορίας μέσα από ξεχωριστές περιπτώσεις και διαβόητα παραδείγματα.

Πολλές μάλιστα αξιομνημόνευτες ληστείες έχουν αποκρυσταλλωθεί στο κινηματογραφικό σύμπαν, μέσα από ντοκιμαντέρ ή ταινίες μυθοπλασίας με την απαραίτητη «σάλτσα».
Όσο για τους «εγκεφάλους» των υποθέσεων, τους θυμόμαστε συνήθως για τα «σκοτεινά» τους κίνητρα αλλά και την ιδιαίτερη τροπή της μοίρας, που κάνει τις ιστορίες τους αρκούντως ενδιαφέρουσες.
Η λίστα μας αποτελείται από περιβόητες υποθέσεις «απαλλοτρίωσης» που συνέβησαν με ιδιαίτερο τρόπο ή, αλλιώς, οι περιστάσεις της εκτέλεσής τους δεν μπορούν να ξεχαστούν!
Ας δούμε μερικά παραδείγματα…
  • Dirk, ο πιγκουίνος – 2012
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (2)
Πρόκειται σίγουρα για κλοπή που δεν θα περάσει στην Ιστορία για τη ζηλευτή της λεία, με την παραδοξότητα -και την ιλαρότητα- της εκτέλεσής της να της εξασφαλίζουν ωστόσο μια θέση στη λίστα μας. Τρεις νεαροί Βρετανοί, μεθυσμένοι καθώς ήταν, μπούκαραν στο ενυδρείο SeaWorld της Αυστραλίας, έκοψαν τις βόλτες τους, κολύμπησαν στην πισίνα με τα δελφίνια και φεύγοντας άρπαξαν και τον Dirk, τον πιγκουίνο-μασκότ του aquarium! Την επόμενη μέρα ξύπνησαν στο διαμέρισμά τους παρέα με τον πιγκουίνο, τον οποίο και παράτησαν σε γειτονική λίμνη, πριν τον ανακαλύψουν οι ιθύνοντες του ενυδρείου και τον γυρίσουν με ασφάλεια στο σπίτι του, με τους τρεις δράστες να συλλαμβάνονται λίγο αργότερα.
Το περίεργο της υπόθεσης; Ότι το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας χρησιμοποιήθηκε από τους ενόχους ως πειστήριο για να αποδείξουν ότι δεν σκόπευαν να κάνουν κακό στο συμπαθές ζώο! Τη γλίτωσαν με υψηλά πρόστιμα…
  • Ο βρετανικός θησαυρός – 1303
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (3)
Ο Richard Pudlicott ήταν ένας χωρικός που ζούσε στο Λονδίνο το 1303, βυθισμένος στα χρέη. Αποφάσισε να ξελασπώσει οικονομικά σχεδιάζοντας μια ληστεία στο Αβαείο του Ουέστμινστερ, όπου και φυλασσόταν ο θησαυρός του βασιλιά Εδουάρδου Α’. Στη συμμορία του προσέλκυσε ακόμα και μέλη της εκκλησίας, για να τον βοηθήσουν με θέματα ασφάλειας, ενώ λάδωσε και μια σειρά από υπευθύνους του χώρου. Έπειτα από βδομάδες προσεκτικής προετοιμασίας, ο Richard βρέθηκε τελικά στην κάμαρα όπου κρατούταν ο θησαυρός: σεντούκια και κουβάδες γεμάτα κοσμήματα και χρυσά νομίσματα ανοίγονταν μπροστά του! Θα παρέμενε μάλιστα κλεισμένος στο δωμάτιο για δύο ολόκληρες μέρες πριν βρει ευκαιρία να το σκάσει με όσα περισσότερα μπορούσε να κουβαλήσει. Η λεία του; Περίπου 100.000 λίρες, ποσό-μαμούθ που αντιστοιχούσε στα έσοδα από την ετήσια φορολογία ολόκληρου του Ηνωμένου Βασιλείου! Ο βασιλιάς, απασχολημένος με τον πόλεμο στη Σκωτία, ενημερώθηκε από τους φύλακες για την κλοπή, και τα επόμενα χρόνια εκατοντάδες Λονδρέζοι θα ανακρίνονταν για το γεγονός, περιλαμβανομένου και του Richard, ο οποίος και ομολόγησε υπερήφανος καθώς ήταν για τη διαβόητη λεία του. Απέκρυψε βέβαια τους συνεργούς του, μιας και ήταν μέλη του κλήρου, και ανέλαβε πλήρως την ευθύνη, αδίκημα που θα τον έφερνε στην αγχόνη το 1305. Όχι μόνο κρεμάστηκε, αλλά και γδάρθηκε, με το δέρμα του να καρφώνεται στην πόρτα του Αβαείου ως υπενθύμιση στους επίδοξους ληστές.
Το περίεργο της υπόθεσης; Για μήνες μετά τη ληστεία, οι ψαράδες του Τάμεση έπιαναν στα δίχτυα τους χρυσά νομίσματα και ανεκτίμητα κοσμήματα, ανασύροντας σιγά σιγά το μεγαλύτερο μέρος του κλεμμένου θησαυρού…
  • Καζίνο Circus Circus – 1993
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (4)
Βγαίνοντας το 1992 από τη φυλακή για ένοπλη ληστεία και φόνο (από το 1969), ο Roberto Solis ξεκίνησε να σχεδιάζει το επόμενο χτύπημά του: δελέασε την 20χρονη Heather Tallchief να συμμετέχει στη ληστεία και κατέφυγαν στο Μεξικό για να μορφοποιήσουν το πλάνο τους. Η Heather θα έπιανε δουλειά στην εταιρία security που έκανε τις παραδόσεις προς και από το καζίνο Circus Circus του Λας Βέγκας και, όταν θα της δινόταν η ευκαιρία, θα άρπαζε το θωρακισμένο όχημα, που μετέφερε συνήθως περί τα 2,5 εκατ. δολάρια, και θα το μετέφερε σε νοικιασμένη αποθήκη λίγο πιο κάτω, με τον Solis να την περιμένει εκεί. Έτσι κι έγινε την 1η Οκτωβρίου 1993, με το εγκληματικό πλάνο να ολοκληρώνεται με απόλυτη επιτυχία! Το ζευγάρι νοίκιασε αεροπλάνο και κατέφυγε στο Μαϊάμι με την υπέρογκη λεία, παραμένοντας άφαντο για χρόνια. Έκαναν ένα παιδί και ζούσαν ευτυχισμένοι, μέχρι που μια ωραία πρωία ο Solis εξαφανίστηκε με τα κλοπιμαία, αφήνοντας τη Heather Tallchief με το παιδί και… 1.000 δολάρια. Το 2005 η Tallchief θα παραδοθεί και θα φυλακιστεί, με τον 66χρονο Solis να παραμένει άπιαστος.
Το περίεργο της υπόθεσης; Όταν ρωτήθηκε στην ανάκριση για τα κίνητρα της συμμετοχής της στη ληστεία, η Tallchief ισχυρίστηκε ότι ο Solis την είχε υπνωτίσει, αλλά και είχε χρησιμοποιήσει μαγεία μέσω σεξ(!) για να την πείσει να εμπλακεί στο κακούργημα…
  • «Εκρηκτική» -και καταναγκαστική- ληστεία τράπεζας – 2003
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (5)
Ήταν το 2003 όταν ο Brian Wells, ντελιβεράς σε πιτσαρία, πήγε με το μηχανάκι του σε μια διεύθυνση. Αντί για πεινασμένους πελάτες, βρήκε ένα ένοπλο ζευγάρι, που με την απειλή όπλου τον ανάγκασαν να φορέσει ένα μεταλλικό κολάρο με ενσωματωμένη βόμβα! Του παρέδωσαν κατόπιν ένα σημείωμα με οδηγίες για την εκτέλεση ληστείας σε τράπεζα και τη μεταφορά των κλοπιμαίων σε ασφαλή τοποθεσία. Έπρεπε μάλιστα να ολοκληρώσει κάθε στάδιο της ληστείας σε προκαθορισμένο χρόνο για να μην εκραγεί η βόμβα, αν και κατοπινές αστυνομικές έρευνες θα υποδείκνυαν ότι η βόμβα ήταν προγραμματισμένη να εκραγεί ανεξαρτήτως επιτυχίας σχεδίου. Ο Wells λήστεψε πράγματι την τράπεζα, αντί για 250.000 δολάρια που απαίτησε έφυγε ωστόσο μόνο με 10.000, με την αστυνομία να τον περιμένει έξω από την πόρτα της τράπεζας. Ο Wells παραδόθηκε αμέσως και ικέτεψε τους αστυνομικούς να καλέσουν τους πυροτεχνουργούς, κάτι που έγινε εντελώς απρόθυμα από τις Αρχές. Μισή ώρα αργότερα έφτασε η ειδική ομάδα πυροτεχνουργών, μόνο που είχε αργήσει τρία λεπτά: στις 3:18 μ.μ η βόμβα εξερράγη γύρω από τον λαιμό του Wells, με το περιστατικό να καλύπτεται ζωντανά από την τηλεόραση. Το 2007, οι δράστες θα συλλαμβάνονταν: οι Kenneth Barnes και Marjorie Deihl-Armstrong καταδικάστηκαν σε 45 και 30 χρόνια φυλάκισης, αντίστοιχα.
Το περίεργο της υπόθεσης; Το κίνητρο της ληστείας ήταν ότι ο Kenneth Barnes χρειαζόταν επειγόντως χρήματα για να οργανώσει τη δολοφονία του πατέρα της Diehl-Armstrong, κίνηση που θα τους εξασφάλιζε τεράστια κληρονομιά και θα τους έκανε εκατομμυριούχους…
  • Τα βασιλικά κοσμήματα της Αγγλίας – 1671
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (6)
Τον 17ο αιώνα, ο συνταγματάρχης Thomas Blood ήταν διαβόητος για την κατεργαριά και τη δόλια συμπεριφορά του: άλλαζε στρατόπεδα στον πόλεμο και δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να προδώσει τους δικούς του στη μάχη. Ήταν το 1671 λοιπόν όταν θα οργάνωνε την πλέον τολμηρή και αξιόποινη πράξη του: την κλοπή του θησαυρού του βασιλιά Καρόλου Β’. Μασκαρεμένος σαν κληρικός άλλης θρησκείας, ο Blood μπήκε στον Πύργο του Λονδίνου συνοδευόμενος από γυναίκα-συνεργό, κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του 77χρονου φρουρού του θησαυρού, Talbot Edwards, και της οικογένειάς του, τους οποίους και επισκέπτονταν έκτοτε συχνά. Τελικά, θα τον έπειθαν να τους δείξει τον θησαυρό, με τον συνταγματάρχη και τους τρεις συνεργούς του να μαχαιρώνουν τον φύλακα και να απαλλοτριώνουν τον περίφημο θησαυρό, ο οποίος περιλάμβανε το βασιλικό σκήπτρο (το οποίο και έκοψαν στα δυο για να μεταφερθεί ευκολότερα) και το στέμμα του βασιλιά Εδουάρδου (το οποίο πετσοκόφτηκε αντίστοιχα). Οι κλέφτες δεν θα πήγαιναν βέβαια μακριά, καθώς συνελήφθησαν λίγο έξω από τον Πύργο. Όταν τους παρουσίασαν μπροστά στον βασιλιά, ο ηγεμόνας θαμπώθηκε από το θάρρος του Blood και όχι μόνο του χάρισε τη ζωή, αλλά του έδωσε και κτήματα στην Ιρλανδία, με τον βασιλιά να δείχνει την ίδια αβρότητα και στους συνεργούς του συνταγματάρχη!
Το περίεργο της υπόθεσης; Τέτοια ήταν η διαβόητη φήμη του συνταγματάρχη για απάτες και αγυρτείες που όταν πέθανε το 1680, το σώμα του ξεθάφτηκε λίγο αργότερα για να διαπιστώσουν οι Αρχές ότι είχε όντως πεθάνει και δεν είχε σκηνοθετήσει τον θάνατό του για να αποφύγει τη φορολογία!
  • Η ληστεία των John Wojtowicz και Salvatore Naturile – 1972
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (7)
Στις 22 Αυγούστου 1972, το παράρτημα της τράπεζας Chase Manhattan Bank στο Μπρούκλιν δέχτηκε επίθεση από ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι: τον 27χρονο John Wojtowicz και τον 18χρονο Salvatore Naturile. Εξαιτίας της κακής εκτέλεσης του σχεδίου, με τους δύο ενόπλους να παραμένουν στο υποκατάστημα για περισσότερο από 20 λεπτά, η αστυνομία θα περικύκλωνε την τράπεζα και σύντομα η ληστεία θα μετατρεπόταν σε κατάσταση ομηρείας. Όσο για τον ερασιτεχνισμό των ληστών, δεν είχαν καλύψει ούτε τα πρόσωπά τους, ενώ αποκαλούσε ο ένας τον άλλο με το πραγματικό του όνομα. Στην εξέλιξη της υπόθεσης, που κράτησε 17 ολόκληρες ώρες, η αστυνομία θα ξεγελούσε τους κακοποιούς, συλλαμβάνοντας τελικά τον Wojtowicz και σκοτώνοντας τον Salvatore Naturile. Ο Wojtowicz θα καταδικαζόταν σε κάθειρξη 20 ετών…
Το περίεργο της υπόθεσης; Το κίνητρο για τη ληστεία ήταν ότι ο Wojtowicz χρειαζόταν τη λεία για να χρηματοδοτήσει την εγχείριση αλλαγής φύλου του δεσμού του, γεγονός που έγινε γνωστό κατά την κατάσταση ομηρείας και προσέλκυσε ομοφυλόφιλους ακτιβιστές και ανθρωπιστικές οργανώσεις έξω από την τράπεζα!
  • Το τρόπαιο Jules Rimet – 1966
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (8)
Το 1966, το τρόπαιο Jules Rimet θα απονεμόταν στους νικητές του ποδοσφαιρικού Παγκοσμίου Κυπέλλου, διοργάνωση που θα φιλοξενούταν στη Βρετανία. Το τρόπαιο είχε προγραμματιστεί να εκτεθεί στο Αβαείο του Ουέστμινστερ, υπό την προϋπόθεση ότι θα φυλασσόταν επί 24ώρου βάσεως, ενώ είχε ασφαλιστεί και για 30.000 λίρες. Τη μέρα των εγκαινίων της έκθεσης τα μέτρα ασφαλείας ήταν δρακόντεια, στο σύντομο διάστημα όμως της αλλαγής φρουράς το τρόπαιο εξαφανίστηκε από προσώπου γης! Η προθήκη βρέθηκε ανοιχτή, όπως και η πίσω πόρτα του κτιρίου. Κανένα ίχνος των ληστών δεν προέκυψε κατά τις αστυνομικές έρευνες, με πυκνό σκοτάδι να καλύπτει την υπόθεση. Την επόμενη της ληστείας μέρα, ένα τηλεφώνημα έγινε στον πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας που απαιτούσε λύτρα 15.000 λιρών για την επιστροφή του βαρύτιμου τροπαίου. Η επιχείρηση της αστυνομίας θα κατάφερνε να συλλάβει τον άντρα, με το τρόπαιο να παραμένει ωστόσο άφαντο. Μια εβδομάδα μετά τη ληστεία, ο David Corbett ανακάλυπτε το τρόπαιο τυλιγμένο σε εφημερίδα και αφημένο στον δρόμο, «ξετρύπωμα» που οφείλεται στον σκύλο του: ο Corbett το παρέδωσε στην αστυνομία και εισέπραξε την αμοιβή των 6.000 λιρών, ενώ αργότερα θα δειπνούσε με την εθνική της Αγγλίας που κατέκτησε το Κύπελλο εκείνη τη χρονιά.
Το περίεργο της υπόθεσης; Ο σκύλος που ανακάλυψε το τρόπαιο, ο Pickles, θα γινόταν διασημότητα της τηλεόρασης και θα πρωταγωνιστούσε σε κινηματογράφο και τηλεοπτικές εκπομπές…
  • «Η Κραυγή» – 1994 και 2004
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (9)
Ο περίφημος πίνακας «Η Κραυγή» του Έντβαρντ Μουνχ, που κυκλοφορεί σε 4 εκδόσεις, έχει κλαπεί πολυάριθμες φορές! Το 1994, μια συμμορία σκαρφάλωσε με σκάλα(!) στον δεύτερο όροφο της Εθνικής Πινακοθήκης των ΗΠΑ και τον άρπαξε κάτω από τις μύτες των φυλάκων. Στην προσπάθειά τους ωστόσο να αποσπάσουν λύτρα για να επιστραφεί στο μουσείο, η αστυνομία θα κατάφερνε να συλλάβει τη συμμορία και να επιστρέψει τον πίνακα ακέραιο. Το 2004, μια άλλη συμμορία κλεφτών θα άρπαζε μια άλλη εκδοχή της «Κραυγής» από το Μουσείο Μουνχ, σε μια πολύ πιο θεαματική εγκληματική προσπάθεια: εισέβαλαν στο μουσείο με μάσκες και πιστόλια, έκλεψαν το κομψοτέχνημα μαζί με έναν ακόμα πίνακα του περίφημου ζωγράφου και έφυγαν ανενόχλητοι. Αυτόπτης μάρτυρας απαθανάτισε σε φωτογραφία τους κλέφτες να μεταφέρουν στα χέρια τους δύο πίνακες, με τη θολή φωτογραφία να είναι το μόνο στοιχείο που κατάφερε να βρει η αστυνομία για δύο ολόκληρα χρόνια. Το 2006 θα ανασυρθούν τελικά οι δυο πίνακες σχεδόν άθικτοι, με 6 μέλη της σπείρας να κατηγορούνται και να καταδικάζονται για την κλοπή.
Το περίεργο της υπόθεσης; Στην κλοπή του 1994, οι κλέφτες άφησαν πίσω τους σημείωμα που ευχαριστούσε την Εθνική Πινακοθήκη για την κακή φύλαξη των αριστουργημάτων…
  • Η μεγάλη ληστεία του Άγιου Βασίλη – 1927
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (10)
Στα δύσκολα χρόνια της μεγάλης κρίσης που χτύπησε τις ΗΠΑ, ο Marshall Ratliff δραστηριοποιούταν ως διαβόητος ληστής τραπεζών. Εξαιτίας της φήμης και της αναγνωρισιμότητάς του, ο ληστής έπρεπε να μασκαρεύεται για να μην τον αναγνωρίζουν οι Αρχές και οι περίοικοι. Στη ληστεία που οργάνωσαν λοιπόν για τις 23 Δεκεμβρίου, μία ήταν η απόλυτη μεταμφίεση για τον Ratliff: η στολή του Άγιου Βασίλη! Στον δρόμο για την τράπεζα, ο Άγιος Βασίλης έπαιζε με τα παιδάκια, με μερικά από αυτά να τον παίρνουν από πίσω και να τον ακολουθούν μέσα στην τράπεζα. Οι τρεις συνεργοί του έπιασαν δουλειά και με την απειλή όπλου «ξαλάφρωσαν» την τράπεζα από 150.000 δολάρια, τα οποία και έκρυψαν στον αγιοβασιλιάτικο σάκο. Δεν υπολόγισαν ωστόσο μια γυναίκα και την 6χρονη κόρη της, η οποία έπαθε αμόκ από τη θέα του Άγιου Βασίλη-ληστή και όρμησε έξω από την τράπεζα ουρλιάζοντας, παρά τις απειλές της συμμορίας! Η αστυνομία δεν θα αργούσε να περικυκλώσει την τράπεζα και σύντομα η ληστεία θα μετατρεπόταν σε πιστολίδι: παίρνοντας δύο κοριτσάκια ομήρους, οι 4 ληστές θα διέφευγαν με κλεμμένο αυτοκίνητο, αφήνοντας δύο αστυνομικούς και έναν συνεργό τους νεκρούς. Το ανθρωποκυνηγητό που εξαπέλυσε η αστυνομία ήταν το μεγαλύτερο που είχε δει ποτέ το Τέξας και θα οδηγούσε στη σύλληψη των τριών ληστών: ο ένας εκτελέστηκε, ο άλλος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και ο Ratliff σε θανατική ποινή, θα έκανε ένσταση ωστόσο επικαλούμενος παραφροσύνη. Τέτοια ήταν η μήνη του κόσμου όταν έμαθε ότι ο Ratliff μπορεί και να τη σκαπούλαρε, που ένας μαινόμενος όχλος όρμησε στη φυλακή και κρέμασε τον κακοποιό ανάμεσα σε δύο τηλεφωνικούς στύλους, με τα τελευταία λόγια του Ratliff να ζητούν συγχώρεση…
Το περίεργο της υπόθεσης; Ότι το 2009 κάποιος μιμήθηκε το παράδειγμα του Ratliff και λήστεψε τράπεζα ντυμένος ως Άγιος Βασίλης, φωνάζοντας στους υπαλλήλους ότι χρειαζόταν τα χρήματα για να πληρώσει τα ξωτικά!
  • Το άλογο Shergar – 1983
Ληστείες... κομματάκι περίεργες! (11)
Το Shergar ήταν ένα περίφημο ιρλανδέζικο άλογο αγώνων που είχε αποκτήσει τεράστια φήμη, πριν κλαπεί από τους στάβλους Ballymany Stud της Ιρλανδίας. Το περιστατικό απέκτησε παγκόσμια διάσταση και η αστυνομία θα έκανε τα πάντα για να το ανακτήσει, γεγονός που δεν θα ευοδωνόταν ωστόσο ποτέ. Ένα ομιχλώδες απόγευμα του 1983, ένα μυστηριώδες αυτοκίνητο που μετέφερε μια ρυμουλκούμενη αλογάμαξα πάρκαρε έξω από τους στάβλους. Ο γιος του ιπποκόμου του Shergar, James Fitzgerald, δέχτηκε βίαια επίθεση, με τους 6 ένοπλους άντρες να κρατούν ομήρους όλη την οικογένεια, πριν αναγκάσουν τον ιπποκόμο να υποδείξει τον περίφημο επιβήτορα και να τους βοηθήσει να τον φορτώσουν στο καμιόνι. Η κλοπή του αλόγου ήταν πολύ καλά σχεδιασμένη και κανένα ίχνος δεν αφέθηκε για την αστυνομία, με τους κακοποιούς να επικοινωνούν με τους πολλούς ιδιοκτήτες του αλόγου και να διαπραγματεύονται τα λύτρα για την επιστροφή του. Κανείς τους δεν θέλησε ωστόσο να ενθαρρύνει τέτοιες έκνομες συμπεριφορές και το άλογο δεν θα επέστρεφε ποτέ, με τις εικασίες να κάνουν λόγο για σφαγιασμό του αλόγου από τους απαγωγείς του για να εξαφανίσουν τα ίχνη του. Κανείς από τη συμμορία των έξι δεν θα οδηγούταν ποτέ στη Δικαιοσύνη…
Το περίεργο της υπόθεσης; Σύμφωνα με την κατάθεση καταδικασμένου μέλους του ΙRA, ο Shergar κλάπηκε από επιχειρησιακή ομάδα της τρομοκρατικής οργάνωσης και «γαζώθηκε» από σφαίρες όταν ναυάγησε η υπόθεση των λύτρων. Η ιστορία ελέγχεται ωστόσο για την αξιοπιστία της…
Πηγή: newsbeast.gr

ShareThis



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...