ΤΑ ΛΕΜΕ ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ

ΛΟΓΩ  ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΘΑΚΑΝΟΥΜΕ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ
  ΓΙΑ 20 ΗΜΕΡΕΣ ΠΕΡΙΠΟΥ.

Το πρόβλημα του Πλανκ

Όπως στην επιστήμη, έτσι και στην καθημερινή ζωή όλοι αντιστεκόμαστε στην όποια αλλαγή θεμελιώδους παραδείγματος. Ο κοινωνιολόγος Τζέυ Στούαρτ Σνέλσον αποκαλεί την αντίσταση αυτή ιδεολογικό ανοσοποιητικό σύστημα: «οι μορφωμένοι, ευφυείς και επιτυχημένοι ενήλικοι σπανίως αλλάζουν τις θεμελιώδεις πεποιθήσεις τους για τον κόσμο».

Σύμφωνα με τον Σνέλσον, όσο περισσότερη γνώση έχει συσσωρεύσει ένα άτομο και όσο καλύτερα τεκμηριωμένες είναι οι θεωρίες του (και, θυμηθείτε, όλοι έχουμε την τάση να ψάχνουμε και να θυμόμαστε τα επιβεβαιωτικά στοιχεία και όχι τα απορριπτικά) τόσο μεγαλύτερη είναι η εμπιστοσύνη που δείχνουν στις ιδεολογικές πεποιθήσεις τους. Ως συνέπεια αυτού, όμως, δημιουργείται μια «ανοσία» έναντι καινούργιων ιδεών που έρχονται σε διάσταση με τις προγενέστερες. 

Οι ιστορικοί της επιστήμης αποκαλούν το φαινόμενο αυτό Πρόβλημα του Πλανκ, από το όνομα του φυσικού Μαξ Πλανκ, που είχε κάνει την ακόλουθη παρατήρηση σχετικά με το πώς εδραιώνεται ένας νεωτερισμός στην επιστήμη: «ένας σημαντικός επιστημονικός νεωτερισμός σπανίως προχωρεί κερδίζοντας σιγά-σιγά έδαφος και μεταπείθοντας τους αντιπάλους του: σπανίως θα συμβεί ο Σαούλ να γίνει Παύλος. Αυτό που συμβαίνει είναι πως οι αντίπαλοί του σταδιακά εκλείπουν και η γενιά που μεγαλώνει είναι εξοικειωμένη με την ιδέα του ευθύς εξαρχής».

Ο ψυχολόγος Ντέιβιντ Πέρκινς πραγματοποίησε μια ενδιαφέρουσα μελέτη από την οποία προέκυφε μια ισχυρή θετική συσχέτιση μεταξύ της ευφυΐας (μετρούμενης με τον τυπικό δείκτη νοημοσύνης) και της ικανότητας ανάπτυξης επιχειρηματολογίας για την υιοθέτηση μιας άποψης, καθώς και της ικανότητας υπεράσπισης της θέσης αυτής. Παράλληλα, διαπίστωσε μια ισχυρή αρνητική συσχέτιση μεταξύ της ευφυΐας και της ικανότητας να λαμβάνονται υπ’ όψιν άλλες εναλλακτικές απόψεις. 

Με άλλα λόγια, όσο υψηλότερος είναι ο δείκτης νοημοσύνης τόσο μεγαλύτερη έφεση υπάρχει για ιδεολογική ανοσία (!). Η ιδεολογική ανοσία είναι ενσωματωμένη στο επιστημονικό εγχείρημα, όπου λειτουργεί ως φίλτρο έναντι της νεωτερικότητας που ενδέχεται να κατακλύσει τα πάντα. 

Όπως εξηγούσε ο ιστορικός της επιστήμης Ι.Μ. Κοέν, «τα νέα και επαναστατικά επιστημονικά συστήματα τείνουν να αντιμετωπίζουν αντίσταση μάλλον παρά ανοιχτή αποδοχή, γιατί κάθε επιτυχημένος επιστήμονας έχει επενδεδυμένο πνευματικό, κοινωνικό, ακόμη και οικονομικό συμφέρον στη διατήρηση του στάτους κβο. Αν κάθε νέα επαναστατική ιδέα γινόταν δεκτή με ανοιχτές αγκάλες, αποτέλεσμα θα ήταν το απόλυτο χάος».

Εν τέλει, η ιστορία ανταμείβει όσους έχουν «δίκιο» (προσωρινά τουλάχιστον) και οι αλλαγές γίνονται. Στην αστρονομία, το πτολεμαϊκό γεωκεντρικό σύστημα εκτοπίστηκε σιγά-σιγά από το ηλιοκεντρικό σύστημα του Κοπέρνικου. Στη βιολογία, η δαρβίνεια θεωρία της εξέλιξης διαδέχτηκε την πε­ποίθηση του δημιουργισμού για το αναλλοίωτο των ειδών. Η ιδεολογική ανοσία μπορεί να ξεπεραστεί στην επιστήμη και στην καθημερινή ζωή, αλλά χρειάζεται χρόνος και συνεπικουρία δεδομένων.

Το απόφθεγμα του Σπινόζα

Οι σκεπτικιστές έχουμε την πολύ ανθρώπινη τάση να απολαμβάνουμε την αποκάλυψη της αλήθειας για όσα ήδη θεωρούμε ανοησίες. Είναι διασκεδαστικό να εντοπίζει κανείς τα σφάλματα στους συλλογισμούς των άλλων αλλά δεν είναι αυτό το κυρίως ζητούμενο. 

Ως σκεπτικιστές και κριτικά σκεπτόμενοι άνθρωποι, θα πρέπει να υπερνικούμε τις συναισθηματικές μας αντιδράσεις, διότι κατανοώντας τα σφάλματα των άλλων και αντιλαμβανόμενοι τον τρόπο με τον οποίο η επιστήμη υπόκειται σε κοινωνικό έλεγχο και σε πολιτισμικές επιδράσεις, μπορούμε να εμβαθύνουμε στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος. 

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε την ιστορία τόσο της επιστήμης όσο και της ψευδοεπιστήμης. Αν δούμε την ευρύτερη εικόνα του τρόπου με τον οποίο τα κινήματα αυτά εξελίχθηκαν και ανακαλύψουμε πώς πλανήθηκε η λογική σκέψη, δεν θα επαναλάβουμε τα ίδια σφάλματα. 

Ο Ολλανδός φιλόσοφος του 17ου αιώνα Βαρούχ Σπινόζα το διατύπωσε καλύτερα απ' όλους: «Έχω καταβάλει αδιάκοπες προσπάθειες να μη χλευάζω, να μη διεκτραγωδώ, να μην περιφρονώ τις πράξεις των ανθρώπων, αλλά να τις κατανοώ...».

Αποκάλυψη κρυφό όπλο της Μπίλντενμπεργκ (Bilderberg)

 

Το έγγραφο αυτό περιγράφει ξεκάθαρα την δογματική και κυριαρχική νοοτροπία της ελίτ της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.

 

Βρέθηκε τυχαία το 1986, ονομάστηκε «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο», και αποτελεί μια θαυμαστή εξήγηση της τεχνικής της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που επιβλήθηκε από το 1950.

 

Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος …κηρύχθηκε από την Διεθνή Ελίτ σε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954».

 

 

Το 1954 όμως είναι το έτος που για πρώτη φορά συναντήθηκε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

 

Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:

 

«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές των βασικών συστημάτων αφ' ενός, ενώ αφ' ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.

 

 

Αυτό επιτυγχάνεται με:........... .

 

 

1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους• την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας.

 

2. Την εξάρτηση των αισθημάτων τους και την αύξηση της αυτοϊκανοποίησής τους αλλά και της ικανοποίησης τους σε συναισθηματικές και σωματικές δραστηριότητες με:

 

α) Άσχετες συναισθηματικές προσβολές και επιθέσεις (πνευματικός και συναισθηματικός βιασμός) μέσω μιας μόνιμης επίθεσης σεξ, βίας και πολέμων στα μέσα ενημέρωσης -κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες.

 

β) Την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους -σε υπερβολή- «σκουπιδοτροφές για τη σκέψη» και με την αποστέρηση όλων αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.

 

γ) Την επανεγγραφή της ιστορίας και του νόμου και την υποταγή του κοινού σε μία παρεκκλίνουσα δημιουργία, έτσι ώστε να μπορεί να ανορθώνει τη σκέψη του από τις προσωπικές ανάγκες σε ιδιαίτερα κατασκευασμένες εξωτερικές προτεραιότητες.

 

 

Τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας κοινωνικού αυτοματισμού θα παρεμποδίζουν τα ενδιαφέροντα του και τις ανακαλύψεις του.

 

Όσο περισσότερη σύγχυση, τόσο περισσότερο όφελος. Άρα η καλύτερη προσέγγιση είναι να δημιουργούμε προβλήματα και μετά να προτείνουμε λύσεις.»

 

 

Περιληπτικά:

 

✓Στα μέσα διατηρήστε την προσοχή του ενήλικου κοινού μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά θέματα και αιχμαλωτίστε το με θέματα που δεν έχουν καμιά πραγματική αξία.

✓ Στα σχολεία κρατήστε το νεαρό κοινό σε άγνοια όσον αφορά τα πραγματικά μαθηματικά, τα πραγματικά οικονομικά θέματα, τον πραγματικό νόμο και την πραγματική ιστορία.

✓Στη διασκέδαση διατηρήστε την διασκέδαση του κοινού κάτω από το πνευματικό επίπεδο της Στ' δημοτικού.

✓Στην εργασία διατηρήστε το κοινό απασχολημένο ... απασχολημένο ... απασχολημένο ... για να μην έχει χρόνο να σκεφτεί φέρτε το πίσω στο αγρόκτημα με τα άλλα ζώα.

 

 

 

 

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ.

 

 

Γράφει για τον αθόρυβο πόλεμο:

 

«Πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες. Προωθείται με επεξεργασία δεδομένων αντί με την πυρίτιδα με έναν υπολογιστή αντί για ένα όπλο- την χειρίζεται ένας προγραμματιστής υπολογιστών αντί ένας σκοπευτής- ενεργεί κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού του στρατού.

 

Δεν δημιουργεί προφανείς θορύβους, δεν προκαλεί προφανείς σωματικές βλάβες και δεν αναμιγνύεται φανερά στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός.

 

Προκαλεί όμως αλάνθαστους «θορύβους», προκαλεί αλάνθαστες σωματικές και πνευματικές βλάβες και εμπλέκεται με αλάνθαστο τρόπο στην καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλαδή αλάνθαστα στον εκπαιδευμένο παρατηρητή, αυτόν που γνωρίζει που να κοιτάζει. Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει το όπλο κι έτσι δεν μπορεί να πιστέψει πως δέχεται την επίθεση και υποτάσσεται από ένα όπλο.

 

 

Το κοινό μπορεί ενστικτωδώς να αισθανθεί πως κάτι πάει στραβά, εξ' αιτίας όμως της τεχνολογικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λογικό τρόπο, ή να χειριστεί το πρόβλημα με έξυπνο τρόπο. Έτσι δεν γνωρίζει πως να ζητήσει βοήθεια και δεν ξέρει πως να συνεργαστεί με άλλους για να αμυνθούν εναντίον του.

 

Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, τότε το κοινό προσαρμόζεται στην παρουσία του και μαθαίνει να ανέχεται την επέμβαση του στη ζωή του, μέχρι που η πίεση (ψυχολογική ή οικονομική) να γίνει πάρα πολύ μεγάλη και να καταρρεύσει. Άρα το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου.

 

Επιτίθεται στη ζωτικότητα, την κινητικότητα και τις επιλογές των ατόμων μιας κοινωνίας, γνωρίζοντας, κατανοώντας, χειριζόμενο και επιτιθέμενο στις πηγές φυσικής και κοινωνικής ενέργειας και στις σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες».

 

Με άλλα λόγια διαίρει και βασίλευε. Όταν κάποιοι εισαγάγουν την παγκόσμια δικτατορία τους με σταδιακή προσέγγιση τότε πολλοί λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα οι πολλοί θα καταδικάσουν και θα γελάσουν αυτούς που θα προσπαθήσουν να τους καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Κλείνοντας το θα αναφέρω τρία μόνον αποσπάσματα από κάποιες εκατοντάδες αναφορές που κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά για την σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με κρατικούς υπολογιστές μέσω ραδιοεπικοινωνιών:

 

«Είναι μέσα στην εξουσία μας να παρατηρούμε τι βλέπει, τι αισθάνεται και τι σκέπτεται ένα άτομο, να εξετάζουμε εξονυχιστικά τη συμπεριφορά και να ανιχνεύουμε ακόμη την περίπτωση του τυχαίου στις συνειδητές του αποφάσεις, αλλά και στην ψυχολογική και ασυνείδητη κατάσταση του».(Telemetry is coming of age)

 

«Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε την αυξανόμενη γνώση μας για να σκλαβώσουμε τους ανθρώπους με τρόπους που δεν φανταστήκαμε ποτέ, αφαιρώντας τους την προσωπικότητα και ελέγχοντας τους με μέσα τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την απώλεια της προσωπικότητας τους» (Καθηγητής Καρλ Ρότζερς - Science).

 

«Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την έρευνα και τον χειρισμό του ανθρώπου. Οι διπλής ροής επικοινωνίες με τα βάθη του εγκεφάλου κάνουν δυνατή την αποστολή και την λήψη πληροφοριών από και προς τον εγκέφαλο ... Μπορούμε να ξεκινήσουμε, να σταματήσουμε ή να τροποποιήσουμε μία ποικιλία αυτόνομων σωματικών συμπεριφορών και πνευματικών εκφράσεων. Μπορούμε να πειραματιστούμε με τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την διατήρηση .... συγκεκριμένων συμπεριφορών και πνευματικών λειτουργιών ... Καθώς δεν χρησιμοποιούνται μπαταρίες, η ζωή του μεταδότη είναι απεριόριστη. Ενέργεια και πληροφορίες παρέχονται από ραδιοφωνικές συχνότητες» (Αναφορά ψυχιατρικών ερευνών: «Η επέμβαση του Ανθρώπου στις διεγκεφαλικές Λειτουργίες» από το Ψυχιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Γέηλ των ΗΠΑ).

 

Ολόκληρο το εγγραφο εδω:

http://www.lawfulpath.com/ref/sw4qw/index.shtml

ΠΗΓΗ

Παγάκια σε ενημερώνουν πότε να σταματήσεις να πίνεις.

Έχετε πρόβλημα με το αλκοόλ και δεν ξέρετε πότε να σταματήσετε να πίνετε; Βρίσκεστε έξω με παρέα και φοβάστε να πιείτε μην σας σταματήσει η τροχαία; Κανένα πρόβλημα το πανεπιστήμιο ΜΙΤ φρόντισε για την υγεία σας. Μια φοιτήτρια δημιούργησε ειδικά παγάκια που μπαίνουν στο ποτό και το παγώνουν (όπως τα κανονικά παγάκια) και ανάλογα την ποσότητα αλκοόλ που καταναλώνουμε τα παγάκια αλλάζουν χρώμα μέσα στο ποτήρι μας.

 

Τα έξυπνα παγάκια έχουν την ικανότητα να μετρούν τις γουλιές που ο πότης κατεβάζει, καθώς επίσης αναλύουν την ποσότητα αλκοόλ που μπαίνει στο ποτήρι κάθε φορά που το γεμίζουμε, και τον ρυθμό που το ποτήρι αδειάζει.

Στην αρχή έχουν πράσινο χρώμα (είναι παγάκια LED) και όσο εμείς πίνουμε γίνονται πορτοκαλί και έπειτα κόκκινο. Στο κόκκινο, υπάρχει ειδικός μηχανισμός μέσα στο παγάκι που στέλνει sms σε κάποιο κινητό που του έχουμε αποθηκεύσει (κινητό φίλων, γονέων κτλ) να έρθει να μας ... μαζέψει γιατί έχουμε πιει τόσο πολύ που δεν μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας. Για την ιστορία να σας πούμε ότι αφορμη για να κατασκευάσει τα έξυπνα παγάκια η φοιτήτρια του ΜΙΤ στάθηκε το γεγονός ότι ένα βράδυ είχε πιει απίστευτες ποσότητες αλκοόλ, κανείς δεν της είπε να σταματήσει και ξύπνησε δίχως μνήμη του τι είχε συμβεί το προηγούμενο βράδυ, στο νοσοκομείο

Πατέρας και γιος (Ένα πραγματικό Μάθημα ζωής)

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος , για να βρει τον πέντε ετών γιο του να τον περιμένει στην πόρτα.

Γιος: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»
Πατέρας: «Ναι βεβαίως , τι είναι;»
Γιος: «Μπαμπάς, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»...
Πατέρας: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;» ρώτησε θυμωμένα.
Γιος: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Παρακαλώ πες μου, πόσα παίρνεις στη μια ώρα;»
Πατέρας: «Εάν πρέπει να ξέρεις παίρνω $50 την ώρα.»
Γιος: «Ωχ, απάντησε το παιδί, με το κεφάλι του κάτω.
Γιος: «Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις $25;»
Ο πατέρας εξαγριωμένος, «εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι, ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες.»

Tο μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα.
Ο μπαμπάς κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και νευρίαζε περισσότερο. Πώς τόλμησε να υποβάλλει τέτοια ερώτηση για να πάρει μόνο κάποια χρήματα;

Μετά από μια περίπου ώρα, ο μπαμπάς είχε ηρεμήσει και είχε αρχίσει να σκέφτεται:
Ίσως είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο μικρός με τα $25.00 και δεν ζητάει χρήματα πολύ συχνά. Πήγε στην πόρτα του δωματίου του παιδιού και άνοιξε την πόρτα.
«Κοιμάσαι γιε μου;» Ρώτησε.
«Δεν κοιμάμαι » απάντησε το αγόρι.
«Σκεφτόμουν ,ότι ίσως ήμουν πάρα πολύ σκληρός μαζί σου νωρίτερα» είπε ο μπαμπάς .«Ήταν μια μεγάλη ημέρα και έβγαλα την κούραση μου σε σένα. Εδώ είναι τα $25 που μου ζήτησες .»
Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας . «Σε ευχαριστώ μπαμπά!» φώναξε. Κατόπιν, πάει στο μαξιλάρι του και βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα.

Ο πατέρας μόλις βλέπει ότι το παιδί έχει ήδη κάποια χρήματα, αρχίζει να νευριάζει.
Το μικρό παιδί αρχίζει να μετράει σιγά τα χρήματά του, και κοιτάζει τον μπαμπά του.
«Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη μερικά;» ο πατέρας του γκρινιάζει .
«Επειδή δεν είχα αρκετά, αλλά τώρα έχω,» το μικρό παιδί απάντησε.
«Μπαμπά, έχω $50 τώρα. Μπορώ να αγοράσω μια ώρα του χρόνου σου;
Σε παρακαλώ έλα νωρίς αύριο σπίτι . Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί.»
Ο πατέρας συντρίφθηκε. Αγκάλιασε τον μικρό γιο του και ικέτευσε για τη συγχώρεσή του.

Είναι ακριβώς μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους σας που εργάζεστε τόσο σκληρά στη ζωή. Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει από τα χέρια μας χωρίς να περνάμε χρόνο με εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς , εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιραστείτε εκείνη την αξία $50 του χρόνου σας με κάποιους που αγαπάτε.
"Εάν πεθάνουμε αύριο, η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες . Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο της ζωής τους. " 

http://wwwaristofanis.blogspot.gr/

Δημοκρατία, λέξη απλή και ταλαιπωρημένη

Η δημοκρατία είναι τόσο απλή που χωράει σε ένα φύλλο Α4

Χρησιμοποιούμε όλοι την λέξη δημοκρατία και τα παράγωγά της σχεδόν καθημερινά. Ομως η άγνοιά μας για το τι είναι δημοκρατία είναι τεράστια. Κι όμως δεν θα πρεπε μια και για να περιγραφεί το τι είναι η δημοκρατία, φτάνει και περισσεύει ένα φύλλο Α4.

Η δημοκρατία είναι μία απλή μέθοδος για να αυτο-κυβερνηθεί ένα σύνολο ανθρώπων. Είναι μια διαδικασία που μοιράζει την πολιτική ισχύ, την εξουσία δηλαδή, εξίσου σε όλα τα μέλη αυτού του συνόλου. Είτε πρόκειται για έναν σύλλογο, είτε πρόκειται για μια ολόκληρη χώρα.

Η δημοκρατία είναι μια διαδικασία που μας δίνει την δυνατότητα να παίρνουμε και να εφαρμόζουμε αποφάσεις, να επιτηρούμε την εφαρμογή τους, και να απονέμουμε δικαιοσύνη, συμμετέχοντας όλοι και άμεσα στα όργανα, τα σώματα και τους θεσμούς, χωρίς αντιπροσώπους.

Στην δημοκρατία προβλέπεται ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΟΡΓΑΝΟ: η γενική συνέλευση όλων των μελών. Αυτή η γενική συνέλευση είναι που αποφασίζει τι άλλα όργανα ή σώματα ή θεσμούς θα συστήσει. Διότι η δημοκρατία αλλάζει διαρκώς τους θεσμούς της. Η δημοκρατία δεν γίνεται ποτέ τέλεια. Παραμένει πάντοτε ατελής. Αλλάζει ή καταργεί όργανα, σώματα και θεσμούς και στην θέση τους βάζει άλλα.

Μπορεί μια δημοκρατία να αποφασίσει πως θα έχει ένα όργανο, για παράδειγμα, που θα προετοιμάζει τα νομοσχέδια, και θα ονομάσει μάλιστα αυτό το όργανο Βουλή, και μετά θα έρχονται τα νομοσχέδια στην γενική συνέλευση για να γίνουν νόμοι. Μπορεί μια άλλη δημοκρατία να αποφασίσει μια εντελώς άλλη διαδικασία για το νομοπαρασκευαστικό έργο.

Με τον ίδιο τρόπο μια δημοκρατία δημιουργεί και αλλάζει συνεχώς και όλους τους άλλους θεσμούς και όργανα που πιστεύει ότι χρειάζεται. Από την κυβέρνηση της ως τον τρόπο απονομής της δικαιοσύνης. Ολα τα μέλη-πολίτες είναι εν δυνάμει πρωθυπουργοί, υπουργοί κλπ. Ολα τα μέλη-πολίτες είναι εν δυνάμει δικαστές καθώς η δημοκρατία υποστηρίζει πως και η απονομή δικαιοσύνης είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα και όχι τεχνικό. Ολοι αυτοί οι θεσμοί και τα όργανα καθώς και οι μορφή τους, αποφασίζονται από την γενική συνέλευση όλων των μελών. Δηλαδή από όλους.

Η γενική συνέλευση έχει κατάλογο εγγεγραμμένων μελών. Δεν γίνεται δημοκρατία χωρίς κατάλογο μελών (με όνομα, διεύθυνση και τηλέφωνο).

Για την ανάδειξη στα αξιώματα χρησιμοποιείται η κλήρωση μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων για το κάθε αξίωμα. Οχι η εκλογή. Η εκλογή είναι ολιγαρχικός τρόπος. Με εκλογή, και όχι κλήρωση, γίνεται η ανάδειξη για τις ελάχιστες εκείνες μόνο θέσεις που απαιτούν απαραιτήτως υψηλή εξειδίκευση και κατάρτιση. (Οι υπουργοί για παράδειγμα θα αναδεικνύονταν μάλλον με κλήρωση).

Η θητεία στα αξιώματα δεν υπερβαίνει ποτέ το ένα έτος. Μπορεί να υπάρχουν αξιώματα με διάρκεια ένα 24ωρο. Κανείς δύο φορές στην ίδια θέση. Ιδίως εκείνοι που επιλέχθηκαν με εκλογή. Ολοι είναι ανακλητοί πριν λήξει η θητεία τους και όλοι δίνουν απολογισμό στο τέλος της. Η δημοκρατια πιστεύει πως όλοι οι πολίτες πρέπει να ασκούνται στην εξουσία και στην πολιτική. Γι’ αυτό αλλάζει συχνά τα πρόσωπα στα αξιώματα, ώστε να αποκτούν εμπειρία όσο περισσότεροι γίνεται, και ει δυνατόν όλοι.

Με λίγα λόγια, νομοθέτες είναι ΟΛΟΙ οι πολίτες. Κυβερνήτες και δικαστές γίνονται όλοι οι πολίτες, είτε με κλήρωση, είτε εκ περιτροπής, και ελάχιστοι με εκλογή. Δεν γίνονται ποτέ κυβερνήτες, νομοθέτες και δικαστές, οργανωμένες ομάδες πολιτών όπως είναι τα σημερινά κόμματα. Αυτό που γίνεται τώρα με τα κόμματα είναι ολιγαρχία.

Η δημοκρατία επειδή γνωρίζει πως απειλείται και από τον πολύ πλούτο αλλά και από την πολύ φτώχεια παίρνει μέτρα ώστε να μην υπάρχει τίποτε από τα δύο. Πέραν όμως τούτου, η δημοκρατία, επειδή δεν είναι οικονομικό σύστημα όπως ο καπιταλισμός και ο σοσιαλισμός, δεν έχει εξαρχής κάποιο οικονομικό σχέδιο ή δόγμα για να εφαρμόσει. Τις οικονομικές αποφάσεις τις παίρνουν όλοι οι πολίτες στην γενική συνέλευση, για κάθε ένα θέμα ξεχωριστά.

Δηλαδή με σημερινούς όρους μπορεί να πάρουν σήμερα για ένα θέμα μια “δεξιά” ή μια “αριστερή” απόφαση. Και αν μετά από ένα διάστημα πειστούν πως πήραν λάθος απόφαση, να την αλλάξουν.

Και τέλος, επειδή το σύνολο που αντιπροσωπεύει η γενική συνέλευση μπορεί να απειληθεί στρατιωτικά, ο κάθε πολίτης είναι ταυτοχρόνως και οπλίτης, σχεδόν εφόρου ζωής. Οι έννοιες πολίτης και οπλίτης για την δημοκρατία είναι αξεχώριστες.

Θραξ ο Αναρμόδιος

Ανησυχία για την παγκόσμια διάδοση των Drones

Με τις ΗΠΑ να χρησιμοποιούν μεγάλους αριθμούς από Drones τόσο για παρακολούθηση όσο και για επιθέσεις σε διάφορες χώρες του κόσμου (Υεμένη, Αφγανιστάν, Σομαλία) η Ουάσιγκτον ανησυχεί πως άλλες χώρες επενδύουν επίσης στη χρήση Drones με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών.

Αυτό τονίζεται σε έκθεση του αμερικανικού λογιστικού γραφείου (GAO) στην οποία μεταξύ άλλων τονίζεται πως ο αριθμός των χωρών οι οποίες αναπτύσσουν ή διαθέτουν συστήματα drones έχει αυξηθεί από 40 το 2005 σε τουλάχιστον 75 το 2012.

Τόσο η Κίνα όσο και η Ιαπωνία εργάζονται επάνω σε προηγμένες λύσεις συστημάτων drones εν μέσω της κρίσης η οποία τις έχει φέρει στα όρια μια ένοπλης αντιπαράθεσης. Το ίδιο κάνει και το Πακιστάν το οποίο επιχειρεί να αποκτήσει εξοπλισμένα drones με βοήθεια από την Κίνα ενώ και το Ιράν έχει εντείνει τις προσπάθειές του ιδιαίτερα μετά την κατάρριψη του αμερικανικού RQ-170 πάνω από την επικράτειά του.

Στην έκθεση αναφέρεται ότι ακόμη και τα ΗΕ έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για την απόκτηση μη επανδρωμένων συστημάτων τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε ειρηνευτικές αποστολές.

Η διάδοση όμως αυτής της τεχνολογίας σε πολλές χώρες έχει δημιουργήσει ιδιαίτερο προβληματισμό στις ΗΠΑ.

Η προοπτική ότι και άλλες χώρες είναι σε θέση να χρησιμοποιούν με τον ίδιο παράνομο, θανατηφόρο και χωρίς συνέπειες τρόπο τα drones έχει φοβίσει τους Αμερικανούς σημειώνει ο συγγραφέας Tom Engelhardt ο οποίος έχει κυκλοφορήσει το βιβλιιο με τίτλο: «Terminator planet:The First History of Drone Warfare, 2001-2050».
«Όταν ο πρώτος ιρανικός, ρωσικός ή κινεζικός πύραυλος που θα έχει εκτοξευτεί από κάποιοι drone θα αρχίζει να καταστρέφει θέσεις «τρομοκρατών» δεν θα μας αρέρσει καθόλου. Τότε θα ελίναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα λέμε εμείς για το δικαίωμα του κάθε έθνους να εκτελεί τους εχθρούς ή ακόμη του χειρότερα τον οποιοδήποτε στην περιοχή χρησιμοποιώντας drones» καταλήγει ο Engelhardt. 

defencenet.gr

Ζωή στα παγόβουνα του Τιτάνα;

Ομάδα επιστημόνων στους οποίους συμμετέχουν και ειδικοί της NASA εικάζουν ότι είναι πιθανό να υπάρχουν κάποιες μορφές ζωής στον Τιτάνα. Η θεωρία που ανέπτυξαν είναι ότι το πιθανότερο μέρος όπου μπορεί να βρίσκονται αυτές οι μορφές ζωής είναι επάνω ή μέσα σε κάποια παγωμένα κομμάτια υδρογονανθράκων που επιπλέουν μέσα στις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια που έχουν εντοπιστεί στον μεγαλύτερο δορυφόρο του Κρόνου.

Η παλιά και η νέα θεωρία

Ο Τιτάνας είναι το μόνο σώμα στο ηλιακό μας σύστημα (εκτός της Γης βέβαια) όπου έχει διαπιστωθεί η ύπαρξη υγρού στοιχείου στην επιφάνεια του. Οι θάλασσες, οι λίμνες και τα ποτάμια του Τιτάνα περιέχουν κυρίως υγρό μεθάνιο και αιθάνιο. Οι επιστήμονες θεωρούσαν μέχρι σήμερα ότι στις θάλασσες, στις λίμνες και στα ποτάμια του Τιτάνα δεν είναι δυνατόν να επιπλέει κάτι επειδή το στερεό μεθάνιο έχει μεγαλύτερη πυκνότητα από το υγρό και έτσι, αν σχηματιζόταν ένα κομμάτι στερεού μεθανίου σε μια λίμνη μεθανίου, αυτό θα βυθιζόταν και δεν θα επέπλεε.

Η ομάδα των ερευνητών πραγματοποίησε προσομοιώσεις οι οποίες δείχνουν ότι οι αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στις συνθήκες που επικρατούν στις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια του Τιτάνα και στις ατμοσφαιρικές συνθήκες του δορυφόρου μεταβάλλουν τις θερμοκρασίες σε αυτόν ενώ ταυτόχρονα παράγουν διαφορετικών ειδών μείγματα αέριου αζώτου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο πάγος που δημιουργείται τον χειμώνα στον Τιτάνα να μπορεί να επιπλέει πάνω στις θάλασσες, τις λίμνες και τα ποτάμια του όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους -182 βαθμούς Κελσίου που είναι το σημείο ψύξης του μεθανίου.

Η ζωή

Σύμφωνα με τους ερευνητές το μεθάνιο και το αιθάνιο μπορούν να λειτουργήσουν ως δομικά υλικά για την ανάπτυξη εξωτικών μορφών ζωής οι οποίες πιθανότατα δεν υπάρχουν στη Γη. Οπως εκτιμούν, τα παγόβουνα μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδανικό τόπο φιλοξενίας τέτοιων μορφών ζωής. «Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα για τις θάλασσες και τις λίμνες του Τιτάνα είναι αν φιλοξενούν εξωτικές μορφές ζωής» αναφέρει ο Τζόναθαν Λάνιν, του Πανεπιστημίου Κορνέλ στις ΗΠΑ εκ των επικεφαλής της μελέτης.

Αποκάλυψη κρυφό όπλο της Μπίλντενμπεργκ (Bilderberg)

Το έγγραφο αυτό περιγράφει ξεκάθαρα την δογματική και κυριαρχική νοοτροπία της ελίτ της Παγκόσμιας Κυβέρνησης.

Βρέθηκε τυχαία το 1986, ονομάστηκε «Σιωπηλά όπλα για έναν αθόρυβο πόλεμο», και αποτελεί μια θαυμαστή εξήγηση της τεχνικής της μαζικής πλύσης εγκεφάλου. Αυτό το εκτενές και λεπτομερές έγγραφο που χρονολογείται από το 1979 περιγράφει μία πολιτική που επιβλήθηκε από το 1950.

Το έγγραφο λέει πως: «ο αθόρυβος πόλεμος …κηρύχθηκε από την Διεθνή Ελίτσε μια συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα 1954».

Το 1954 όμως είναι το έτος που για πρώτη φορά συναντήθηκε η λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Εδώ υπάρχει μια περίληψη του περιεχομένου του:

«Η εμπειρία έχει αποδείξει πως η πιο απλή μέθοδος για την εξασφάλιση ενός σιωπηλού όπλου και η απόκτηση ελέγχου του κοινού, είναι να τους διατηρούμε ανεκπαίδευτους και αδαείς όσον αφορά τις αρχές των βασικών συστημάτων αφ' ενός, ενώ αφ' ετέρου να τους κρατούμε σε σύγχυση, να τους έχουμε αποδιοργανωμένους και αποσπασμένους σε θέματα που δεν έχουν καμία πραγματική σημασία.

Αυτό επιτυγχάνεται με:........... .

1. Τον χωρισμό των εγκεφάλων τους• την υπονόμευση των πνευματικών τους δραστηριοτήτων την παροχή ενός προγράμματος χαμηλής ποιότητας στην δημόσια εκπαίδευση, τα μαθηματικά, τον σχεδιασμό συστημάτων και τα οικονομικά αλλά και την αποθάρρυνση τους στον τομέα της τεχνικής δημιουργικότητας.

2. Την εξάρτηση των αισθημάτων τους και την αύξηση της αυτοϊκανοποίησής τους αλλά και της ικανοποίησης τους σε συναισθηματικές και σωματικές δραστηριότητες με:

α) Άσχετες συναισθηματικές προσβολές και επιθέσεις (πνευματικός και συναισθηματικός βιασμός) μέσω μιας μόνιμης επίθεσης σεξ, βίας και πολέμων στα μέσα ενημέρωσης -κυρίως την τηλεόραση και τις εφημερίδες.

β) Την ικανοποίηση κάθε επιθυμίας τους -σε υπερβολή- «σκουπιδοτροφές για τη σκέψη» και με την αποστέρηση όλων αυτών που πραγματικά έχουν ανάγκη.

γ) Την επανεγγραφή της ιστορίας και του νόμου και την υποταγή του κοινού σε μία παρεκκλίνουσα δημιουργία, έτσι ώστε να μπορεί να ανορθώνει τη σκέψη του από τις προσωπικές ανάγκες σε ιδιαίτερα κατασκευασμένες εξωτερικές προτεραιότητες.

Τα σιωπηλά όπλα της τεχνολογίας κοινωνικού αυτοματισμού θα παρεμποδίζουν τα ενδιαφέροντα του και τις ανακαλύψεις του.

Όσο περισσότερη σύγχυση, τόσο περισσότερο όφελος. Άρα η καλύτερη προσέγγιση είναι να δημιουργούμε προβλήματα και μετά να προτείνουμε λύσεις.»

Περιληπτικά:

✓Στα μέσα διατηρήστε την προσοχή του ενήλικου κοινού μακριά από τα πραγματικά κοινωνικά θέματα και αιχμαλωτίστε το με θέματα που δεν έχουν καμιά πραγματική αξία.

✓ Στα σχολεία κρατήστε το νεαρό κοινό σε άγνοια όσον αφορά τα πραγματικά μαθηματικά, τα πραγματικά οικονομικά θέματα, τον πραγματικό νόμο και την πραγματική ιστορία.

✓Στη διασκέδαση διατηρήστε την διασκέδαση του κοινού κάτω από το πνευματικό επίπεδο της Στ' δημοτικού.

✓Στην εργασία διατηρήστε το κοινό απασχολημένο ... απασχολημένο ... απασχολημένο ... για να μην έχει χρόνο να σκεφτεί φέρτε το πίσω στο αγρόκτημα με τα άλλα ζώα.

ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΙΩΠΗΛΑ ΟΠΛΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΑ.

Γράφει για τον αθόρυβο πόλεμο:

«Πυροβολεί καταστάσεις αντί για σφαίρες. Προωθείται με επεξεργασία δεδομένων αντί με την πυρίτιδα με έναν υπολογιστή αντί για ένα όπλο- την χειρίζεται ένας προγραμματιστής υπολογιστών αντί ένας σκοπευτής- ενεργεί κάτω από τις διαταγές ενός τραπεζικού μεγιστάνα αντί ενός στρατηγού του στρατού.

Δεν δημιουργεί προφανείς θορύβους, δεν προκαλεί προφανείς σωματικές βλάβες και δεν αναμιγνύεται φανερά στην καθημερινή κοινωνική ζωή κανενός.

Προκαλεί όμως αλάνθαστους «θορύβους», προκαλεί αλάνθαστες σωματικές και πνευματικές βλάβες και εμπλέκεται με αλάνθαστο τρόπο στην καθημερινή κοινωνική ζωή, δηλαδή αλάνθαστα στον εκπαιδευμένο παρατηρητή, αυτόν που γνωρίζει που να κοιτάζει. Το κοινό δεν μπορεί να κατανοήσει το όπλο κι έτσι δεν μπορεί να πιστέψει πως δέχεται την επίθεση και υποτάσσεται από ένα όπλο.

Το κοινό μπορεί ενστικτωδώς να αισθανθεί πως κάτι πάει στραβά, εξ' αιτίας όμως της τεχνολογικής φύσης του σιωπηλού όπλου, δεν μπορεί να εκφράσει τα συναισθήματα του με λογικό τρόπο, ή να χειριστεί το πρόβλημα με έξυπνο τρόπο. Έτσι δεν γνωρίζει πως να ζητήσει βοήθεια και δεν ξέρει πως να συνεργαστεί με άλλους για να αμυνθούν εναντίον του.

Όταν ένα σιωπηλό όπλο εφαρμόζεται σταδιακά, τότε το κοινό προσαρμόζεται στην παρουσία του και μαθαίνει να ανέχεται την επέμβαση του στη ζωή του, μέχρι που η πίεση (ψυχολογική ή οικονομική) να γίνει πάρα πολύ μεγάλη και να καταρρεύσει. Άρα το σιωπηλό όπλο είναι ένας τύπος βιολογικού πολέμου.

Επιτίθεται στη ζωτικότητα, την κινητικότητα και τις επιλογές των ατόμων μιας κοινωνίας, γνωρίζοντας, κατανοώντας, χειριζόμενο και επιτιθέμενο στις πηγές φυσικής και κοινωνικής ενέργειας και στις σωματικές, πνευματικές και συναισθηματικές δυνάμεις και αδυναμίες».

Με άλλα λόγια διαίρει και βασίλευε. Όταν κάποιοι εισαγάγουν την παγκόσμια δικτατορία τους με σταδιακή προσέγγιση τότε πολλοί λίγοι θα συνειδητοποιήσουν τι πραγματικά γίνεται μέχρι να είναι πολύ αργά. Στην πραγματικότητα οι πολλοί θα καταδικάσουν και θα γελάσουν αυτούς που θα προσπαθήσουν να τους καταδείξουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Κλείνοντας το θα αναφέρω τρία μόνον αποσπάσματα από κάποιες εκατοντάδες αναφορές που κατά καιρούς έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά για την σύνδεση του ανθρώπινου εγκεφάλου με κρατικούς υπολογιστές μέσω ραδιοεπικοινωνιών:

«Είναι μέσα στην εξουσία μας να παρατηρούμε τι βλέπει, τι αισθάνεται και τι σκέπτεται ένα άτομο, να εξετάζουμε εξονυχιστικά τη συμπεριφορά και να ανιχνεύουμε ακόμη την περίπτωση του τυχαίου στις συνειδητές του αποφάσεις, αλλά και στην ψυχολογική και ασυνείδητη κατάσταση του».(Telemetry is coming of age)

«Μπορούμε να επιλέξουμε να χρησιμοποιήσουμε την αυξανόμενη γνώση μας για να σκλαβώσουμε τους ανθρώπους με τρόπους που δεν φανταστήκαμε ποτέ, αφαιρώντας τους την προσωπικότητα και ελέγχοντας τους με μέσα τόσο προσεκτικά επιλεγμένα που δεν θα γνωρίσουν ίσως ποτέ την απώλεια της προσωπικότητας τους» (Καθηγητής Καρλ Ρότζερς - Science).

«Έχουν αναπτυχθεί τεχνικές για την έρευνα και τον χειρισμό του ανθρώπου. Οι διπλής ροής επικοινωνίες με τα βάθη του εγκεφάλου κάνουν δυνατή την αποστολή και την λήψη πληροφοριών από και προς τον εγκέφαλο ... Μπορούμε να ξεκινήσουμε, να σταματήσουμε ή να τροποποιήσουμε μία ποικιλία αυτόνομων σωματικών συμπεριφορών και πνευματικών εκφράσεων. Μπορούμε να πειραματιστούμε με τους εγκεφαλικούς μηχανισμούς που είναι υπεύθυνοι για τον καθορισμό και την διατήρηση .... συγκεκριμένων συμπεριφορών και πνευματικών λειτουργιών ... Καθώς δεν χρησιμοποιούνται μπαταρίες, η ζωή του μεταδότη είναι απεριόριστη. Ενέργεια και πληροφορίες παρέχονται από ραδιοφωνικές συχνότητες» (Αναφορά ψυχιατρικών ερευνών: «Η επέμβαση του Ανθρώπου στις διεγκεφαλικές Λειτουργίες» από το Ψυχιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Γέηλ των ΗΠΑ).

Ολόκληρο το εγγραφο εδω:

lawfulpath

πηγή www.e-protasi.com

Η φωτογραφία από το μαύρο παγόβουνο που σαρώνει το διαδίκτυο!!!

Η φωτογραφία από το μαύρο παγόβουνο που σαρώνει το διαδίκτυο

Η εικόνα δείχνει...
ένα μαύρο σκοτεινό σε χρώμα παγόβουνο
δίπλα απο ένα κανονικό λευκο παγόβουνο.


Τα παγόβουνα μπορούν να υπάρχουν σε διαφορετικά χρώματα - συμπεριλαμβανομένων πράσινο, καφέ, μαύρο ή ένα μείγμα αυτών των αποχρώσεων. Τα σκοτεινά στρώματα υποδεικνύουν την παρουσία υλικών και βράχων σε ανάμειξη με τον πάγο.

Αμφιβολίες όμως υπάρχουν μεταξύ των χρηστών, και μερικοί δεν είναι πλήρως πεπεισμένοι για την αυθεντικότητα της φωτογραφίας.

Μπαταρίες συνδεδεμένες στο κεφάλι «βελτιώνουν τη μάθηση και τη διάθεση»

Η ιδέα είχε προταθεί πριν από δύο και πλέον αιώνες, τα δεδομένα όμως που επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητά της μόλις τώρα αρχίζουν να γίνονται διαθέσιμα. Η ηλεκτρική διέγερση του εγκεφάλου, μέσω ενός καλωδίου συνδεδεμένου με μια απλή μπαταρία των 9 Volt, ίσως βελτιώνει τη λειτουργία της μάθησης και δεν...
αποκλείεται να καταπολεμά την κατάθλιψη, πιστεύουν ορισμένοι νευροεπιστήμονες.
Σε ένα από τα τελευταία πειράματα, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση NeuroImage, ο Δρ Βίνσεντ Κλαρκ του Πανεπιστημίου του Νέου Μεξικού διαπίστωσε ότι η διέγερση του εγκεφάλου με ηλεκτρικό ρεύμαμ, μια τεχνική που ονομάζεται «διακρανιακή διεγέγερση σταθερού ρεύματος», ή tDCS, βελτίωσε τις επιδόσεις των εθελοντών σε ένα βιντεοπαιχνίδι.
Όπως αναφέρει ο δικτυακός τόπος του περιοδικού Nature, το βιντεοπαιχνίδι DARWARS Ambush! αναπτύχθηκε από τον αμερικανικό στρατό για την εκπαίδευση των στρατιωτών που προορίζοναν να πολεμήσουν στο Ιράκ. Οι παίκτες καλούνται να εντοπίσουν και να αποφύγουν απειλές όπως ελεύθερους σκοπευτές και αυτοσχέδιες βόμβες στο δρόμο.
Την ώρα που έπαιζαν το παιχνίδι, οι εθελοντές δέχονταν ένα ασθενές ηλεκτρικό ρεύμα στο κεφάλι μέσω ενός καλωδίου συνδεδεμένου στον δεξί κρόταφο.
Όπως έδειξαν τα αποτελέσματα, οι εθελοντές που είχαν δεχθεί ένα ρεύμα των 2 milliamp (500 φορές ασθενέστερο από το ρεύμα σε μια λάμπα των 100 Watt) παρουσίασαν δύο φορές μεγαλύτερη βελτίωση των επιδόσεων στο παιχνίδι, συγκριτικά με όσους δέχτηκαν ηλεκτρικό ρεύμα 20 φορές ασθενέστερο.
Οι εθελοντές που δέχτηκαν το ισχυρότερο ρεύμα βελτιώθηκαν περισσότερο αλλά χωρίς να γνωρίζουν γιατί, σχολιάζει ο Δρ Κλαρκ, ο οποίος δηλώνει βέβαιος ότι η tDCS είναι ένα πολλά υποσχόμενο ερευνητικό πεδίο.
Το ίδιο φαίνεται να πιστεύει και η DARPA, η Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Προγραμμάτων Άμυνας του αμερικανικού Πενταγώνου, η οποία χρηματοδότησε την έρευνα του Κλαρκ.
Από τον Φρανκεστάιν στα νοσοκομεία
Η ιδέα της διέγερσης του εγκεφάλου με ρεύμα παραπέμπει στο μυθιστόρημα φαντασίας Φράνκενσταϊν της Μέρι Σέλεϊ.
Στην πραγματικότητα όμως ο πρώτος που την εφάρμοσε πειραματικά ήταν ο Ιταλός επιστήμονας Τζιν Αλντίνι το 1800. Αρχικά δοκίμασε να προκαλέσει μυικές συσπάσεις στα πτώματα θανατοποινιτών που είχαν μόλις εκτελεστεί. Λίγο αργότερα, υποστήριξε ότι θεράπευσε με ηλεκτρικό ρεύμα δύο ασθενείς με «μελαγχολία», όπως ονομαζόταν τότε η κλινική κατάθλιψη.
Νέα πειράματα ακολούθησαν το 1964, όταν ο Βρετανός ψυχίατρος Τζο Ρέντφιαρν διοχεύτευσε ηλεκτρικό ρεύμα στο κεφάλι εθελοντών. Υποστήριξε ότι μπορούσε να τους κάνει ομιλητικούς και γελαστούς, όταν το ρεύμα κινούνταν προς μία κατεύθυνση, ή αντίθετα εσωστρεφείς και αποστασιοποιημένους όταν αντέστρεφε την τάση. Άλλοι επιστήμονες, όμως, απέτυχαν να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις του.
Πολλοί νευροεπιστήμονες παραμένουν και σήμερα δύσπιστοι, ωστόσο η ιδέα της tDCS φαίνεται να αναβιώνει τα τελευταία χρόνια, έπειτα και από τα θετικά αποτελέσματα μιας παραπλήσιας μεθόδου που διεγείρει τον εγκέφαλο με μαγνητικά πεδία. Η λεγόμενη «διακρανιακή μαγνητική διέγερση, ή TMS, χρησιμοποιείται σήμερα πειραματικά για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης.
Μάλιστα ο Δρ Αλμπέρτο Πριόρι του Πανεπιστημίου του Μιλάνου έδειξε τη δεκαετία του 1990 ότι η tDCS μπορεί να συνδυαστεί με την TMS για την αύξηση της αποτελεσματικότητάς της.
Ποιος είναι όμως ο μηχανισμός του φαινομένου; Σύμφωνα με τον Δρ Μάικλ Νίτσε του Πανεπιστημίου του Γκέτιγκεν, τα ηλεκτρόδια της tDCS δημιουργούν ένα ηλεκτρικό πεδίο που διευκολύνει ή εμποδίζει την πυροδότηση των νευρώνων, ανάλογα με τη φορά του ηλεκτρικού ρεύματος. Άλλα ερευνητικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι η tDCS αυξάνει τα επίπεδα ενός υποδοχέα στις συνάψεις, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πλαστικότητα του εγκεφάλου, δηλαδή η ικανότητά του να δημιουργεί νέες συνδέσεις.
Πεπεισμένοι ότι η μέθοδος βελτιώνει την πλαστικότητα του εγκεφάλου, και τον κάνει πιο δεκτικό σε νέα ερεθίσματα, ερευνητές σε διάφορα ιδρύματα πειραματίζονται τώρα με τη χρήση της tDCS όχι μόνο για τη βελτίωση της μάθησης αλλά και για την αντιμετώπιση ψυχιατρικών παθήσεων όπως η κατάθλιψη και οι εθισμοί.
Θα περάσουν όμως χρόνια μέχρι να αποδειχθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η διακρανιακή διεγέγερση σταθερού ρεύματος είναι αποτελεσματική θεραπεία, και όχι επιστημονική φαντασία.

Ευφυΐα - Ο μεγάλος άγνωστος

Θυμάμαι ένα ρεπορτάζ τηλεοπτικού δελτίου που παρουσίαζε με καμάρι και θαυμασμό ένα παιδί 10 χρονών το οποίο ήταν, σύμφωνα με τα λόγια του παρουσιαστή, «απίστευτης ευφυΐας». Το ρωτούσε π.χ. για τη Νικαράγουα και του έλεγε, σαν ποίημα, τον πληθυσμό, τη γλώσσα, θρησκεία, νόμισμα, κ.τ.λ. όλα δηλαδή τα στοιχεία που συναντούσε στις σελίδες του βιβλίου της γεωγραφίας.
Απίστευτης ευφυΐας…
Μήπως απλώς απίστευτης μνήμης; 

Έχουμε ένα καναρίνι το οποίο το αφήνουμε ελεύθερο να τριγυρίζει στο σπίτι. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη στιγμή ακριβώς που στρώνουμε τραπεζομάντιλο για το μεσημεριανό βγαίνει από το κλουβί και στρογγυλοκάθεται στο τραπέζι, περιμένοντας να φάει.
Έξυπνο πουλί.
Μήπως απλώς αντανακλαστικά συντελεστικής μάθησης;

Στο άρθρο αυτό θα αναλύσουμε την έννοια της ευφυΐας. Θα δούμε από τι απαρτίζεται, πώς ορίζεται και αν τελικά μπορεί να μετρηθεί.


Ορισμός

Ας τα πάρουμε όλα με τη σειρά. Κάθε φορά που γίνεται μια συζήτηση, είναι απολύτως απαραίτητο να ξεκαθαρίζουν οι συζητητές το βασικότερο στοιχείο της συζήτησης: Τον ορισμό της έννοιας που βρίσκεται υπό διαπραγμάτευση. Μου έχει τύχει πάρα πολλές φορές να παρευρεθώ σε συζητήσεις και να παλεύω να εξηγήσω ότι ο λόγος που διαφωνούν είναι γιατί, πολύ απλά, έχουν διαφορετική εικόνα της έννοιας (π.χ. φιλία) που συζητούν. Ας δούμε λοιπόν πώς ορίζεται η ευφυΐα:

Ορισμός από την Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολογίας: Ικανότητα κατανόησης σύνθετων προβλημάτων, προσαρμογή στο περιβάλλον, μάθηση από τις εμπειρίες, ικανότητα συμμετοχής σε διάφορες συζητήσεις, υπερπήδηση εμποδίων με χρήση σκέψης. Παρόλο που υπάρχουν διαφορές στα επίπεδα αυτών των ικανοτήτων από άτομο σε άτομο, ωστόσο υπάρχουν όλες σε κάποιο βαθμό σε όλα τα άτομα.

Υπάρχουν κι άλλοι ορισμοί χωρίς να διαφέρουν, ουσιαστικά, από τον παραπάνω. Είναι άλλωστε τόσο γενικός κι αόριστος, ώστε να καλύπτει τις βασικές πτυχές της ανθρώπινης γνωστικής δραστηριότητας και να εμπεριέχει κάθε άλλο ορισμό καθώς και όλο σχεδόν το φάσμα των ανθρώπινων ικανοτήτων. Γι αυτό και υπάρχει τόσο μεγάλη σύγχυση, όχι μόνο σε επιστημονικό επίπεδο, γύρω απ’ αυτό το θέμα. Αυτό ωστόσο δεν εμπόδισε κάποιους ψυχολόγους να ξεκινήσουν προσπάθειες μέτρησης της.

Θα πρέπει οπωσδήποτε, πριν προχωρήσουμε στα τεστ νοημοσύνης, να σημειωθεί ότι η έννοια της νοημοσύνης είναι άμεσα συνυφασμένη με το δυτικό τρόπο σκέψης που βάζει στο κέντρο των πάντων το άτομο. Στην ανατολική φιλοσοφία όπου η έννοια του συνόλου είναι πιο σημαντική απ’ αυτήν του ατόμου, η ευφυΐα συναντάται αλλά δεν της δίνεται τόσο μεγάλη βαρύτητα όσο σε μας.

Τεστ Νοημοσύνης

Είναι προφανές ότι για τους περισσότερους, η ευφυΐα είναι μια καθαρά γνωστική ικανότητα (κάποιοι μιλάνε, όπως θα δούμε αργότερα, και για άλλων ειδών νοημοσύνες όπως κινητική, ενδοπροσωπική, κ.α.). Αναπτύσσεται με την ηλικία αν και, κατά βάση, το δυναμικό της φαίνεται από τις απαρχές της παιδικής ηλικίας. Έχει ως άμεσο αποτέλεσμα πολύ καλές σχολικές επιδόσεις, διακρίσεις σε ακαδημαϊκό επίπεδο και επιτυχία στη ζωή.

Είναι πράγματι η νοημοσύνη αναγκαίος και επαρκής παράγοντας για όλες αυτές τις επιτυχίες; Όπως θα δούμε σε επόμενο άρθρο, ο πλέον σημαντικός παράγοντας δεν είναι η γνωστική νοημοσύνη (στην ουσία αυτήν διαπραγματευόμαστε στην παρούσα συζήτηση και σ’ αυτήν αναφέρονται οι περισσότεροι όταν μιλούν για «εξυπνάδα») αλλά η συναισθηματική νοημοσύνη, δηλαδή η καλλιέργεια και ο χειρισμός των συναισθημάτων μας. Προς το παρόν ας δούμε τα τεστ νοημοσύνης. Κι επειδή συχνά συναντάμε τους όρους «εγκυρότητα» και «αξιοπιστία», ειδικά όταν μιλάμε για τεστ, ας δούμε τι σημαίνουν. Θα χρησιμοποιήσω απλή ορολογία για ευκολία στην κατανόηση.

Εγκυρότητα: Πολύ απλά, ένα τεστ είναι έγκυρο όταν πραγματικά μετράει το χαρακτηριστικό που υποτίθεται ότι φτιάχτηκε να μετράει. Π.χ. Αν θέλουμε να μετρήσουμε το βάρος ενός ατόμου, προφανώς θα είμαστε μη έγκυροι αν αντί για ζυγαριά πάρουμε μια μεζούρα…

Αξιοπιστία: Αντίστοιχα, ένα τεστ είναι αξιόπιστο όταν μετρά σωστά αυτό που υποτίθεται ότι μετράει. Δηλαδή, το να χρησιμοποιούμε ζυγαριά για να μετρήσουμε το βάρος ενός ατόμου μας κάνει έγκυρους, αν η ζυγαριά όμως χάνει τότε είμαστε αναξιόπιστοι.

Φαίνεται εύκολο να φροντίσει κάποιος για την εγκυρότητα και αξιοπιστία ενός τεστ, δεν είναι όμως έτσι. Ειδικά για τη νοημοσύνη, τα πράγματα είναι εξαιρετικά ασαφή καθώς κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς πρέπει να μετρήσει για να είναι σίγουρος ότι μετρά νοημοσύνη. Περαιτέρω, είναι ακόμη πιο δύσκολο να είναι σίγουρος ότι τα μέτρησε σωστά.

Οι δυσκολίες αυτές όμως δεν πτόησαν του ψυχολόγους που ξεκίνησαν, από τα τέλη του 19ου αιώνα, προσπάθειες μέτρησής της.
Η προσπάθεια να μετρηθεί η νοημοσύνη θεωρείται ότι ξεκίνησε από τονFrancis Galton, ανιψιό του Δαρβίνου.
Ο Galton σπούδασε ιατρική κι έκανε πολλά ταξίδια σε διάφορες χώρες, Σταδιακά άρχισε να αναπτύσσει τη θεωρία περί ευγονικής ενώ τα ταξίδια του στην Αφρική τον έκαναν να πιστέψει ότι οι ιθαγενείς ήταν τουλάχιστον 2 επίπεδα πιο χαμηλά, όσον αφορά τις νοητικές τους ικανότητες, από τη φυλή των ΑγγλοΣαξόνων. Στη συνέχεια εφηύρε μια σειρά από τεστ με σκοπό να μετρήσουν το δυναμικό των ανθρώπων. Παρόλο που θεωρείται το πρώτο τεστ νοημοσύνης, οι δοκιμασίες του στην ουσία μετρούσαν το αισθητηριακό δυναμικό των ανθρώπων (τον υψηλότερο ήχο που μπορούσε να συλλάβει κανείς, διάκριση κουτιών με διαφορετικό περιεχόμενο και βάρος, κ.τ.λ.)

Τη δουλειά πάνω στη μέτρηση της ανθρώπινης εξυπνάδας ανέλαβε να συνεχίσει ένας συνεργάτης του Galton ο James Catell Ξεκίνησε τις σπουδές του δίπλα στον πρώτο ψυχολόγο που προσπάθησε να μετρήσει ανθρώπινα χαρακτηριστικά (όπως το χρόνο αντίδρασης, τη συναίσθηση διαφορετικών βαρών, κ.α. αυτά δηλαδή που προσπάθησε να μετρήσει λίγα χρόνια αργότερα και ο Galton) τον Wilhelm Wundt . Επιστρέφοντας στην Αμερική δούλεψε πάρα πολύ στην αναγνώριση της ψυχολογίας ως επιστήμης ισότιμης με τις φυσικές επιστήμες. Δούλεψε με τον Galton στην Αγγλία πάνω στα ζητήματα της μέτρησης της ανθρώπινης νοημοσύνης και επιστρέφοντας στην Αμερική προχώρησε στη δημιουργία τεστ.

Ένας μαθητής του όμως ο Clark Wisler έκανε κάτι πολύ απλό (και καταστροφικό για τους 2 συνεργάτες): Εξέτασε τα τεστ να δει αν προέβλεπαν επιτυχία στη ζωή ή, ακόμη σημαντικότερο, το ένα το άλλο (αν επιτυχία στο ένα δηλαδή σήμαινε επιτυχία και στο άλλο). Δυστυχώς για τους δημιουργούς τους, τα τεστ αποδείχτηκαν άχρηστα.

Την ίδια εποχή (1904) ανακαλύφθηκε από τον Charles Spearman ο παράγοντας g. Ο Charles Spearman χρησιμοποίησε τεστ νοημοσύνης για να καθορίσει την ευφυΐα 24 παιδιών στο σχολείο της περιοχής του. Με εξαιρετικές γνώσεις στατιστικής έκανε ανάλυση παραγόντων στα αποτελέσματα των τεστ και βρήκε ότι πρέπει να υπάρχει ένας παράγοντας, που τον ονόμασε g, και που βρίσκεται πίσω από κάθε νοητική δραστηριότητα. Βέβαια, υπάρχει έντονη κριτική καθώς πολλοί υποστηρίζουν ότι ο παράγοντας αυτός είναι μαθηματική εφεύρεση κι όχι κάτι το πραγματικό (δέστε εδώ και εδώγια περισσότερες λεπτομέρειες επί του θέματος).

Πιο συστηματική δουλειά πάνω στα τεστ, με αποτέλεσμα αυτά να παγιωθούν, έκανε ο Γάλλος ψυχολόγος Alfred Binet . Ο Binet σπούδασε ιατρική και με το πέρας των σπουδών στράφηκε στην ύπνωση. Η γέννηση όμως των 2 κορών του τον οδήγησε στην αναπτυξιακή ψυχολογία. Η πολύ σημαντική δουλειά του στο τομέα αυτό έχει παραγνωριστεί κι έμεινε διάσημος μόνο για τα τεστ νοημοσύνης, για τη δημιουργία των οποίων στάθηκε αφορμή η ανάθεση που του έγινε να βρει έναν τρόπο να ξεχωρίζει τα καθυστερημένα παιδιά, στα δημοτικά σχολεία, απ’ αυτά που είναι μεν έξυπνα όμως αποτυγχάνουν. Ο Binet μαζί με τον Simon παρατηρούσαν για χρόνια τα παιδιά σε διάφορες ηλικίες και κατέγραφαν τις δραστηριότητες για τις οποίες ήταν ικανά σε κάθε ηλικία. Έτσι, δημιούργησαν την κλίμακα που φέρει το όνομα τους και η οποία λειτουργεί ως εξής: Έχει μια σειρά από ασκήσεις (30) οι οποίες σταδιακά αυξάνουν σε πολυπλοκότητα. Ένα παιδί 6 χρονών που παίρνει βαθμό 1,00 (ή 100 όπως έχει γίνει γνωστό) έχει νοητικό πηλίκο 1,00*6=6, όσο δηλαδή ετών είναι. Άρα, μπορεί να λύνει τις ασκήσει που λύνει η πλειοψηφία των 6χρονων, δεν μπορεί να λύσει ασκήσεις που δε λύνει η πλειοψηφία των 6χρονων (και που ίσως λύνει με ευκολία η πλειοψηφία των 8χρονων) και δε δυσκολεύεται καθόλου να λύσει ασκήσεις που λύνει η πλειοψηφία των 6χρονων (αλλά που παιδεύει τα 5χρονα). Αυτό και μόνο αυτό μας δείχνουν τα IQ τεστ (και τα σύγχρονα δεν έχουν μεγάλες διαφορές από τα αρχικά). Ο στόχος του ήταν να ξεχωρίσει τα παιδιά που έχουν σχολικά προβλήματα (δηλαδή αυτά που έχουν ικανό νοητικό δυναμικό αλλά χαμηλές επιδόσεις που οφείλονται σε άλλες αιτίες) από αυτά με νοητική καθυστέρηση, και το πέτυχε σε εξαιρετικό βαθμό. Έτσι, τα παιδιά με νοητικό πηλίκο 100 αλλά χαμηλότατες επιδόσεις γίνονταν αμέσως κατανοητό ότι είναι ικανά να πετύχουν υψηλές επιδόσεις αλλά μένουν πίσω για λόγους που δεν έχουν να κάνουν με τη νοημοσύνη τους (βία στην οικογένεια, παραμέληση, κ.τ.λ.).
Σε καμία περίπτωση το τεστ δεν έδειχνε γενικότερη νοητική ικανότητα (προβλέπει, σε ικανοποιητικό βαθμό, μονάχα τη σχολική επιτυχία και τίποτε άλλο) και δεν αποτελεί προβλεπτικός δείκτης επιτυχίας σε άλλους τομείς της ζωής.

Ας το δούμε αυτό πιο αναλυτικά: Τα τεστ έχουν βαθμό συσχέτισης 0,4 με 0,6, κάτι που στατιστικά είναι ικανοποιητικό. Τι σημαίνει αυτό; Υψώνουμε στο τετράγωνο το βαθμό συσχέτισης κι έτσι ανακαλύπτουμε το ποσοστό της ποικιλίας που το τεστ εξηγεί.
Μάλλον σας μπέρδεψα περισσότερο… Ας πάρουμε ένα τεστ με βαθμό συσχέτισης 0,5. Υψώνουμε στο τετράγωνο και πολλαπλασιάζουμε με 100: 0,5*0,5*100=25%. Το τεστ αυτό εξηγεί το 25% της ποικιλίας στις ατομικές επιδόσεις. Για το υπόλοιπο 75% δεν έχει τίποτα να πει.
Και να γίνω ακόμα πιο επεξηγηματικός, σ’ αυτό το τεστ νοημοσύνης (που έχει βαθμό συσχέτισης 0,5) 100 παιδιά πετυχαίνουν βαθμολογία 120, που είναι πολύ πάνω από το μέσο όρο (ο μέσος όρος είναι 100, κάτω από 80 αρχίζουν τα νοητικά προβλήματα, πάνω από 120 αρχίζει η εξαιρετική νοημοσύνη –με 135 γίνεται κανείς μέλος της MENSA ). Ε, λοιπόν, σύμφωνα με αυτό το τεστ μπορούμε να είμαστε «σίγουροι» ότι 25 παιδιά (25%) θα έχουν επιτυχία στο σχολείο. Για τα άλλα 75 δεν μπορούμε να πούμε τίποτα. Υπάρχουν άλλοι παράγοντες που θα καθορίσουν το μέλλον τους και που το τεστ αδυνατεί να συλλάβει και να μετρήσει.
Όταν δε χρησιμοποιούμε αυτά τα τεστ για να προβλέψουμε άλλα πράγματα όπως εργασιακή επιτυχία ή ακόμα και την ίδια την εύρεση εργασίας, το ποσοστό πέφτει κάτω από 10%!! Προφανώς λοιπόν υπάρχουν άλλοι παράγοντες (τους οποίους και θα δούμε σε επόμενο άρθρο).

Κατά τη διάρκεια του ‘Α Παγκοσμίου Πολέμου τα τεστ γνώρισαν τεράστια άνθηση. Ζητήθηκε, πελάτης ήταν ο Αμερικανικός στρατός, από τους ψυχολόγους να βρουν τρόπους να μετρηθεί η νοητική ικανότητα των χιλιάδων στρατιωτών. Τα αποτελέσματα αυτών των τεστ αποτέλεσαν πλούσιο υλικό για του δημιουργία, τελικά, του SAT (Scholastic Assessment Test) που αποτελεί το κυρίαρχο τεστ νοημοσύνης για παιδιά.

Σημαντικό μειονέκτημα των τεστ είναι η προκατάληψη που δείχνουν. Έχουν σχεδιαστεί από δυτικούς, όπως αναφέραμε και στην αρχή, και απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν την ίδια κουλτούρα μ’ αυτούς. Όμως η χρήση τους σε ανθρώπους άλλης κουλτούρας προϋποθέτει κάτι περισσότερο από απλή στάθμιση: Ριζικό επανασχεδιασμό.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την εξής ερώτηση:

Ποιο από τα παρακάτω δεν ταιριάζει με τα υπόλοιπα:
- Μήλο – Λεμόνι – Λάχανο

Σύμφωνα με τα δικά μας κριτήρια, η κατηγοριοποίηση πρέπει να γίνει με βάση το είδος. Δηλαδή, σωστή απάντηση είναι η 3, αφού τα 1 και 2 είναι φρούτα ενώ το 3 λαχανικό. Σύμφωνα όμως με τις αφρικανικές κουλτούρες, η κατηγοριοποίηση πρέπει να γίνεται με βάση τη λειτουργία των φαγώσιμων, ποια δηλαδή τρώγονται. Έτσι, γι αυτούς σωστή απάντηση είναι η 2, αφού τα 1 και 3 τρώγονται ενώ το 2 στύβεται.

Η έρευνα και τα τεστ για τη νοημοσύνη παρουσίασαν ύφεση κατά τις δεκαετίες του ’60 και ’70, τα τελευταία χρόνια όμως οι ψυχολόγοι άρχισαν και πάλι –κυρίως χάρη στην άνθιση της τεχνητής νοημοσύνης- να ενδιαφέρονται για το φαινόμενο της νοημοσύνης και για τρόπους μέτρησης της. Η σύγχρονη έρευνα εστιάζει στους πολύπλοκους παράγοντες που συνιστούν την έννοια της ευφυΐας και φαίνεται να αποκρυσταλλώνει την πεποίθηση ότι τελικά μιλάμε για ευρεία γκάμα από νοημοσύνες (τουλάχιστον 7, σύμφωνα με τις μελέτες του
Howard Gardner).

Ο Gardner ενδιαφέρεται για ένα τεστ που θα έχει καθολική προβλεπτικότητα και αξία. Δε θα μετρά δηλαδή μόνο την λεκτική και τη λογικο-μαθηματική ικανότητα (όπως κάνουν τα παρόντα τεστ κι έτσι έχουν προβλεπτική αξία μόνο στο σχολείο που έχει κατά βάση τέτοιες απαιτήσεις) αλλά και άλλες ικανότητες, όπως:

- Μουσική (μέγιστο παράδειγμα ο Wolfgang Amadeus Mozart)
- Χωρική (αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες τη διαθέτουν, Michelangelo)
- Κιναισθητική (χορευτές, Νουρέγιεφ)
- Διαπροσωπική (ψυχολόγοι, Carl Rogers – Sigmund Freud)
- Ενδοπροσωπική (ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε και να ελέγχουμε τα συναισθήματα μας, Δαλάι Λάμα)

Τελευταία πρόσθεσε κι άλλες κατηγορίες ενώ άλλοι ψυχολόγοι έχουν ανεβάσει αυτό τον αριθμό μέχρι και στο 150!!

Συνοψίζοντας, παρατηρούμε ότι είναι αλήθεια πως τα υπάρχοντα τεστ νοημοσύνης δε μας λένε τίποτα ουσιαστικό (πέρα από την πιθανή επιτυχία μας στο σχολείο). Χρειαζόμαστε μια ευρύτερη προσέγγιση του όλου θέματος και νέα τεστ που θα ενσωματώνουν τις ποικίλες ικανότητες του ανθρώπου και θα μπορούν να καταδείξουν τόσο τα σημεία στα οποία έχει αυξημένη ικανότητα όσο και αυτά που οφείλει να αναπτύξει περισσότερο ώστε να γίνει πιο ολοκληρωμένος. 

Γιάννης Κουρουτσαλάκης
Ψυχολόγος – Πληροφορικός

Το διαβάσαμε από το: Ευφυΐα - Ο μεγάλος άγνωστος http://thesecretrealtruth.blogspot.com