 |
Καιρια ερωτήματα θέτουν οι δημοσιεύσεις των ΜΜΕ για τα απόρρητα όπλα τύπου του τρίτου ράιχ που χάθηκαν μετά τον πόλεμο.
Με αφορμή ενός άρθρου που υπάρχει αυτή την εβδομάδα στο γερμανικό περιοδικό PM όπου ισχυρίζεται ότι υπάρχουν "ισχυρές ενδείξεις" ότι ένα ναζιστικό πρόγραμμα εξελιγμένων οπλικών συστημάτων "UFO" είναι καλά κρυμμένο.
Με αφορμή ενός άρθρου που υπάρχει αυτή την εβδομάδα στο γερμανικό περιοδικό PM όπου ισχυρίζεται ότι υπάρχουν "ισχυρές ενδείξεις" ότι ένα ναζιστικό πρόγραμμα εξελιγμένων οπλικών συστημάτων "UFO" είναι καλά κρυμμένο.
Τα δημοσιεύματα είχαν αφορμή την ταινία "Iron Sky" που αναφέρεται στη πραγματικής ζωής ενός SS του Χ. Kammler που ειπώνεται ότι έχει κάνει σημαντικές ανακαλύψεις επάνω σε πειράματα αντί βαρύτητας, αλλά και στην δημιουργία του 4 Ραιχ. Η ταινία βασιζόμενη σε πραγματικά γεγονότα από τους ναζί, που αναφέρει το πώς, χτίσθηκε μια μυστική βάση στην Ανταρκτική, και τα γερμανικά διαστημόπλοια στα τέλη του 1945 είχαν βρεθεί στη σελήνη δημιουργώντας μια στρατιωτική βάση τη Schwarze Sonne στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.
Τα επιχειρήματα του περιοδικού αλλά και του φιλμ για την πρόθεση της Γερμανίας να επικράτηση στην ευρωζώνη δημιουργώντας την ευκαιρία να "χτυπήσει" με το 4 ράιχ δεν είναι φαντάστηκα όταν σύμφωνα με δημοσιεύματα της Daily Mail που αναφέρει για μια απόρρητη έκθεση των ΗΠΑ απο το Military Intelligence με έκθεση EW-Pa 128 που έχει ένα λεπτομερή απολογισμό μιας μυστικής συνάντησης στο Maison Rouge Hotel στο Στρασβούργο στις 10 του Αυγούστου 1944 με θέμα "μυστικά κεφάλαια και αόρατος έλεγχος κρατών μέσο δανεισμού".
Εν συντομία αναφέρετε ότι:
Εκεί, μια ελίτ ομάδα Γερμανών βιομηχάνων προγραμμάτισαν τη μεταπολεμική ανάκαμψη της Γερμανίας, και την προετοιμασία των ναζί για την επιστροφή στην εξουσία όπως και να εργαστούν μυστικά για μια ισχυρή γερμανική αυτοκρατορία. Με άλλα λόγια: το τέταρτο Ράιχ.
Η έκθεση, με την ένδειξη απόρρητο, αναφέρει, με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο οι βιομήχανοι που είχαν συνεργαστεί με το Ναζιστικό Κόμμα θα ανασυγκροτούσαν τότε την οικονομία της Γερμανίας με την αποστολή χρήματος μέσω της Ελβετίας, όπου θα δημιουργούσαν ένα δίκτυο μυστικών εταιρειών στο εξωτερικό και θα περίμεναν μέχρι οι συνθήκες να είναι κατάλληλες.
Οι βιομήχανοι με εκπρόσωπους την Volkswagen, Krupp και Messerschmitt. είχαν απίστευτη διορατικότητα και αποφάσισαν από κοινού ότι το Τέταρτο γερμανικού Ράιχ, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, θα ήταν μια οικονομική και όχι μια στρατιωτική αυτοκρατορία μέχρι να έχουν τον χρόνο να "ακονίσουν" τα μαχαίρια τους αναπτύσσοντας νέα υπέρ εξελιγμένα όπλα.
Ναζιστική Γερμανία εξήγαγε τεράστιες ποσότητες κεφαλαίων μέσω ουδέτερων χωρών και οι Γερμανικές επιχειρήσεις είχαν δημιουργήσει ένα δίκτυο από εταιρείες-βιτρίνα στο εξωτερικό. Το Τρίτο Ράιχ νικήθηκε στρατιωτικά, αλλά οι Ναζι τραπεζίτες από την ναζιστική εποχή, "ξαναγεννήθηκαν" ως δημοκράτες, στη νέα Δυτική Γερμανία έχοντας στόχο τον ευρωπαϊκό οικονομικό και πολίτικο έλεγχο.
Το απόρρητο κίνημα από βιομηχάνους και τραπεζίτες έχει τη στρατηγική των τριών σταδίων για το τέταρτο Ράιχ.
Σε πρώτο στάδιο, οι βιομήχανοι έπρεπε να προετοιμαστούν για τη χρηματοδότηση του μυστικού Ναζιστικού Κόμματος.
Στο 2 στάδιο θα κατασκεύαζαν την δημιουργία ενός ασφαλούς θεμέλιου σε ξένες χώρες.
Και στο τρίτο στάδιο, οι γερμανικές επιχειρήσεις θα δημιουργούσαν ένα κοιμώμενο δίκτυο πρακτόρων στο εξωτερικό μέσω εταιριών, οι οποίες επρόκειτο να καλύπτουν την έρευνα, συλλογή πληροφοριών έως ότου η Ναζί επιστρέψουν στην εξουσία.
Έχοντας κάνει επιστήμη οι γερμανοί την εξαγορά στελεχών και πολιτικών και έχοντας τεράστια κεφάλαια σε χρυσό,απο λεηλασίες του πολέμου, είχαν στόχο να υπέρ δανείσουν έθνη και ιδιώτες μέσο θυγατρικών (γερμανικών συμφερόντων) τραπεζών σε άλλες χώρες, επιδιώκοντας τον πλήρη έλεγχο των κρατών μέσο των χρεών τους.
Οι Τραπεζίτες συμφώνησαν ότι υπήρχε η προτεραιότητα μιας ταχεία νομισματική σταθεροποίηση με τη δημιουργία μιας σταθερής νομισματικής μονάδας με τη Γερμανία και με μυστικές τεχνολογικές συμφωνίες με τη Γαλλία θα ήταν οι οδηγοί για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ). Η ΕΚΑΧ ήταν ο πρώτος υπερεθνικός οργανισμός, που ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1951 από έξι ευρωπαϊκά κράτη τα οποία θα ρύθμιζαν της μετέπειτα εξελίξεις.
Σύμφωνα με την έκθεση η Ευρώπη έγινε ένα κάλυμμα για την επιδίωξη των γερμανικών εθνικών συμφερόντων μετά την ήττα του Χίτλερ, λέει ο ιστορικός Δρ Michael Pinto-Duschinsky. Η συνέχεια της οικονομίας της Γερμανίας και των οικονομιών της μεταπολεμικής Ευρώπης είναι εντυπωσιακή. Μερικές από τις ηγετικές φυσιογνωμίες τις ναζιστικής οικονομίας έγιναν ηγετική οικοδόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η BMW, Siemens και Volkswagen, που είχαν μερίδιο στα απόρρητα στρατιωτικά πρόγραμμα του πολέμου που συμμετέχουν στο συντονισμό .Το 1957 υπέγραψαν τη Συνθήκη της Ρώμης, με την οποία ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Η συνθήκη ανέφερε τη περαιτέρω ελευθέρωση του εμπορίου και καθιέρωσε όλο και πιο ισχυρό υπερεθνικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σήμερα 27 μέλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή ένωση ελπίζοντας σε μια ενωμένη Ευρώπη χωρίς να γνωρίζουν τον αμείλικτο αποπροσανατολισμό των SS "δημοκρατών" και των Γερμανικών βιομηχανιών για την δημιουργία εκ το έσω ενός τέταρτου Ράιχ - μιας οικονομικής αφαίμαξης και στρατιωτικής επέκτασης.
Το απόρρητο κίνημα από βιομηχάνους και τραπεζίτες έχει τη στρατηγική των τριών σταδίων για το τέταρτο Ράιχ.
Σε πρώτο στάδιο, οι βιομήχανοι έπρεπε να προετοιμαστούν για τη χρηματοδότηση του μυστικού Ναζιστικού Κόμματος.
Στο 2 στάδιο θα κατασκεύαζαν την δημιουργία ενός ασφαλούς θεμέλιου σε ξένες χώρες.
Και στο τρίτο στάδιο, οι γερμανικές επιχειρήσεις θα δημιουργούσαν ένα κοιμώμενο δίκτυο πρακτόρων στο εξωτερικό μέσω εταιριών, οι οποίες επρόκειτο να καλύπτουν την έρευνα, συλλογή πληροφοριών έως ότου η Ναζί επιστρέψουν στην εξουσία.
Έχοντας κάνει επιστήμη οι γερμανοί την εξαγορά στελεχών και πολιτικών και έχοντας τεράστια κεφάλαια σε χρυσό,απο λεηλασίες του πολέμου, είχαν στόχο να υπέρ δανείσουν έθνη και ιδιώτες μέσο θυγατρικών (γερμανικών συμφερόντων) τραπεζών σε άλλες χώρες, επιδιώκοντας τον πλήρη έλεγχο των κρατών μέσο των χρεών τους.
Οι Τραπεζίτες συμφώνησαν ότι υπήρχε η προτεραιότητα μιας ταχεία νομισματική σταθεροποίηση με τη δημιουργία μιας σταθερής νομισματικής μονάδας με τη Γερμανία και με μυστικές τεχνολογικές συμφωνίες με τη Γαλλία θα ήταν οι οδηγοί για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ). Η ΕΚΑΧ ήταν ο πρώτος υπερεθνικός οργανισμός, που ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1951 από έξι ευρωπαϊκά κράτη τα οποία θα ρύθμιζαν της μετέπειτα εξελίξεις.
Σύμφωνα με την έκθεση η Ευρώπη έγινε ένα κάλυμμα για την επιδίωξη των γερμανικών εθνικών συμφερόντων μετά την ήττα του Χίτλερ, λέει ο ιστορικός Δρ Michael Pinto-Duschinsky. Η συνέχεια της οικονομίας της Γερμανίας και των οικονομιών της μεταπολεμικής Ευρώπης είναι εντυπωσιακή. Μερικές από τις ηγετικές φυσιογνωμίες τις ναζιστικής οικονομίας έγιναν ηγετική οικοδόμοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η BMW, Siemens και Volkswagen, που είχαν μερίδιο στα απόρρητα στρατιωτικά πρόγραμμα του πολέμου που συμμετέχουν στο συντονισμό .Το 1957 υπέγραψαν τη Συνθήκη της Ρώμης, με την οποία ιδρύθηκε η Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Η συνθήκη ανέφερε τη περαιτέρω ελευθέρωση του εμπορίου και καθιέρωσε όλο και πιο ισχυρό υπερεθνικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σήμερα 27 μέλοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμμετέχουν στην Ευρωπαϊκή ένωση ελπίζοντας σε μια ενωμένη Ευρώπη χωρίς να γνωρίζουν τον αμείλικτο αποπροσανατολισμό των SS "δημοκρατών" και των Γερμανικών βιομηχανιών για την δημιουργία εκ το έσω ενός τέταρτου Ράιχ - μιας οικονομικής αφαίμαξης και στρατιωτικής επέκτασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου