Οι σκέψεις σου δεν έχουν ρίζες, δεν έχουν σπίτι, περιπλανιώνται όπως ακριβώς τα σύννεφα.
Δεν χρειάζεται λοιπόν να πολεμάς μαζί τους, δεν χρειάζεται να είσαι εναντίον τους, δεν χρειάζεται καν να προσπαθήσεις να σταματήσεις τις σκέψεις.
Θα πρέπει να γίνει αυτό βαθιά κατανόηση μέσα σου, διότι, όποτε ένας άνθρωπος αρχίζει να ενδιαφέρεται για το διαλογισμό, αρχίζει να προσπαθεί να σταματήσει τις σκέψεις.
Κι αν προσπαθήσεις να σταματήσεις τις σκέψεις, δεν θα σταματήσουν ποτέ, γιατί η ίδια η προσπάθεια να τις σταματήσεις αποτελεί σκέψη, η ίδια η προσπάθεια να επιτύχεις τη βουδική φύση αποτελεί σκέψη.
Και πώς γίνεται να σταματήσεις μια σκέψη χρησιμοποιώντας μια άλλη σκέψη;
Πώς γίνεται να σταματήσεις το νου δημιουργώντας έναν άλλο νου;
Τότε θα προσκολληθείς στον άλλο.
Και αυτό θα συνεχίζεται, τότε δεν θα υπάρχει τέλος.
Μην πολεμάς –γιατί ποιος θα πολεμήσει;
Ποιος είσαι εσύ;
Μια σκέψη μόνον, μην κάνεις λοιπόν τον εαυτό σου πεδίο μάχης, όπου η μια σκέψη θα πολεμάει την άλλη.
Αντίθετα, γίνε παρατηρητής, παρατήρησε απλώς τις σκέψεις που επιπλέουν.
Σταματούν, αλλά δεν τις σταματάς εσύ.
Σταματούν, όταν εσύ αποκτάς περισσότερη επίγνωση, όχι όταν προσπαθείς να τις σταματήσεις ο ίδιος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου