Dobre: ένας υπέροχος άνθρωπος

Άλλη μια ελπιδοφόρα ιστορία ενός σύγχρονου ανθρώπου. Μέσα στο σκοτάδι που φέρεται να επικρατεί, ή για το οποίο θέλουν να μας πείσουν ότι επικρατεί, κάποιοι συνάνθρωποι, λαμπρά παραδείγματα της φωτεινής πλευράς του ανθρώπου, έρχονται να αναπτερώσουν την ελπίδα μας και να μας θυμίσουν ότι, όσο και να βυθιζόμαστε στο σκοτάδι, η φωτεινή μας πλευρά παραμένει άσβεστη.

Ο λόγος, για τον Βούλγαρο υπήκοο με το όνομα Dobre, που είναι 99 ετών και ζει στο Bajlo, μια μικρή πόλη της Βουλγαρίας, ο οποίος παρόλο που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, ζει σε τρώγλες και τρέφεται με ό,τι βρίσκει ή του δίνουν οι «καλοί» άνθρωποι στο δρόμο όπως λέει ο ίδιος, συνεχίζει ακόμη και σήμερα να διασχίζει καθημερινά απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη του Bajlo στην πρωτεύουσα της Βουλγαρίας στη Σόφια.

Στη Σόφια στέκεται για πολλές ώρες στο προαύλιο μιας ορθόδοξης εκκλησίας και ζητιανεύει. Όχι για τον εαυτό του, αλλά για τους άλλους…  Τα χρήματα που συγκεντρώνει τα δωρίζει στην εκκλησία, σε ορφανοτροφεία, σε γηροκομεία αλλά και σε φτωχές οικογένειες που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμένα», όπως επισημαίνει..

Πρόκειται για τον ιδιώτη που κάνει αυτή τη στιγμή τις μεγαλύτερες δωρεές στην εκκλησία, έχοντας μέχρι τώρα δωρίσει πάνω από 30.000 ευρώ, χωρίς να κρατήσει τίποτα για τον εαυτό του. Ο ίδιος είναι αυτάρκης, ζει με μια πενιχρή σύνταξη των 80 ευρώ που παίρνει και δείχνει να μην ενοχλείται καθόλου από τις δυσκολίες. Στην πόλη όλοι τον γνωρίζουν με το προσωνύμιο ο «δίκαιος από το Bajlo», αφού και ο ίδιος είναι υπέρμαχος της δικαιοσύνης και της αγάπης. Γιατί ο άνθρωπος αυτός ικετεύει τον συνάνθρωπο όχι για τον εαυτό του αλλά για τους αναξιοπαθούντες.

Και συνεχίζει… «Για όσο ζω», λέει ο ίδιος και θα συνεχίσει να το κάνει αυτό μέχρι να πεθάνει…!

Η ουσία της συγκεκριμένης ιστορίας όμως δεν είναι απαραίτητα η προτροπή να βγούμε όλοι έξω και να μοιράζουμε τα χρήματά μας. Το πιο σημαντικό μήνυμα είναι ότι κανένα εξωτερικό γεγονός ή συνθήκη δεν μπορεί να μας κάνει λιγότερο ή περισσότερο ανθρώπους.

Οι εξωτερικές συνθήκες αποτελούν πάντα τις αφορμές για να δείξει ο καθένας το εσωτερικό του περιεχόμενο. Και για να γίνω πιο ακριβής, οι σκληρές συνθήκες είναι οι μόνες που μπορούν να δείξουν την πραγματική ποιότητά μας. Γι αυτό αυτή η εποχή της κρίσης είναι μια λαμπρή εποχή όπου μπορούμε να εμβαθύνουμε πλέον χωρίς προσπάθεια, καταρχήν στον ίδιο μας τον εαυτό, και σε δεύτερο χρόνο σε όσους μας περιβάλλουν.

Μη δικαιολογείς τον εαυτό σου για την απραξία του ή για τη βύθισή του στην αρνητικότητα και στο σκοτάδι. Αποδέξου ότι είσαι αυτό που είσαι αυτή τη στιγμή και κάνε την υπέρβασή σου!

Με πληροφορίες από Εναλλακτική Δράση και από το Ιστολόγιο του συγγραφέα Δημήτρη Καραβασίλη 

 RAMNOUSIA