Και η ζωή συνεχίζεται...

Και η ζωή συνεχίζεται...

Χωρίς αυτούς που θέλουν να σε βλέπουν να κλαις.

Χωρίς αυτούς που δίνουν υποσχέσεις που δεν μπορούν να κρατήσουν.

Χωρίς αυτούς που σε έχουν μόνο ως "επιλογή" τη στιγμή που τους έχεις ως "προτεραιότητα".

Χωρίς αυτούς που σε εκτίμησαν μόνο όταν σε έχασαν.

Χωρίς αυτούς που εκδικούνται και δεν ξέρουν να συγχωρούν.

Χωρίς αυτούς που φοβούνται να σου πουν την αλήθεια.

Χωρίς αυτούς που αξίζουν Όσκαρ Α' Ερμηνείας λόγω υποκρισίας.


Η ζωή συνεχίζεται...

Με αυτούς που σου χαρίζουν ένα χαμόγελο ακόμα και όταν δεν είναι καλά οι ίδιοι.

Με αυτούς που έρχονται κοντά σου όταν όλοι οι άλλοι φεύγουν.

Με αυτούς που σου λένε την αλήθεια επειδή την αξίζεις και όχι για να σε πονέσουν.

Με αυτούς που μιλάνε με πράξεις, όχι με λόγια.

Με αυτούς που χαίρονται με τη χαρά σου και λυπούνται με τη λύπη σου. ΠΟΤΕ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ.

Με αυτούς που αξίζει να αγαπάς και να κάνεις όνειρα για το μέλλον.

Υπάρχουν άνθρωποι που θα έρθουν και θα φύγουν από τη ζωή μας, είτε επειδή το θέλησαν αυτοί είτε επειδή έτσι το έφεραν οι καταστάσεις. Ποιο το νόημα λοιπόν να κοιτάμε πίσω ενώ μπορούμε να προχωρήσουμε μπροστά; Η ζωή συνεχίζεται!
 Ευκολο;
Μαλλον οχι.
Αλλα πρεπει να προσπαθησουμε.
Το χρωσταμε στον ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ.