Οι Λίγοι.

Μένουμε λίγοι τελικά
εμείς, ο εαυτός μας και κάτι ψιλά.
Κάποτε ήμασταν πολλοί
εμείς, ο εαυτός μας κι αρκετά υπόλοιπα μαζί του.

Μετά, η μοναξιά γίνεται πολύτιμη
δεν έχεις πια χώρο να κοιμίζεις στρατούς·
ο ένας άνθρωπος γίνεται όλος ο κόσμος
κι όλος ο κόσμος δεν αναπληρώνει
τον έναν άνθρωπο όταν σου λείπει.

Μένουμε λίγοι τελικά
όσοι δεν μας αγάπησαν αρκετά
φεύγουν απ’  τη ζωή μας,
χάνονται στο φέγγος των εξηγήσεων
ή στο σύθαμπο των παρεξηγήσεων
και σβήνει η μνήμη τους.

Μένουμε λίγοι τελικά
με όσους κάτι δεν μας τράνταξε...
κάτι δεν μας άρπαξε απ΄την ψυχή
σαν κοινό χέρι βαθύ
ψηλά να μας σηκώσει…
δεν έχουμε πια
πολλά να πούμε.

http://triala.blogspot.gr/