Νεκροθάφτες με πτυχίο!

Ο θάνατός σου η ζωή μου, ή -αλλιώς- το μεροκάματό μου!

Αυτή την άκρως κυνική προσέγγιση της πραγματικότητας φαίνεται ότι συμμερίζονται πολλοί νεαροί Κινέζοι που, παρά το γεγονός ότι έχουν μεγαλώσει σε μια χώρα που σνομπάρει τους νεκροθάφτες, δείχνουν έντονο ενδιαφέρον να μάθουν την… τέχνη.

Δεδομένου ότι ο κύκλος….. εργασιών της βιομηχανίας της κηδείας στην Κίνα ανέρχεται κάθε χρονιά σε 31 δισεκατομμύρια δολάρια, με αποτέλεσμα να θεωρείται μία από τις δέκα πιο επικερδείς επιχειρήσεις της χώρας, λειτουργούν ήδη τέσσερα τεχνικά κολέγια που παρέχουν σχετικές σπουδές.

Πρωτοπόρο στον τομέα θεωρείται το Changsha Social Work College στην επαρχία του Κεντρικού Χουνάν, που από το 1995 διδάσκει τις πρακτικές της βιομηχανίας της κηδείας. Σύμφωνα με τη σχολή, σε όλη τη χώρα πάνω από 1.500 φοιτητές σπουδάζουν κάθε χρόνο με στόχο να γίνουν πτυχιούχοι νεκροθάφτες. Ο τομέας αυτός είναι πολύ δημοφιλής σε όσους επιθυμούν να βρουν δουλειά αμέσως μετά την αποφοίτησή τους.

Ο πρώτος μισθός δε του απόφοιτου νεκροθάφτη κινείται από 628 έως 785 δολάρια, δηλαδή είναι υψηλότερος από τον πρώτο μισθό σε άλλα επαγγέλματα.

Ο κύκλος σπουδών διαρκεί τρία χρόνια, διάστημα κατά το οποίο εκτός από μαθήματα καλούνται να κάνουν και πρακτική σε γραφεία τελετών. Τα μαθήματα περιλαμβάνουν ταρίχευση νεκρών, μακιγιάζ κηδείας και όλο το τελετουργικό της εξόδιου ακολουθίας, που είναι έτσι κι αλλιώς πολύπλοκο.

Με τους σπουδαγμένους, όμως, πια νεκροθάφτες οι τελευταίες περιποιήσεις των νεκρών κινούνται σε άλλη σφαίρα! Τα ταφικά έθιμα στην Κίνα προβλέπουν, για παράδειγμα, το πλύσιμο του σώματος.

Αυτή η τελευταία περιποίηση έχει εξελιχθεί πλέον σε διαδικασία που παραπέμπει σε μακάβριο… spa, αφού οι φοιτητές μαθαίνουν να κάνουν ελαφρύ μασάζ στον νεκρό πριν του βάλο [Σε όλη τη χώρα πάνω από 1.500 φοιτητές σπουδάζουν κάθε χρόνο με στόχο να γίνουν πτυχιούχοι νεκροθάφτες, και ο κύκλος σπουδών διαρκεί τρία χρόνια.] ουν τα καλλυντικά αλλά και το μακιγιάζ, προσδοκώντας ότι έτσι θα πετύχουν καλύτερη όψη.

Πάντως, δεν είναι όλα εύκολα στη διαδικασία της μάθησης για τους νέους νεκροθάφτες, αφού αναγκάζονται να έρθουν σε επαφή με νεκρούς, ενώ δεν είναι αμελητέο και το κοινωνικό στίγμα που εξακολουθεί να τους ακολουθεί. Πολλοί από αυτούς δέχονται πιέσεις από συγγενείς και φίλους να αλλάξουν επάγγελμα, ενώ κάποιοι δυσκολεύονται να βρουν σύζυγο.