Τα φέρετρα που μετακινούνται μόνα τους

Ένας από τους πιο διάσημους θρύλους στα Μπαρμπέιντος είναι αυτός για φέρετρα που μετακινούνται από» ανεξήγητες δυνάμεις». Το φαινόμενο εκδηλώθηκε στον ημιυπόγειο οικογενειακό τάφο των Chase, οι οποίοι τον αγόρασαν χωρίς να απομακρύνουν το ξύλινο φέρετρο με τη σορό της προηγούμενης ιδιοκτήτριας του, Thomasina Goddard, τον Ιούλιο του 1807.

  Από το 1809 έως και το 1812 πεθαίνουν οι δύο κόρες της οικογένειας η μόλις δύο ετών Mary Ann Chase και η μεγαλύτερη αδελφή της Dorcas. Λίγες εβδομάδες αργότερα πεθαίνει και ο πατέρας Thomas Chase, ο οποίος μάλιστα χαρακτηρίζεται ως ένας από τους πιο μισητούς άνδρες στην περιοχή.

  Όταν ανοίχτηκε ο τάφος για την κηδεία του πατέρα, κανένα από τα φέρετρα δεν ήταν στη θέση του…

Οι διάφορες θεωρίες…

Αρχικά επικράτησε η θεωρία ότι επρόκειτο για έργο βανδάλων, ωστόσο το πρόβλημα ήταν ότι η είσοδος στον τάφο, ήταν σφραγισμένη με… τσιμέντο! Το φέρετρο του πατέρα Thomas Chase τοποθετήθηκε μέσα στο τάφο ο οποίος σφραγίστηκε κατά τη συνήθη διαδικασία.

Τον Σεπτέμβριο του 1816, ο τάφος ξανα-άνοιξε για την κηδεία του 11χρονου Charles Brewster Ames.

  Όλοι αντίκρισαν ξανά την ίδια εικόνα. Τα φέρετρα είχαν μετακινηθεί, ανάμεσά τους και το φέρετρο (βάρους 120 κιλών) του πατριάρχη της οικογένειας, Thomas Chase. Έκτοτε όσες φορές άνοιξε ο τάφος, η εικόνα ήταν πάντα η ίδια, στο εσωτερικό τα φέρετρα πεταμένα δεξιά και αριστερά.

  Τον Ιούλιο του 1819, όταν παρουσία του κυβερνήτη διαπιστώθηκε η ίδια εικόνα, διέταξε να σφραγιστεί, ενώ ο ίδιος έριξε άμμο στο πάτωμα ώστε να διαπιστωθεί αν υπήρχαν εισβολείς.

  Τον Απρίλιο του 1820 με διαταγή του κυβερνήτη ο τάφος άνοιξε και τίποτα δεν είχε αλλάξει από τις προηγούμενες φορές. Τα φέρετρα ξανά άνω-κάτω και αναποδογυρισμένα. Στην άμμο δεν υπήρχαν ανθρώπινα ίχνη. Με εντολή του κυβερνήτη ο τάφος άδειασε και οι σοροί μεταφέρθηκαν σε άλλο νεκροταφείο.

  Οι θεωρίες του πλημμυρισμένου τάφου ή του σεισμού φάνηκαν ως πιθανές εξηγήσεις, αλλά γρήγορα εξασθένησαν, καθώς αίνιγμα παραμένει μέχρι και σήμερα γιατί σε όλες τις περιπτώσεις το ξύλινο φέρετρο της πρώτης ιδιοκτήτριας του τάφου ήταν ανέπαφο και στη θέση του.