#5. Ο Κολόμβος ανακάλυψε ότι η Γη είναι στρογγυλή.
Η Ιστορία που ακούσαμε:
Το 1942, ένας ισπανός σωματέμπορας με το όνομα Χριστόφορος Κολόμβος κέρδισε μια μακρόχρονη διαμάχη με την μοναρχία και την καθολική εκκλησία για να πάρει χρηματοδότηση για ένα ταξίδι στην ανατολική Ασία. Φοβόντουσαν ότι θα αποτύγχανε παταγωδώς, επειδή όλοι ήξεραν ότι η Γη ήταν σαν επίπεδος δίσκος και η κατεύθυνση που ακολουθούσε ο Κολόμβος θα τον έκανε να πέσει από την άκρη μέσα στο στόμα της τεράστιας χελώνας που στήριζε την Γη.
Ο Κολόμβος, όπως διδαχθήκαμε, απέτυχε να φτάσει στον προορισμό του, αλλά όχι επειδή η Γη ήταν επίπεδη, αλλά επειδή βρέθηκε σε άλλη ήπειρο. Έτσι, ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική και απέδειξε ότι η Γη είναι στρογγυλή.
Η αλήθεια:
Γύρω στο 1400, η θεωρία της επίπεδης Γης λαμβάνονταν τόσο σοβαρά, όσο σοβαρά λαμβάνεται σήμερα η θεωρία του Time Cube. Το σχήμα του πλανήτη είχε σχεδόν καθοριστεί αφότου η θεωρία της σφαιρικότητας είχε προταθεί για πρώτη φορά από τον αρχαίοΈλληνα φιλόσοφο Πυθαγόρα, περίπου 2.000 χρόνια πριν την ύπαρξη της Ισπανίας.
Στην πραγματικότητα, οι τεχνικές πλοήγησης την εποχή του Κολόμβου βασίζονταν στην πραγματικότητα στο γεγονός ότι η Γη είναι σφαιρική. Αν προσπαθούσαν να περιηγηθούν τον κόσμο σαν να ήταν επίπεδος, θα είχε δυσκολέψει το ταξίδι ακόμη περισσότερο.
Η απροθυμία της ισπανικής κυβέρνησης να πληρώσει για τις αποστολές του Κολόμβου δεν είχε να κάνει με τις παρανοήσεις τους για το σχήμα της Γης. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο Κολόμβος είχε υποτιμήσει το μέγεθος της Γης και όλοι το γνώριζαν. Η απόσταση που είχε σχεδιάσει τα ταξιδέψει δεν θα τον πήγαινε πουθενά κοντά στην Ασία. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερε τελικά να μαζέψει αρκετά χρήματα για να ξεκινήσει την γελοία περιπέτεια και το αποκορύφωμα είναι ότι το ταξίδι του Κολόμβου γιορτάζεται στην Αμερική και την Ισπανία κάθε χρόνο.
Οπότε από πού προήλθε αυτός ο μύθος; Ξεκίνησε με τον συγγραφέα και ιστορικό τσαρλατάνο Washington Irving, ο οποίος έγραψε μια νουβέλα για τον Κολόμβο το 1838. Η νουβέλα ήταν φαντασίας, αλλά μερικά στοιχεία κατάφεραν να αποτυπωθούν στα βιβλία ιστορίας κατά κάποιο τρόπο, πιθανών από κάποιους εκδότες που ήθελαν να τα κάνουν λίγο πιο πικάντικα. Ούτως ή άλλως, ποιος θα διάβαζε ένα βιβλίο ιστορίας που είναι γεμάτο με ένα σωρό βαρετά πράγματα;
#4. Ο Αϊνστάιν ήταν κακός στα μαθηματικά.
Η ιστορία που ακούσαμε:
Οι κινητήριοι ομιλητές λατρεύουν να λένε αυτή την ιστορία εμπνέοντας αυτούς που αποτυγχάνουν, με την ιστορία αυτού του παιδιού από την Γερμανία που ήταν ακριβώς όπως εσύ. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του, ποτέ δεν κατάφερνε να τα πάει καλά στα τεστ των μαθηματικών και προσπαθούσε απεγνωσμένα με την φυσική ενώ παράλληλα δούλευε ως ένας ταπεινός υπάλληλος στο γραφείο ευρεσιτεχνίας.
Αυτό το μπερδεμένο παιδί μεγάλωσε και έγινε ο Άλμπερτ Αϊνστάιν. Και αν μπόρεσε να το κάνει αυτός, τότε μπορείς και εσύ.
Η αλήθεια:
Λοιπόν, όχι δεν μπορείς. Όπως αποδεικνύεται, ο Αϊνστάιν ήταν μια ιδιοφυία στα μαθηματικά και πριν τα 12 ήταν ήδη καλύτερος στην αριθμητική και τον λογισμό από ότι είσαι εσύ σήμερα. Ο Αϊνστάιν ήταν στην πραγματικότητα τόσο έξυπνος, που πίστευε ότι το σχολείο τον κρατούσε πίσω και οι γονείς του του αγόραζαν προχωρημένα βιβλία για να μελετάει. Όχι μόνο πέρασε τα μαθηματικά πανεύκολα, αλλά είναι πολύ πιθανό να δίδασκε στην τάξη του στο τέλος του εξαμήνου.
Η ιδέα ότι ο Αϊνστάιν τα πήγαινε χάλια στο σχολείο φαίνεται να προέρχεται από ένα άρθρο του Robert Ripley, του 1935, με απίστευτα πράγματα.
Υπάρχει ένας πολύ καλός λόγος γιατί είναι κακή ιδέα να συμπεριλάβεις τον Robert Ripley μαζί με τις άλλες αναφορές σου στην πτυχιακή σου εργασία. Ο διάσημος παράξενος «ειδικός» ποτέ δεν ανέφερε τις πηγές του και τα διάφορα γεγονότα που παρουσίαζε κατά την διάρκεια της καριέρας του ήταν μια συγχώνευση των πραγμάτων που είχε διαβάσει κάπου, είχε ακούσει από κάποιον ή τα σκέφτηκε μόνος του.
Όταν παρουσίασε για πρώτη φορά αυτή την υποτιθέμενη αποκάλυψη στην πρώιμη ζωή του, ο Αϊνστάιν φέρεται απλά να γέλασε και πιθανών πήγε έλυσε άλλα 12 μυστήρια της κβαντικής φυσικής πριν από το δείπνο του.
Φυσικά, αυτό επιβεβαιώνει αυτό που πάντα υποπτευόμασταν, βαθιά μέσα μας: η επιτυχία έχει πραγματικά αποφασιστεί από την γέννηση σου και η ζωή σου δεν θα είναι ποτέ καλύτερη από ότι είναι τώρα. Λυπάμαι.
#3. Ο Νεύτωνας και το μήλο
Η ιστορία που ακούσαμε:
Πιθανών έχεις ακούσει για τον Ισαάκ Νεύτωνα. Είναι λίγο πολύ ο Ιησούς της Φυσικής. Στα τέλη του 17ου αιώνα, ο Νεύτωνας πρακτικά εφηύρε την επιστήμη. Οι ανακαλύψεις για τις οποίες πρέπει να τον ευχαριστήσουμε περιλαμβάνουν νόμους της κίνησης, το ορατό φάσμα, την ταχύτητα του φωτός, τον νόμο της ψύξης και τον λογισμό. Ακριβώς, και τον καταραμένο λογισμό. Αναρωτιέται κανείς αν κάποιος στην ιστορία είχε ποτέ μια σκέψη πριν τον Νεύτωνα.
Πιθανόν, η πιο διάσημη ανακάλυψη του είναι ο νόμος της βαρύτητας. Η ιστορία λέει ότι ο Νεύτωνας, ένας μέτριος μαθηματικός και καθηγητής φυσικής, καθότανε κάτω από την σκιά μιας μηλιάς μια ηλιόλουστη μέρα, όταν ένα μήλο έπεσε από ένα κλαδί πάνω στο κεφάλι του.
Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι θα αναφωνούσαν “Άουτς. Γαμώ την τύχη μου!” και θα κοίταζαν με επιφυλακτικότητα προς τα πάνω για 10 λεπτά, το πρώτο ένστικτο του Νεύτωνα ήταν να διαμορφώσει το σύνολο των νόμων της κίνησης της βαρύτητας των σωμάτων, μια θεωρία τόσο ορθή που παρέμεινε αδιαμφισβήτητη και χωρίς μετατροπές για πάνω από 200 χρόνια.
Η αλήθεια:
Ο Νεύτωνας ποτέ δεν ανέφερε το σκηνικό με το μήλο και στην πραγματικότητα ήταν ένας άλλος τύπος, με το όνομα John Conduit, που είπε για πρώτη φορά την ιστορία, 60 περίπου χρόνια αργότερα από ότι υποτίθεται ότι έγινε. Ακόμα και τότε, ήταν ασαφές αν όντως έπεσε ένα μήλο στο κεφάλι του Νεύτωνα ή αν το μήλο ήταν μια μεταφορά που χρησιμοποιήθηκε για να τονίσει την ιδέα της βαρύτητας για τους ανθρώπους που ήταν λιγότερο έξυπνοι από αυτόν (δηλαδή όλοι).
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι πολύπλοκες ανακαλύψεις γίνονται με αυτό τον τρόπο, με μια ξαφνική αναλαμπή στο μυαλό. Το κάνει να φαίνεται σαν να μπορεί να συμβεί και σε εμάς μια μέρα. Η επόμενη μεγάλη ιδέα θα εμφανιστεί σε εμάς ενώ περνάμε το απόγευμα μας σε ένα παγκάκι στο πάρκο. Στην πραγματικότητα, ο Νεύτωνας πέρασε τα καλύτερα χρόνια της ζωής του διαμορφώνοντας και τελειοποιώντας τις θεωρίες του.
Όταν θα αποκτήσουμε παιδιά, θα τους πούμε την αλήθεια γαμώτο. Ακριβώς, ο Νεύτωνας σκυμμένος πάνω από σωρούς χαρτιών και εγγράφων γεμάτους εκατομμύρια μικροσκοπικούς αριθμούς. Πέρασε μήνες και χρόνια με κουραστική, σιωπηλή, μοναχική εργασία μέχρι που είχε ένα νευρικό κλονισμό και τελικά πέθανε μερικά χρόνια αργότερα, παράφρων από δηλητηρίαση με υδράργυρο. Καλώς ήρθες στον αληθινό κόσμο.
#2. Ο Washington και η κερασιά
Η ιστορία που ακούσαμε:
Είναι μια παραβολή που αντηχεί μέσα στα αυτιά κάθε μαθητή στην Αμερική, σχετικά με τον άνθρωπο που ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Αμερικής και ο μόνος πρόεδρος που είναι επίσης υπερήρωας.
Όταν ήταν παιδί, ο George Washington, απέκτησε ένα τσεκούρι και πέρναγε τις μέρες κόβοντας οτιδήποτε βρίσκονταν στον δρόμο του. Μια μέρα βρέθηκε μπροστά στην αγαπημένη κερασιά του πατέρα του και χωρίς δεύτερη σκέψη την έκοψε. Όταν τον ρώτησε ο πατέρας του σχετικά με το συμβάν, ο Washington παραδέχθηκε αμέσως ότι ήταν ο ένοχος, εξαιτίας της ανικανότητας του να πει ψέματα. Η ιστορία αυτή προσαρμόστηκε αργότερα και έγινε ταινία με πρωταγωνιστή τον Jim Carrey.
Η αλήθεια:
Σε μια αρκετά κυνική κουλτούρα, ο George Washington έχει μετατραπεί σε ένα είδος θεότητας, εν μέρει χάρη σε έναν άνθρωπο ονόματι Mason Lock Weems. Αυτός ήταν ο συγγραφέας της βιογραφίας με τίτλο “Η ζωή του George Washington, με περίεργες ανέκδοτες ιστορίες, αξιέπαινες για τον εαυτό του και υποδειγματικές για τους συμπατριώτες του”. Αυτός ήταν ο μικρότερος τίτλος που οι συντάκτες του κατάφεραν να τον πείσουν να δεχθεί.
Ο Weem έγραψε πολλές φανταστικές ιστορίες για τον Washington, με ιδιαίτερη έμφαση στο ηθικό σθένος του και το αλάθητο του. Η ιστορία με την κερασιά είναι ιδιαίτερης σημασίας, επειδή δείχνει ότι ο Washington μπορεί εύκολα να καταστρέψει τα πράγματα, αλλά επιλέγει να μην το κάνει.
Σύμφωνα με τον Weem, “στην θέα του και μόνο, τα ευλογημένα πνεύματα αισθάνονταν αγαλλίαση”. Ακριβώς. Όταν οι άγγελοι έμαθαν την ύπαρξη του George Washington, άρχισαν να έχουν δεύτερες σκέψεις για τις σχέσεις τους με τον λιγότερο ισχυρό ηγέτη τους, τον Θεό. Περιέργως, ο Weems περίμενε μέχρι ο Washington να πεθάνει για να εκδώσει το βιβλίο.
Το πακέτο των ψεμάτων του Weem διδάσκονταν σαν πραγματικά γεγονότα στα βιβλία της Αμερικάνικης ιστορίας για πάνω από έναν αιώνα, πιθανώς επειδή είναι πιο συναρπαστικά από την αληθινή ιστορία ενός ανθρώπου που, σύμφωνα με πιο αξιόπιστες πηγές, ήταν ένας πράος, βαρετός και μη χαρισματικός άνθρωπος που απλά έτυχε να είναι πιο ψηλός από τον μέσο όρο ανθρώπων και καλός στις αντιμαχίες. Η ιστορία αυτή έχει απήχηση ακόμα και σήμερα και αποτυπώνεται στα ευσυγκίνητα μυαλά των μικρών παιδιών μέσα από αξιόπιστα μέσα ενημέρωσης.
Γιατί αυτή η ηλίθια ιστορία επιβιώνει μέχρι και σήμερα; Ίσως επειδή το κεντρικό μήνυμα που αντηχεί μέχρι και σήμερα είναι:
“Είναι πιο εύκολο να πεις την αλήθεια, όταν εσύ είσαι αυτός που κρατάει το τσεκούρι.”
#1. Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο χαρταετός και η καταιγίδα.
Η ιστορία που ακούσαμε:
Άλλος ένας σπουδαίος Αμερικάνος ήρωας στον οποίο φαίνεται να αποδίδονται υπερφυσικές δυνάμεις είναι ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο επιστήμονας και πολιτικός του οποίου οι εφευρέσεις περιλαμβάνουν τα γυαλιά διπλής εστίασης, τον καθετήρα ούρων και την ελευθερία. Ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για τον ηλεκτρισμό και αντιμετωπίστηκε με έντονο σκεπτικισμό από τους συναδέλφους του για την θεωρία του ότι η αστραπή είναι ηλεκτρισμός. Ο μύθος λέει ότι πραγματοποίησε ένα πείραμα για να τους το αποδείξει.
Ο Φραγκλίνος, βγήκε έξω σε μια μαινόμενη καταιγίδα και πέταξε έναν χαρταετό με ένα αλεξικέραυνο τοποθετημένο στην κορυφή και ένα μεταλλικό κλειδί συνδεδεμένο με τον σπάγκο. Όταν ο χαρταετός έφτασε ψηλά σε σημείο να τον χτυπήσει ένας κεραυνός, ο ηλεκτρισμός πέρασε από τον σπάγκο στο κλειδί και όταν ο Φραγκλίνος άγγιξε το κλειδί πετάχτηκε μια σπίθα στατικού ηλεκτρισμού, η οποία του επέτρεψε να ανακαλύψει τον ηλεκτρισμό.
Η αλήθεια:
Είναι αλήθεια ότι ο Φραγκλίνος πρότεινε ένα πείραμα με χαρταετό. Λιγότερο σίγουρο είναι βέβαια το αν τελικά το πραγματοποίησε ή όχι. Και κάποιες πηγές λένε πως όχι. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι το πείραμα δεν είχε να κάνει τίποτα με την αστραπή. Αν κάποιος πέταγε έναν χαρταετό σε μια καταιγίδα και τον είχε χτυπήσει κεραυνός, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το άτομο αυτό να γινότανε κάρβουνο.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα, που πιστεύουν στην ιστορία αυτή, μεγάλωσαν με την αναθεωρητική ιστορία του Walt Disney, στην οποία το κλασσικό κινούμενο σχέδιο “Ben And Me”, απεικόνιζε τον Φραγκλίνο όχι μόνο να πετάει τον χαρταετό στην καταιγίδα, αλλά και να αποκομίζει ένα δυνατό τράνταγμα μετά το χτύπημα του κεραυνού.
Ενώ ελάχιστοι άνθρωποι σήμερα γνωρίζουν ότι όλες οι εφευρέσεις του Φραγκλίνου, οφείλονται στην πραγματικότητα στο κατοικίδιο ποντίκι του, η ιστορία με τον χαρταετό είναι ευρέως αποδεκτή χάρη στις μαρτυρίες που συνεχίζονται να αναπαράγονται.
Η πραγματικότητα του πειράματος του Φραγκλίνου απλά περιλάμβανε το πέταγμα του χαρταετού σε κάποια σύννεφα για να συλλέξει κάποια ακίνδυνα ιόντα, προκειμένου να αποδείξει ότι η ατμόσφαιρα μεταφέρει ηλεκτρικό φορτίο. Μέσα από τις ανακαλύψεις του Φραγκλίνου, ήταν σε θέση η επιστήμη να αποδείξει αργότερα ότι η αστραπή έχει κάτι να κάνει με τον ηλεκτρισμό.
Η ιδέα ότι ο χαρταετός του είχε χτυπηθεί άμεσα από κεραυνό είναι μια μάλλον δραματική υπερβολή που διαιωνίζεται μέσα από κάποια σχολικά εγχειρίδια, τα οποία επίσης πολύ εξυπηρετικά προσπαθούν να πείσουν τις νέες γενιές ότι το να σε χτυπήσει κεραυνός είναι, όχι μόνο εντελώς ακίνδυνο, αλλά και επιστημονικά πολύ διασκεδαστικό!
Όπως και με το μήλο του Νεύτωνα, παίρνει μια από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες της ιστορίας και τις απεικονίζει να αντιμετωπίζουν με παιδιάστικο τρόπο μια πρωτότυπη ιδέα, λες και όλοι όσοι έζησαν πριν τον 20ο αιώνα ήταν αφελείς σαν παιδιά.
Γιατί δεν μπορεί να υπάρχει κάποιος άλλος θρύλος σχετικά με αυτόν, κάτι πιο κοντά στον αληθινό χαρακτήρα του; Όπως τότε που είχε «ικανοποιήσει» έξι γυναίκες ταυτόχρονα. Σίγουρα, εμείς το επινοήσαμε αυτό. Αλλά αν βγεις και το αναπαράγεις αρκετά, θα είναι στα σχολικά βιβλία μέχρι το 2050…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου