Απίθανες ερωτήσεις στις οποίες κλήθηκαν να απαντήσουν υποψήφιοι εργαζόμενοι σε μεγάλες εταιρείες

^«Ανοίγει η πόρτα του γραφείου σας και μπαίνει ένας πιγκουίνος που φοράει σομπρέρο. Τι σας λέει και γιατί βρίσκεται εκεί;». Οποιος απαντήσει σωστά στη συγκεκριμένη ερώτηση μπορεί να ελπίζει πως θα εργαστεί ως μηχανικός σε μία από τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες των ΗΠΑ.

Αυτή η ερώτηση είναι μία από τις 25 πιο παράξενες ερωτήσεις - δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα της Glassdoor.com, μιας διαδικτυακής κοινότητας στην οποία οι άνθρωποι απ' όλον τον κόσμο μοιράζονται τις εργασιακές τους εμπειρίες - που οι κυνηγοί ταλέντων των μεγαλύτερων αμερικανικών (κυρίως) εταιρειών έκαναν προς τους εκατοντάδες χιλιάδες υποψηφίους που αναζητούσαν μια θέση εργασίας σ' αυτές.

 «Ποιο τραγούδι εκφράζει καλύτερα την προσωπική σας ηθική;», ρώτησαν έναν υποψήφιο πωλητή οι υπεύθυνοι προσωπικού της  εταιρείας κατασκευής υπολογιστών Dell.

 Οι επικεφαλής της εταιρείας δημοσκοπήσεων Gallup ήθελαν να μάθουν από έναν πιθανό πολιτικό αναλυτή «τι σκέφτεται όταν είναι μόνος του στο αυτοκίνητο;», ενώ ένας διευθυντής πωλήσεων για την εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Astron έπρεπε να πει στα μελλοντικά αφεντικά του «πώς φτιάχνεται ένα σάντουιτς με τόνο».

 Αν κάποιος ήθελε να εργαστεί στην Google, θα έπρεπε πρώτα να δώσει μια απάντηση στην ερώτηση αναφορικά με το «πόσες αγελάδες υπάρχουν στον Καναδά». Σε αρκετές περιπτώσεις, οι άνθρωποι που πραγματοποιούσαν αυτές τις συνεντεύξεις, στο τέλος τους, ζητούσαν από τους πιθανούς εργαζομένους τους να τους αξιολογήσουν ως εργοδότες τους.

Πρόκειται για ερωτήσεις εσκεμμένα αναπάντεχες και καταφανώς άσχετες με την όποια θέση εργασίας μπορεί να προσφέρεται. 

Ολοι γνωρίζουν πως οι πιγκουίνοι δεν εμπλέκονται στην κατασκευή μιας γέφυρας και πως το σάντουιτς με τόνο δεν αφορά τις έρευνες αγοράς.

 Και το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κάποιος ο οποίος θα εμφανιζόταν σε μια συνέντευξη στην εταιρεία συμβούλων επιχειρήσεων Bain & Co θα ήταν να του ζητήσουν να εκτιμήσει πόσα παράθυρα υπάρχουν συνολικά στην πόλη της Νέας Υόρκης.

Παράδοξες σε τέτοιο βαθμό ώστε οι υποψήφιοι να μένουν κυριολεκτικά αποσβολωμένοι, οι ερωτήσεις αυτές θεωρούνται από την πλειονότητα του επιχειρηματικού κόσμου υπερβολικές. Πολλοί ισχυρίζονται ότι είναι μεν ευφάνταστες αλλά καταλήγουν να είναι προκλητικές και να προσβάλλουν όσους καλούνται να απαντήσουν

. Ομως η αξιολόγηση των ικανοτήτων των υποψηφίων αναφορικά με την αντιμετώπιση έκτακτων, απρόβλεπτων καταστάσεων αποτελεί, εδώ και καιρό, βασικό κομμάτι της κάθε συνέντευξης για τις περισσότερες θέσεις εργασίας. 

Κάποιοι προτιμούν να δοκιμάζουν τις ικανότητες των υποψηφίων θέτοντάς τους συγκεκριμένα και σχετικά με την πιθανή εργασία τους ερωτήματα και κάποιοι άλλοι, όπως στον αμερικανικό κολοσσό παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου Bandwidth.com, θεωρούν πιο σημαντικό να μάθουν ποιο οικιακό σκεύος θα επιθυμούσε να είναι ο κάθε μελλοντικός εργαζόμενός τους.

 Τη χρησιμότητα της αποκαλούμενης «stress interview» - αλλεπάλληλες μη αναμενόμενες ερωτήσεις για να αξιολογηθεί η ετοιμότητα του υποψηφίου, εσκεμμένες αρνητικές αντιδράσεις για να διαπιστωθεί κατά πόσο μπορεί να παραμείνει ψύχραιμος, προσωπικές ιδιοτροπίες των ανθρώπων που πραγματοποιούν τη συνέντευξη, όπως στην περίπτωση ενός ηλικιωμένου οικονομικού διευθυντή μιας εταιρείας που είχε τη συνήθεια να τεστάρει τις γνώσεις των υποψήφιων εργαζόμενών του στα ανώτερα μαθηματικά - την αναγνωρίζουν οι περισσότεροι εργοδότες. Το σημείο που ίσως να διαφωνούν είναι ο τρόπος με τον οποίο θα την πραγματοποιήσουν.  

Ο ΤΡΟΠΟΣ ΣΚΕΨΗΣ. Ομως το βασικό ερώτημα για τον κάθε υποψήφιο που αγωνιά να βρει μια θέση εργασίας, αφορά τις απαντήσεις σ' αυτές τις απίστευτες ερωτήσεις. Σύμφωνα με τον Ράστι Ριούεφ, ειδικό σε θέματα ανεύρεσης εργασίας του Glassdoor.com, αυτό που οι εργοδότες επιθυμούν να δουν είναι ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται οι υποψήφιοι. Οταν μια ερώτηση είναι ιδιαίτερα δύσκολη - «πόσα τέταρτα (του δολαρίου) θα χρειαζόσουν για να ξεπεράσεις το ύψος του Empire State Building;», ρώτησαν έναν υποψήφιο στην αεροπορική εταιρεία JetBlue - ή εξαιρετικά απίθανη όπως εκείνη της Gryphon Scientific - «πόσες διακοσμητικές ομπρελίτσες για κοκτέιλ υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στις ΗΠΑ;» -, το ζητούμενο δεν είναι πάντα η σωστή απάντηση. Αυτό που επιδιώκουν οι εργοδότες είναι να διαπιστώσουν κατά πόσο ο υποψήφιος μπορεί να ανταποκριθεί σε έκτακτες καταστάσεις. Σε περίπτωση που η ερώτηση δεν επιδέχεται απάντηση, τότε η καλύτερη στρατηγική που μπορεί να ακολουθήσει ο ερωτώμενος είναι να εκφράσει λεπτομερώς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται ώστε να τους αποκαλύψει τις όποιες ικανότητές του.