Οι φοβίες της φύσης

Δεν αρέσει σε όλους να περπατούν σε ένα πυκνό δάσος, να κάνουν πεζοπορίες σε βουνά, ή να θαυμάζουν τη θέα μιας λίμνης. Μπορεί μάλιστα αυτές και άλλες δραστηριότητες, να τους δημιουργούν πανικό. Δείτε μερικές παράξενες φοβίες που σχετίζονται με τη φύση…

Η «τρομακτική» πλευρά της φύσης

Ο οικολογικός τρόπος ζωής, συνήθως πηγαίνει χέρι-χέρι με την αγάπη για τη φύση και έχει να κάνει με το να προστατεύουμε και να απολαμβάνουμε όλα όσα έχει να προσφέρει ο πλανήτης. Αλλά δεν αρέσει σε όλους να περπατούν μέσα στα δέντρα, να κάνουν πεζοπορίες σε βουνά, ή να θαυμάζουν τη θέα μιας λίμνης. Μπορεί μάλιστα αυτές και άλλες δραστηριότητες, να τους δημιουργούν πανικό.
Οι φοβίες, λένε οι ειδικοί, είναι κατά κανόνα άλογες και αδικαιολόγητες και είναι αποτέλεσμα της ανάγκης του οργανισμού να μειώσει το άγχος του.

Οι ακόλουθες περιβαλλοντικές φοβίες μπορεί να ακούγονται αστείες σε κάποιους, αλλά για όσους υποφέρουν από αυτές, αποτελούν εφιάλτη. Μην ανησυχείτε, όμως: Οι περισσότερες φοβίες (παράλογοι, υπερβολικοί φόβοι που μπορεί να είναι γενετικοί, αποκτούνται στη ζωή μας ή προκαλούνται από τραυματικές εμπειρίες) μπορεί να ξεπεραστούν με θεραπεία και τεχνικές χαλάρωσης.
Δείτε μερικές σπάνιες φοβίες που ίσως να μην έχετε ξανακούσει…

Λιμνοφοβία

Όταν βλέπουμε ή φανταζόμαστε λίμνες, οι περισσότεροι από εμάς λαχταράμε να κολυμπήσουμε, να κάνουμε ιστιοπλοΐα ή να ψαρέψουμε και να κατασκηνώσουμε στις όχθες τους. Αλλά για μερικούς άτυχους, η σκέψη ακόμη και του να βρέξουν τα χέρια τους στο νερό μιας λίμνης ή να βρεθούν κοντά της, τους ανατριχιάζει. Η λιμνοβοβία δεν είναι απαραιτήτως μια αποστροφή προς τα επιφανειακά ύδατα, αλλά περισσότερο ένας φόβος του τι θα μπορούσε να βρίσκεται από κάτω. Έτσι, ο όρος χρησιμοποιείται επίσης για να περιγράψει το φόβο και για άλλα σκοτεινά στρώματα νερού, όπως βάλτους έλη, λίμνες κ.ά..

Υλοφοβία (=ο φόβος των δασών)

Στα παραμύθια και τις ταινίες, το δάσος μπορεί να είναι ένα τρομακτικό μέρος που ευνοεί τη σκηνοθεσία. Όταν μεγαλώνουμε όμως, οι περισσότεροι από εμάς σταματάμε να φοβόμαστε τα δάση. Υπάρχουν όμως λίγοι άτυχοι που συνεχίζουν και σε μεγάλη ηλικία να νιώθουν αυτή τη φοβία και να φαντάζονται διάφορα άσχημα πράγματα να συμβαίνουν μέσα στα δάση. Για ένα μικρό υποσύνολο όσων πάσχουν από υλοφοβία, ο τρόμος είναι ακόμη μεγαλύτερο τη νύχτα και ονομάζεται νυκτοϋλοφοβία.

Ηλιοφοβία

Όπως και τα βαμπίρ, όσοι πάσχουν από ηλιοφοβία, κάνουν σχεδόν τα πάντα για να αποφύγουν το φως του ήλιου. Ο φόβος τους μπορεί να προκύπτει από ανησυχίες για καρκίνο του δέρματος ή ακόμα και άγχος για την τελική εξάλειψη του πλανήτη σε μια γιγαντιαία έκρηξη του ήλιου. Όποια και αν είναι η αιτία, οι άνθρωποι με παράλογο φόβο των ηλιακών ακτινών, συχνά παρουσιάζουν κάποιες περίεργες συμπεριφορές, όπως είναι η κάλυψη των παραθύρων, η ενδυμασία με προστατευτικά ρούχα, ακόμα και η άρνηση να βγουν έξω.

Αεροακροφοβία

Παρόμοια με την υψοφοβία, η αεροακροφοβία είναι ο φόβος στη θέα της απέραντης ανοιχτής θέας από βουνοκορφές, βράχια και άλλα μέρη με υψόμετρο. Αυτός ο παράλογος φόβος και ο ίλιγγος που τον συνοδεύει συχνά, μπορεί να γίνει τόσο ενοχλητικός, ώστε οι πάσχοντες να επιλέγουν να ζήσουν σε γεωγραφικές περιοχές με χαμηλό υψόμετρο, αποφεύγουν τις πτήσεις, και νιώθουν άσχημα ακόμη και με φωτογραφίες που ελήφθησαν από μέρη με υψόμετρο.

Ανεμοφοβία 

Στους περισσότερους από εμάς, αρέσει η αύρα του καλοκαιριού, το απαλό φύσημα του ανέμου στις κορυφές των δέντρων, ή σε κάποιους, ακόμα και οι ισχυρές θύελλες. Δε συμβαίνει το ίδιο όμως και για όσους πάσχουν από ανεμοφοβία. Γι’ αυτούς, ακόμη και ένα ελαφρύ ρεύμα αέρα, αποτελεί λόγο φόβου και άγχους, υπενθυμίζοντάς τους ίσως τις δυνατότητες της αιολικής ενέργειας, να σκοτώσει και να καταστρέψει. Όσοι πάσχουν από αυτή τη φοβία, συχνά «κρύβονται» με το πιο ελαφρύ ρεύμα αέρα και μπορεί να αποφεύγουν ακόμη και πράγματα που θυμίζουν τον άνεμο, όπως χαρταετούς ή τα κύματα της θάλασσας.

Εντομοφοβία

Πολλοί ανατριχιάζουν ακόμη και στο άκουσμα ενός ερπετού ή εντόμου και υπάρχουν σχετικές φοβίες για πολλά έντομα –π.χ. ο φόβος των τερμιτών (isopterophobia), για τις πεταλούδες (mottephobia), για τις ψείρες (pediculophobia) και για τις σφήκες (spheksophobia). Επίσης υπάρχουν και εκείνοι που φοβούνται όλα τα ερπετά. Πολλοί «τρελαίνονται» στη θέα ή τον ήχο οποιουδήποτε μικρού ζώου που γλιστράει, έρπεται ή βουίζει.

ΠΗΓΗ