Η ιταλική Μαφία αναδύθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στη Σικελία. Η αμερικανική Μαφία συγκροτήθηκε ως «παραφυάδα» του σικελικού συνδικάτου εγκλήματος και γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση όταν τα πρώτα κύματα των ιταλών μεταναστών κατέφτασαν στον Νέο Κόσμο στα τέλη του 19ου αιώνα.
Οι φόνοι ήταν φυσικά στην ημερήσια διάταξη του οργανωμένου εγκλήματος, είτε ως τρόπος εκφοβισμού αντίπαλων συμμοριών και κυβερνητικών αξιωματούχων είτε ως μέσο για να κλείσει το στόμα σε φυλακισμένα μέλη της Μαφίας, πριν προβούν σε αποκαλύψεις.
Οι δολοφονίες συνέβαιναν βέβαια και κάποιες φορές «έτσι απλά», ως τρόπος εκδίκησης ή ως μοιραία κατάληξη κάποιας διαφωνίας.
Σε έναν χώρο λοιπόν που ο φόνος απέκτησε επαγγελματικά χαρακτηριστικά, νέες ευκαιρίες για καριέρα αναδύθηκαν: οι επαγγελματίες εκτελεστές ήταν μια αναγκαιότητα!
Οι περίφημοι hitmen της Μαφίας, που αναλάμβαναν την εκτέλεση των συμβολαίων θανάτου, είχαν ένα δύσκολο έργο μπροστά τους: τον σχεδιασμό, την εκτέλεση της ανθρωποκτονίας, αλλά και το «ξεφόρτωμα» του πτώματος. Κι όλα αυτά κάτω από τη μύτη της αστυνομίας.
Παρά την ιδιαίτερη κατάρτισή τους και τα αναμφίβολα προσόντα τους, οι περισσότεροι εκτελεστές θα συναντούσαν το δικό τους αιματοβαμμένο τέλος ή θα περνούσαν ένα σημαντικό μέρος της ζωής τους στη φυλακή.
Ας δούμε λοιπόν ποιοι έκαναν τις βρομοδουλειές της Μαφίας για λογαριασμό των διαβόητων «νονών»...
Joseph «το Τέρας» Barboza
Ο Barboza ήταν ένας από τους πλέον περίφημους εκτελεστές της δεκαετίας του '60, με «λεία» πάνω από 26 ανθρώπους. Το εμφατικό παρατσούκλι του το απέκτησε κατά τη διάρκεια καυγά σε μπαρ, όταν έκοψε δαγκώνοντας το μάγουλο ενός τύπου που είχαν μια διαφωνία! Ξεκίνησε ως μποξέρ με πολύ καλές προοπτικές, αποκτώντας μάλιστα το ψευδώνυμο «βαρώνος», όποια νόμιμη δουλειά κι αν δοκίμασε ωστόσο πάντα κατέληγε στο οργανωμένο έγκλημα. Το 1950 εξέτισε 5 χρόνια πίσω από τα σίδερα, κατά τη διάρκεια των οποίων απέκτησε την πρώτη του φήμη ως «σκληρός», δέρνοντας φύλακες και κρατουμένους σε πολυάριθμες περιπτώσεις.
Μετά την απελευθέρωσή του μπήκε στα μεγάλα σαλόνια της Μαφίας και συνδέθηκε με γνωστούς γκάγκστερ, λειτουργώντας παράλληλα τη δική του ομάδα ληστών. Τα πρώτα του συμβόλαια ως εκτελεστής θα τα αναλάβει για λογαριασμό της οικογένειας Patriarca, γεγονός που θα του αποφέρει φήμη και κύρος στον υπόκοσμο. Το αγαπημένο του φονικό όργανο ήταν το πιστόλι με τον σιγαστήρα, αν και πειραματιζόταν συχνά και με παγιδευμένα αυτοκίνητα. Σύντομα ο Barboza έγινε πανίσχυρος και σεβαστός στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος, η βίαιη προσωπικότητα και η τρομακτική του φήμη ωστόσο θα του εξασφάλιζαν ορκισμένους εχθρούς. Όταν τελικά συνελήφθη από τις Αρχές, θα διαπιστώσει ότι τα πρώην αφεντικά του είχαν συνωμοτήσει να τον βγάλουν από τη μέση, γι' αυτό και συμφώνησε να καταθέσει ενάντια στον «νονό» Raymond Patriarca, για να περιληφθεί στο ομοσπονδιακό πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων. Η μοίρα του βέβαια ήταν προδιαγραμμένη: ζώντας για μικρό χρονικό διάστημα με άλλη ταυτότητα, οι εχθροί του θα τον ξετρυπώσουν τελικά και θα τον φάνε με καραμπίνα έξω από τη μυστική κρυψώνα του το 1976...
Joe «Τρελός» Gallo
Ο περίφημος Joseph Gallo επέβαλλε τον νόμο για λογαριασμό της οικογένειας Profaci, που είχε έδρα τη Νέα Υόρκη. Σκότωνε χωρίς αναστολές, γεγονός που του εξασφάλισε φήμη ζηλευτή στον υπόκοσμο, με τον γκάγκστερ Joe Profaci να του εμπιστεύεται πολυάριθμα συμβόλαια θανάτου. Το παρατσούκλι του «τρελός» δεν είχε περιέργως σχέση με την εγκληματική του δραστηριότητα: οι υπόλοιποι κακοποιοί τον αποκαλούσαν έτσι για τη συνήθειά του να ξεπατικώνει ατάκες από γκαγκστερικές ταινίες και να μιμείται τους κινηματογραφικούς κακοποιούς! Η φήμη του θα εκτοξευτεί το 1957 όταν θα σκοτώσει τον πανίσχυρο «νονό» Albert Anastasia.
Ο Gallo θα μεγαλοπιαστεί αργότερα και θα ιδρύσει τη δική του συμμορία, με απώτερο σκοπό να ανατρέψει τον «νονό» Joseph Profaci. Η απόπειρα θα στεφθεί φυσικά από αποτυχία, με πολλούς συνεργάτες και μέλη της οικογένειάς του να εκτελούνται έκτοτε συστηματικά από τους άντρες του Profaci. Και σαν να μην έφταναν αυτά, το 1961 θα καταδικαστεί για εκβιασμό σε κάθειρξη 10 ετών, ενώ έπειτα από 8 περιπετειώδη χρόνια στη φυλακή θα απελευθερωθεί. Με το που αποφυλακίζεται, ο Gallo το βάζει σκοπό να να ανατρέψει τον Joe Colombo από την αρχηγία της οικογένειας Colombo και να πάρει τη θέση του. Το 1971, ένας αφρο-αμερικανός εγκληματίας θα πυροβολήσει τον Colombo στο κεφάλι τρεις φορές για λογαριασμό του Gallo. Το σατανικό σχέδιο του Gallo δεν θα ευοδωθεί ωστόσο, καθώς σύντομα θα συναντούσε τον δικό του θάνατο: ήταν το 1972 όταν έτρωγε σε εστιατόριο με την οικογένεια και τους σωματοφύλακές του που θα τον σκοτώσουν με πέντε πυροβολισμούς στο στέρνο. Το χτύπημα παρήγγειλε ο Carlo Gambino, ως εκδίκηση για τον φόνο του φίλου του Joe Colombo...
Giovanni Brusca
Ο πλέον αδίστακτος και σαδιστής εκτελεστής στα χρονικά της σικελικής Μαφίας δεν είναι άλλος από τον «πολύ» Giovanni Brusca. Ο άνθρωπος που «έφαγε» 200 άντρες, αν και ο αριθμός ελέγχεται ως εξωφρενικός, μεγάλωσε στο Παλέρμο της Σικελίας και συνδέθηκε από παιδί με τη Μαφία, παίρνοντας μέρος στο περίφημο «τάγμα θανάτου» του αρχιγκάγκστερ Salvatore Riina. Ο Brusca θα αναλάβει τον φόνο του διώκτη της Μαφίας Giovanni Falcone το 1992, παγιδεύοντας αυτοκινητόδρομο στο Παλέρμο με μισό τόνο εκρηκτικών: όταν θα πυροδοτήσει τη βόμβα, ο Falcone θα σκοτωθεί μαζί με μπόλικους πολίτες, με την κολοσσιαία έκρηξη να καταγράφεται από τους σεισμογράφους!
Ο Brusca δεν θα ξέφευγε ωστόσο αναίμακτα: ο πρώην φίλος του Giuseppe di Matteo θα τον κατέδιδε στην αστυνομία για τον φόνο του Falcone. Για να κλείσει το στόμα του di Matteo, ο Brusca θα απαγάγει τον 11χρονο γιο του, τον οποίο και θα βασανίζει καθημερινά για τα επόμενα δύο χρόνια, στέλνοντας συχνά φωτογραφίες του κακοποιημένου παιδιού και απαιτώντας να αποσύρει την κατάθεσή του. Στο τέλος θα στραγγαλίσει το άτυχο παιδί και θα διαλύσει το σώμα του μέσα σε οξύ, για να καταστρέψει τα αποδεικτικά στοιχεία. Ο Brusca θα καταδικαζόταν ερήμην σε ισόβια κάθειρξη και θα γινόταν φυγάς, χωρίς ωστόσο να παραμελεί τα καθήκοντά του στο οργανωμένο έγκλημα. Εντέλει θα συλληφθεί από την αστυνομία και πλέον εκτίει ποινή για πολλαπλά φονικά...
John Scalise
Ο John Scalise ήταν ο Νο 1 εκτελεστής του Αλ Καπόνε κατά τη διάρκεια της Ποτοαπαγόρευσης, αλλά και στις δεκαετίες του '30 και του '40. Όταν ήταν 20 ετών θα έχανε το δεξί του μάτι σε καυγά με μαχαίρια, το οποίο αργότερα θα αντικαταστήσει με γυάλινο. Λίγο μετά συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα και αρχίζει να εκτελεί συμβόλαια θανάτου για την οικογένεια Gennas, θα αυτομολήσει ωστόσο αργότερα στη συμμορία του Καπόνε στο Σικάγο. Την ίδια περίπου εποχή, θα συλληφθεί για ανθρωποκτονία και θα περάσει 14 χρόνια στη φυλακή.
Η πλέον διαβόητη πράξη του ήταν η συμμετοχή του στη Σφαγή της Μέρας του Αγίου Βαλεντίνου, όταν 7 άνθρωποι στήθηκαν στον τοίχο και εκτελέστηκαν από γκάγκστερς μασκαρεμένους σε αστυνομικούς. Ο Scalise θα συλληφθεί μάλιστα για την υπόθεση, θα αθωωθεί ωστόσο λόγω έλλειψης αποδεικτικών (τα οποία και εξαφάνισαν οι διασυνδέσεις του με τη Μαφία). Στο τέλος ο Καπόνε θα διαπιστώσει ότι ο Scalise και δύο ακόμα εκτελεστές του συνωμοτούσαν να τον βγάλουν από τη μέση, με το τέλος του να έχει έρθει: ο Καπόνε θα τους προσκαλέσει σε δείπνο και θα τους χτυπήσει ο ίδιος αλύπητα με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, πριν οι εκτελεστές του τους αποτελειώσουν με καταιγισμό από σφαίρες...
Tommy DeSimone
Η κακή φήμη του Tommy DeSimone αναγνωρίστηκε και κινηματογραφικά, όταν τον ενσάρκωσε υποδειγματικά ο Joe Pesci στην ταινία του 1990 «Τα Καλά Παιδιά» [Goodfellas]. Παρά το γεγονός βέβαια ότι στο φιλμ αναπαριστάται ως μικρόσωμος άντρας με μεγάλο ταμπεραμέντο, στην πραγματικότητα ο DeSimone ήταν ψηλός και εύσωμος. Και φυσικά αδίστακτος. Έχει αποδειχθεί ότι σκότωσε τουλάχιστον 6 ανθρώπους, με τις εκτιμήσεις ωστόσο να κάνουν λόγο για 11. Το «καρφί» της αστυνομίας μάλιστα Henry Hill τον αποκάλεσε «αληθινά ψυχοπαθή»!
Ο DeSimone εκτέλεσε τον πρώτο φόνο του το 1968 χωρίς λόγο: την ώρα που απολάμβανε τη βόλτα του με τον φίλο του Henry Hill (το «καρφί»), συνάντησαν έναν άγνωστο που ερχόταν καταπάνω τους. Ο DeSimone γύρισε στον Hill και του είπε «ε, κοίτα αυτό» και μετά φώναξε στον άντρα «ε, κορόιδο» την ώρα που άδειαζε το όπλο πάνω του. Κι αυτή δεν θα ήταν η μόνη φορά που θα σκότωνε από παρόρμηση. Λίγο αργότερα θα πυροβολούσε έναν μπάρμαν (Michael «Spider» Gianco) στο πόδι για λάθος λογαριασμό, ενώ λίγο καιρό μετά, όταν ο ίδιος μπάρμαν θα διαμαρτυρηθεί για τη συμπεριφορά του DeSimone, ο εκτελεστής θα τον σκοτώσει επιτόπου.
Επαγγελματικά πάντως ο DeSimone δεν έχανε τον έλεγχο ποτέ: για λογαριασμό του «εγκεφάλου» Jimmy Burke, έβγαλε από τη μέση μια σειρά πληροφοριοδότες της αστυνομίας, με το όπλο του με τον σιγαστήρα να δουλεύει αδιάκοπα. Ήταν ωστόσο το ταμπεραμέντο του που θα οδηγούσε στο θάνατό του: σε μια πράξη τυφλής βίας, θα δολοφονούσε δύο στενούς φίλους του «νονού» της οικογένειας Gambino, John Gotti. Ο ίδιος ο αρχιγκάγκστερ θα σκότωνε κατόπιν τον DeSimone, αργά και βασανιστικά, όπως θα καρφώσει μετέπειτα ο Henry Hill. Όταν πέθανε, ο DeSimone ήταν 28 ετών. Η σορός του δεν βρέθηκε ποτέ...
Salvatore Testa
O μαφιόζος από τη Φιλαδέλφεια υπηρέτησε ως εκτελεστής στην οικογένεια Scarfo από το 1981-1984. Ο πατέρας του, ένας ιδιαίτερα επιτυχημένος κακοποιός, δολοφονήθηκε με βομβιστική επίθεση το 1981, αφήνοντας στον Testa τον απόλυτο έλεγχο των νόμιμων και παράνομων δραστηριοτήτων του. Αυτό θα έκανε τον Testa αυτομάτως πλούσιο σε ηλικία μόλις 25 ετών. Ο Testa ήταν ένας εξαιρετικά βίαιος άνθρωπος και η αγάπη του να σκοτώνει μόνο στο «επάγγελμα» του εκτελεστή θα δικαιωνόταν: στα χρόνια της δραστηριοποίησής του «καθάρισε» περισσότερους από 15 ανθρώπους, ενώ ένα από τα πολυάριθμα θύματά του θα ήταν και ο άνθρωπος που σχεδίασε τη δολοφονία του πατέρα του, ο γκάγκστερ και σωματοφύλακας Rocco Marinucci.
Ο Testa θα βγει αλώβητος από μπόλικες απόπειρες εναντίον του, μετρώντας μονάχα τραυματισμούς. Ο τρόπος που ξεγλιστρούσε από τις κακοτοπιές θα γίνει περίφημος, αυτό ωστόσο έμελλε να γίνει και το τέλος του: τον πρόδωσαν οι φίλοι του οι μαφιόζοι. Τον οδήγησαν σε μια ενέδρα, όπου και τον πυροβόλησαν στο κεφάλι σχεδόν εξ επαφής. Ο λόγος; Η αυξανόμενη παράνοια του μεγάλου αφεντικού Scarfo, ο οποίος έφτασε να πιστέψει ότι ο Testa συνωμοτούσε για να του φάει τη θέση. Πράγμα που φυσικά δεν ίσχυε...
Salvatore «Sammy ο Ταύρος» Gravano
Ο «Sammy the Bull» ήταν συνεργάτης και αργότερα μικρό αφεντικό της οικογένειας Gambino, το μεγαλύτερό του κατόρθωμα ωστόσο είναι ότι έγινε πληροφοριοδότης της αστυνομίας κατά του «νονού» John Gotti: η δική του μαρτυρία θα κλείσει τον Gotti για τα καλά πίσω από τα κάγκελα. Το παρατσούκλι του «Ταύρος» προερχόταν από το παράστημα και το μπόι του, αλλά και από το χόμπι του να εμπλέκεται σε συνεχείς καυγάδες, ακόμα και με τους φίλους του. Ο Gravano θα ξεκινήσει την εγκληματική του καριέρα στα τέλη της δεκαετίας του '60, ως μέλος της οικογένειας Colombo. Συμμετείχε σε ένοπλες ληστείες και άλλες παράνομες δραστηριότητες, μέχρι να μεταπηδήσει στην ιδιαίτερα επικερδή δουλειά της τοκογλυφίας.
Ο Gravano θα κάνει τον πρώτο του φόνο το 1970, γεγονός που θα του εξασφαλίσει τον σεβασμό του υποκόσμου. Τέτοιο εβασμό ώστε λίγο αργότερα, στις αρχές του '70, θα προσκληθεί από την πανίσχυρη οικογένεια Gambino ως συνεργάτης. Την ίδια εποχή θα συλληφθεί για συμμετοχή σε ανθρωποκτονία, θα αφεθεί ωστόσο ελεύθερος. Τότε ήταν που θα επιδοθεί σε έναν φρενιασμένο μαραθώνιο ληστειών σε τράπεζες, που θα διαρκούσε 1,5 χρόνο και θα του εξασφάλιζε φήμη απαράμιλλη. Το πρώτο του συμβόλαιο θανάτου θα το αναλάβει το 1980, βγάζοντας από τη μέση τον John Simone που συνωμοτούσε να «φάει» το μεγάλο αφεντικό. Έκτοτε θα ακολουθήσουν πολυάριθμες εκτελέσεις, με τον Gravano να γίνεται ο Νο 1 πιστολάς του συνδικάτου και προσωπικά αγαπημένος εκτελεστής του ίδιου του «νονού» Gotti. Όταν θα συλληφθεί ωστόσο και θα κατηγορηθεί για φόνο, θα «δώσει» εύκολα το πρώην αφεντικό του: παρά το γεγονός ότι ομολόγησε για 19 δολοφονίες, η συνεργασία του με τις Αρχές θα του εξασφάλιζε μειωμένη ποινή 5 ετών. Μόλις αποφυλακίστηκε, θα ζήσει με κρυμμένη την ταυτότητά του, θα εμπλακεί ωστόσο και πάλι στο οργανωμένο έγκλημα, στην Αριζόνα αυτή τη φορά, γεγονός που θα τον ξανάστελνε και πάλι στη φυλακή, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα...
Giuseppe Greco
Ο Greco ήταν ιταλός γκάγκστερ που έδρασε ως εκτελεστής στο Παλέρμο τη δεκαετία του '70. Αντίθετα με τους άλλους εκτελεστές, ο Greco αναλάμβανε συμβόλαια θανάτου ενώ ήταν φυγάς από τον νόμο και κρυβόταν για το μεγαλύτερο μέρος της εγκληματικής του καριέρας. Σπάνια δρούσε μόνος, προτιμούσε τα «τάγματα θανάτου» των γκάγκστερς με τα καλάζνικοφ, που έστηναν ενέδρες στα θύματα και τους γάζωναν με τα αυτόματα. Είχε καταδικαστεί ερήμην για 58 δολοφονίες, με τις εκτιμήσεις της αστυνομίας να κάνουν βέβαια λόγο για 80 ανθρώπους. Σε μια διαβόητη υπόθεση, βασάνισε και σκότωσε έναν έφηβο, τον πατέρα του οποίου είχε ήδη «καθαρίσει».
Μέχρι το 1979, ο Greco ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος της Μαφίας και σεβαστός εκτελεστής. Τους περισσότερους φόνους τους έκανε από το 1980-83, στη διάρκεια του δεύτερου πολέμου της Μαφίας, όταν έφαγε μια σειρά από περιβόητους σικελούς «νονούς» για λογαριασμό του δικού του αφεντικού Salvatore Riina. Ο Greco θα δολοφονούταν τελικά στο σπίτι του από δύο πρώην μέλη του δικού του «τάγματος θανάτου». Η τραγική ειρωνεία είναι ότι τον φόνο του τον παρήγγειλε ο ίδιος ο Salvatore Riina, ο οποίος δεν έβλεπε με καλό μάτι τη φιλοδοξία και τη δύναμη που είχε αποκτήσει ο Greco. Όταν πέθανε ήταν 33 ετών..
Abraham «Kid Twist» Reles
Ο Abe Reles ήταν με διαφορά ο πλέον διαβόητος εκτελεστής του εγκληματικού συνδικάτου: η ομάδα του, η περίφημη Murder Inc, ήταν μια μυστική κοινότητα επαγγελματιών δολοφόνων που συνεργαζόταν με τη Μαφία από το 1920-50. Τα χρόνια της ακμής του ήταν στη δεκαετία του '30, όταν σκότωνε για λογαριασμό πολυάριθμων οικογενειών της Νέας Υόρκης. Το αγαπημένο του όργανο θανάτου ήταν μια αξίνα, την οποία χρησιμοποιούσε με μεγάλη επιδεξιότητα στα κεφάλια των θυμάτων του, ενώ ήταν γνωστός για την ασυγκράτητη οργή του και τα φονικά από παρόρμηση: κάποτε σκότωσε έναν παρκαδόρο γιατί άργησε να του φέρει το αυτοκίνητό του.
Η φήμη του Reles θα τον κάνει προοδευτικά στόχο αντίπαλων συμμοριών, με τον γκάγκστερ και πρώην φίλο του Meyer Shapiro να θέλει να τον βγάλει από τη μέση. Έπειτα από μια αποτυχημένη απόπειρα εναντίον του Reles, ο Meyer Shapiro θα απαγάγει τη φίλη του Reles και θα τη βιάσει σε ένα χωράφι. Ο Reles θα επιδιδόταν έκτοτε σε ένα λυσσαλέο ανθρωποκυνηγητό για να σκοτώσει τον Shapiro και τους δύο αδελφούς του, υφαρπάζοντας τις παράνομες δραστηριότητές τους. Τρία χρόνια θα κρατήσει η «σταυροφορία» του Reles, μέχρι να εντοπίσει και να εξολοθρεύσει βάναυσα έναν-έναν τους αδελφούς Shapiro. Η δεκαετία του 1940 θα βρει τον Reles να αντιμετωπίζει κατηγορίες που θα τον καταδίκαζαν σε θανατική ποινή, ξεκίνησε λοιπόν να καρφώνει έναν-έναν τους πρώην συνεργάτες του στη Murder Inc, και οι 6 εκ των οποίων θα εκτελεστούν. Όταν κλήθηκε κατόπιν να καταθέσει ενάντια στον «νονό» Albert Anastasia, μπήκε σε πρόγραμμα προστασίας και έμενε φρουρούμενος σε ξενοδοχείο. Το πρωινό ωστόσο της δίκης θα βρεθεί νεκρός στο πεζοδρόμιο έξω από το ξενοδοχείο: παραμένει ακόμα και σήμερα άγνωστο αν τον δολοφόνησαν πετώντας τον από το παράθυρο ή αν αντιθέτως προσπαθούσε να διαφύγει...
Richard «Ice Man» Kuklinski
Ο πλέον πετυχημένος εκτελεστής της Μαφίας αλλά και των χρονικών του οργανωμένου εγκλήματος, ο Kuklinski πιστεύεται ότι σκότωσε πάνω από 200 άντρες στην καριέρα του (ποτέ γυναίκες ή παιδιά). Δρούσε στη Νέα Υόρκη και το Νιου Τζέρσεϊ από το 1950-88, εκτελώντας συμβόλαια κυρίως για λογαριασμό της οικογένειας DeCavalcante. Ο Kuklinski έκανε τον πρώτο του φόνο σε ηλικία 14 ετών, χτυπώντας μέχρι θανάτου ένα μεγαλύτερο παιδί. Για να κάνει το πτώμα αγνώριστο, ο νεαρός Kuklinski θα κόψει τα δάχτυλα και θα αφαιρέσει τα δόντια του άτυχου αγοριού, πριν ξεφορτωθεί τη σορό από τη γέφυρα του νότιου Νιου Τζέρσεϊ.
Στην εφηβεία του, ο Kuklinski θα γίνει ο πλέον διαβόητος serial killer του Μανχάταν, δολοφονώντας αστέγους μόνο και μόνο για τη «συγκίνηση» του φόνου. Η κτηνώδης φήμη του θα τραβήξει την προσοχή των αφεντικών του οργανωμένου εγκλήματος, οι οποίοι σκέφτηκαν να χρησιμοποιήσουν τα ταλέντα του μετατρέποντάς τον σε εκτελεστή. Τότε ήταν που έγινε συνεργάτης της οικογένειας Gambino, με την τελετή μύησης να περιλαμβάνει τη δολοφονία τυχαίου στόχου: ένας άντρας που έβγαζε βόλτα τον σκύλο του επιλέχθηκε από τον «νονό» και ο Kuklinski τον πυροβόλησε εξ επαφής χωρίς δισταγμό. Η καριέρα του Kuklinski ως εκτελεστή είχε μόλις ξεκινήσει. Για τα επόμενα 30 χρόνια, ο Kuklinski θα εργαστεί με ζήλο εκτελώντας πολυάριθμα συμβόλαια θανάτου, με το παρατσούκλι του «Ice Μan» να προέρχεται από την τεχνική του: συνήθιζε να καταψύχει τα θύματά του για να μην μπορούν να εξακριβώσουν οι ιατροδικαστές την ακριβή ώρα θανάτου τους.
Όταν ο Kuklinski μπήκε στο στόχαστρο των Αρχών, μια μυστική επιχείρηση στήθηκε εναντίον του, με συνεργό της αστυνομίας να του αναθέτει συμβόλαιο θανάτου για να γίνει τσακωτός. Η επιχείρηση στέφθηκε από επιτυχία και ο hitman θα συλληφθεί και θα καταδικαστεί σε 5 φορές ισόβια, ομολογώντας τις πολυάριθμες ανθρωποκτονίες του. Θα πέθαινε στη φυλακή από φυσικά αίτια σε ηλικία 70 ετών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου